Βιβλική η καταστροφή στον Έβρο

 Δυστυχώς, σήμερα 03.09.2023, για 16η μέρα σε πύρινο κλοιό το δάσος της Δαδιάς και η γύρω περιοχή. Μια χαώδης κατάσταση που μας προκαλεί οργή και θυμό για όσα δεν πράξαμε τον καιρό που έπρεπε.

Προσωπική μου άποψη, είναι πως εκτός πό τις αστοχίες της κεντρικής εξουσίας, σημαντικό ρόλο θα έπρεπε να έχει και η τοπική αυτοδιοίκηση η οποία δεν είναι σε θέση σε πολλές περιπτώσεις να διαφυλάξει τον φυσικό μας πλούτο, από αδιαφορία, μη απαραίτητη γνώση και μη σχεδιασμό.

Στην πόλη που ζω (Stadthagen), περίπου 22.500 κατοίκων, αν και δεν μπορείς να συγκρίνεις τις συνθήκες με την Ελλάδα, κάθε χρόνο, στην καλοκαιρινή περίοδο, διοργανώνονται σεμινάρια πυρόσβεσης ώστε να προσαρμόζονται συνεχώς, πυροσβέστες και εθελοντές, στις μεταβαλλόμενες απαιτήσεις, ενώ ταυτόχρονα αναπτύσονται περαιτέρω επιχειρησιακές τακτικές. Περίπου 100 άνδρες και γυναίκες είναι εθελοντές στην πόλη μας στο τμήμα επιχειρήσεων και είναι διαθέσιμοι για κάθε είδους επιχειρήσεις, όλο το εικοσιτετράωρο, 365 ημέρες το χρόνο, για να παρέχουν βοήθεια σε πολίτες που έχουν ανάγκη.

Συν τοις άλλοις, 63 πυροσβεστικές δυνάμεις νέων από την περιοχή μας (Schaumburg), φιλοξενούνται μια φορά τον χρόνο σε σκηνές της πυροσβεστικής για να γνωρίσουν τα σχετικά με τους κινδύνους πυρκαγιών. Φέτος φιλοξενήθηκαν 707 νέοι σε 140 σκηνές, σε 40.000 τμ. με 160 επόπτες και 150 βοηθούς.

Πάνω από 1.000.000 εθελοντές Πυροσβέστες υπάρχουν στην Γερμανία έναντι 4000 περίπου στην Ελλάδα. Με τους κινδύνους που αντιμετωπίζουμε, πιστεύω πως ο θεσμός του εθελοντή θα έπρεπε να αναπτυχθεί περισσότερο σε συνεργασία με τις Πυροσβεστικές Υπηρεσίες.

..άραγε πόσοι εθελοντές Πυροσβέστες υπάρχουν στο Διδυμότειχο, στην Ορεστιάδα στην Αλεξανδρούπολη?

Όσοι καταγόμαστε από τον Έβρο, ακόμα κι αν ζούμε μακριά, αντικρίζοντας την βιβλική καταστροφή μέσα από εικόνες που μας έρχονται, πονάμε για όσα δεν έγιναν πριν την ώρα τους, για όσα θα αντικρύσουμε, για όσα εφιαλτικά καθημερινά 24ωρα ζουν οι ακρίτες μας, οι τελευταίοι των Θερμοπυλών. Κάποτε η φωτιά θα κοπάσει, όμως εκτός από την τεράστια οικολογική καταστροφή, αυτά που θα αφήσει πίσω της θα ισοδυναμούν και με οικονομική καταστροφή για τους κατοίκους του Έβρου.

Πολλά θα μπορούσαν να γίνουν ώστε να μην φτάσουμε σε αυτήν την χαώδη κατάσταση. Όσο κι αν επηρεάζει η κλιματική αλλαγή, χρέος των υπευθύνων να κάνουν έγκαιρα όσα είναι απαραίτητα, από τον καθαρισμό δασών,συντήρηση δασικών μονοπατιών, δενδροφυτεύσεις δένδρων, όπως βελανιδιές και λεύκες που επιβραδύνουν την φωτιά.

Οι πυρκαγιές κατά κύριο λόγο προκαλούνται από τον άνθρωπο, είτε από πρόθεση, είτε από αμέλεια. Ας κάνουμε και εμείς ως υπεύθυνοι πολίτες όσα μας αναλογούν. Φωνασκούμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά τα αποτσίγαρα, όσο ακόμη καίνε, τα πετάμε έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου μας, τα σκουπίδια μας και ό,τι γενικά μας είναι άχρηστο βολευόμαστε να τα μεταφέρουμε στα δάση. Για το οξυγόνο μας χρειαζόμαστε ο καθένας περίπου 7 δένδρα. Ας αναλογιστούμε όλοι μας την χρησιμότητα των δασών..

Bali - Eine Reise zu mir selbst

Von Martha Putuludi

Bali ist eine zu Indonesien gehörende Insel, die für ihre Vulkanberge, Reisfelder, Dschungel, religiöse Stätte, Strände und kulinarisches Essen bekannt ist. Doch Bali ist soviel mehr als das: Bali ist Magie und Energie pur. Seitdem ich mich entschieden habe nach Bali zu reisen, empfang ich die Energien. Ohne zu wissen was genau in mir vorging, hat sich etwas in mir “bewegt”. Bali ist eine „Vulkaninsel“, was bedeutet, dass sie energetisch stark aufgeladen ist und Emotionen tief aus einem heraus holt. Das bedeutet: Alles was in dir steckt, brodelt wie in einem Vulkan aus dir heraus. Das durfte ich vor Ort intensiv spüren.

Die ersten drei Wochen reise ich bewusst alleine durch Bali. Um einfach nur voll und ganz für mich da zu sein, um meinem Körper und meinem Geist die Aufmerksamkeit zu geben, die sie verdienen, um die Dinge zu tun, die mir gut tun, um jeden Tag ohne Einfluss entscheiden zu können was ich machen möchte und zu guter letzt, um aus meiner Komfortzone rauszukommen. Eine Reise alleine ist herausfordernd und wunderschön zugleich. Wann erlauben wir uns mal 24 Stunden nur für uns da sein? Wann haben wir die Möglichkeit 24 Stunden lang tief in unsere Seele zu schauen und unsere Gedanken und Emotionen bewusst wahrzunehmen? Viele verstehen an dieser Stelle den Wunsch “bewusst alleine zu sein” vielleicht nicht. Und das ist in Ordnung. Denn jeder Mensch ist anders und jeder Mensch hat andere Bedürfnisse. Das einzige was wir Menschen lernen dürfen ist die eigenen Bedürfnisse wahrzunehmen, sie zu leben und die der anderen gleichermaßen zu akzeptieren. Kurzer Drive zum Human Design, um zu verstehen warum manche Menschen ein größeres Bedürfnis haben alleine zu sein als andere: Wusstet ihr, dass Menschen in 5 verschiedene Energie Typen kategorisiert werden? Durch Human Design erfahren wir, was uns und unserem Wesen entspricht und welche Energie wir in uns tragen. Es ist quasi wie ein energetischer Fingerabdruck, mit dem wir tiefer in uns schauen können. Das System ist eine Art “Erfahrungswissenschaft”, die alte Weisheiten und neue wissenschaftliche Erkenntnisse in sich vereint. Es verknüpft die Astrologie, das indische Chakrensystem, Kabbalah, I Ging, die Erkenntnisse aus der Genetik, Biochemie und Quantenphysik miteinander. Ich zum Beispiel bin Typ “Projektor”, verfüge über weniger Grundenergie als andere und brauche mehr Rückzug und Zeit für mich alleine. Sich dessen bewusst zu sein und zu verstehen warum man so fühlt, bereichert das Leben sehr.

Die Religion in Bali: Die Balinesen sind ein sehr religiöses Volk. Über 95 % der Balinesen sind Hindus. Ihre Religion wird “Agama Hindu Dharma” betitelt und ist eine eigenständige Variante des Hinduismus. Die Ursprünge liegen im indischen Hinduismus und teilweise auch Buddismus. So ist die balinesische Religion nicht nur von hinduistischen Göttern geprägt, sondern auch von bösen Geistern sowie Dämonen. Die Religion beeinflusst die ganze Insel und ist in jeder Ecke erkennbar und spürbar. Opfergaben, Festtage und Zeremonien sind ein großer Bestandteil der Balinesen. Sie glauben an Wiedergeburt und an Dualität. Himmel und Erde, Tag und Nacht, Sonne und Mond, Gut und Böse, Götter und Dämonen sind gegensätzliche aber gleich wichtige Elemente. Von großer Bedeutung ist somit, dass sie beiden Teilen gleichermaßen Beachtung schenken. Die Menschen auf Bali glauben fest an das Über- bzw. Unterirdische. Die Kräfte der Götter sowie den Dämonen werden mit Opfergaben, Tänzen und Ritualen beruhigt. An jedem Haus sind Tag und Nacht “Opfergaben” auffindbar. Diese bestehen zumeist aus einem Bananenblatt mit Blumen und Reiskörnern.

Die Menschen auf Bali: Nach wie vor gehören die Balinesen für mich mit zu den liebsten Menschen auf der Welt. Sie begegnen einem mit Respekt, Freundlichkeit und einem Lächeln. Die Lage war aufgrund der Pandemie nicht einfach in diesem Land, was man den Menschen teilweise auch anmerkt.
Das Essen in Bali: Lass dich einfach ein, in die köstliche und kulinarische Welt von Bali. Pachamama bietet dir hier alles was du brauchst, um deinen Körper zu nähren. Du findest überall schöne Cafés und Restaurants, die viele gesunde und farbenfrohe Gerichte anbieten. Am meisten liebe ich dir riesen Auswahl an exotischen Früchten: Pinke Drachenfrucht, Mango, Papayas, Bananen und viel mehr. Ebenfalls kann man hier Durian, die berühmte stinkende Frucht, kosten. Vor allem für Veganer und Vegetarier ist Bali ein absolutes Paradies. Auf Bali gibt es viele Lokale mit rein pflanzlichen und rein rohen Gerichten. Von Smoothie Bowls serviert in Kokosschalen, bunten Avocado Sourdough bis hin zu super frische Säften, findest du hier wirklich alles. Das Preis-Leistungs-Verhältnis für das Essen auf Bali ist unschlagbar. Ich Schnitt kosten Smoothiebowl um die 3-5 €, ein Saft um die 2 € und eine frische Kokosnuss um die 1-2€. Die kleinen Warungs (=Restaurants) bieten dir oftmals schon einen vollwertigen Teller für 1-2 € an. Ich liebe das vegane Nasi Campur (Reis serviert mit Tempeh oder Tofu, Erdnüsse, Salat, etc.) und alles andere was mit Tempeh (= Ein super leckerer und proteinreicher Fleischersatz) zu tun hat. Tempeh besteht aus gekochten Sojabohnen und wird 2 Tage lang mit Hilfe von speziellen Pilzen fermentiert. Der so fest gewordene Tempeh wird danach in kleine Stücke geschnitten und in heißem Öl gebraten. Ebenfalls sehr bekannt ist in Bali das Gericht Gado Gado: Ein warmer Gemüsesalat, mit einer sehr leckeren Erdnußsauce, Wasserspinat, Bohnensprossen, hartgekochtes Ei, Tofu, Lontong, Frühlingszwiebel und geröstete Erdnüsse. Zu den meisten Gerichten werden Krabbenchips gereicht.

Nasi = Reis (Nasi Goreng=gebratener Reis)

Mie = Nudeln (Mie Goreng=gebratene Nudeln)

Bami = Nudel

Sate = Spieße

Goreng = gebraten

Ayam = Huhn

Babi = Schwein

Tempeh und Tofu= Soya

Weitergehend lade ich euch zu einer kleinen Journey ein. Eine Reise zu mir selbst:

Du findest in Bali so viele wunderbare Tools um deinen Körper und deine Seele zu nähren: Yoga, Cacao Zeremonien, Meditation, Sound Healing, Breathwork und viele wunderbare Menschen, die dich auf deine Reise zu dir begleiten. Vor allem der Ort Ubud bietet dafür viele Möglichkeiten. Aber auch in anderen Orten findest du ein großes Angebot. Was ich gleich in den ersten Tage meiner Reise lernen durfte? Alles was ich für eine mentale Reise brauche, steckt in mir Mama Bali kann dich dabei unterstützen, die Kräfte in dir zu aktivieren und dich genau dort abzuholen wo du dich befindest. Genau das ist der Grund meiner Reise. Um einfach bewusst bei mir zu sein, die Energien der Insel anzunehmen und durch mich durchfließen zu lassen, Dinge zu tun, die meinen Körper und meine Seele in die Balance bringen und um zu erkennen, dass alles was ich für Selbstheilung und Frieden brauche schon bereits in mir ist. Kein Ort der Welt wird dich glücklich machen, wenn du nicht bereit bist das Glück in dir zu sehen und zu fühlen. Einer meiner “Heiler” hier auf Bali sagte mir: “Martha, Menschen kommen zu mir und wollen geheilt werden. Aber ich bin nicht in der Lage Menschen glücklich zu machen. Nur sie selber können das. Und das erkennen leider die wenigstens.“

Ubud - Pyramides Of Chi: Die Pyramiden von Chi sind eingebettet in das wundervolle tropische Hinterland von Ubud und ein Ort zum „ankommen“ und „loslassen“. Sie sind energetisch stark aufgeladen - eine Kombination von Pyramidenkraft, heiliger Geometrie, Polarausrichtung, uralten Klängen und der allgegenwärtigen magischen Energie von Bali. Hier findest du ein breites Angebot an wunderschönen Events. Von Breathwork bis Sound Healing. Gruppenevents sowie Einzelnstunden. Heilung kann überall stattfinden. Alles was du dafür brauchst ist IN DIR. Allerdings gibt es Orte auf der Welt, die energetisch sehr aufgeladen sind und uns in unserer Heilung unterstützen können.

Ecstatic Dance: Beim Ecstatic Dance gibt es keine festen Vorgaben, wie man zu tanzen hat. Das Motto ist “Tanze so als würde niemand zusehen und lass deinen Körper die Führung übernehmen.”  

Free your mind and move your body = Barfußtanzen. Wie die Bewegungen aussehen, ist dabei unwichtig. Niemand muss beeindruckt werden. Die Aufmerksamkeit ist auf den eigenen Körper gerichtet. Es geht darum deine Emotionen durch den Körper fließen zu lassen und vom Kopf in den Körper zu kommen. Wie willst du dich bewegen? Was fühlt sich für dich richtig an? Es geht hier nicht darum jemanden zu beeindrucken. Es gibt keine Vorschriften, jeder darf und soll sich so bewegen, wie es ihm gefällt und sich einfach gehen lassen.
Breathwork: Breathwork - das “bewusste Lenken” des eigenen Atems um innere Heilung, Wachstum und Transformation zu fördern. Ein wunderbares Werkzeug, um eine tiefere Verbindung zu unserem Unterbewusstsein aufbauen, um sich von Blockaden zu befreien, um Energie durch den Körper fließen zu lassen und um LOSZULASSEN. Die Kraft unseres Atems wirkt nicht nur im Körper, sondern auch der Seelenebene. Es darf alles hochkommen, alle Emotionen.

Alles was ich für diese Reise und Mama Bali empfinde, ist pure Dankbarkeit, Liebe und Selbstannahme. Das Leben ist ein Geschenk

Bali - Saraswati Day
Dieser Tag ist der hinduistischen Göttin Saraswati gewidmet und ist in Bali einer der wichtigsten Feiertage. Sie ist die Göttin des Wissens, der Weisheit, der Dichtung, der Musik, der Künste und des Lernens. Die Philosophie des Saraswati-Tages ist, dass das Wissen das Wichtigste im menschlichen Leben ist.
Die Göttin Saraswati half mit ihren Fähigkeiten der Dreieinigkeit von Brahma, Vishnu und Shiva das Universum zu erschaffen, erhalten und regenerieren. Am Saraswati-Day wird ihr dafür gedankt. Saraswati setzt sich aus „saras“ , was „Fluss“ bedeutet und „wati“ , was übersetzt „Frau“ bedeutet zusammen. Man kann den Saraswati-Day auch als Tag des Wissens oder als „derjenige im Fluss des Wissens“ deuten. Wie an allen Feiertagen auf Bali, erbringen die Einheimischen am Day of KnowledgeOpfergaben. Um dem heiligen Feiertag Tribut zu zollen, bitten die Einheimischen außerdem umSegen für ihre heiligen Schriften und religiösen Bücher. Am Tag vorher (Pangredanan) werden dafür alle Bücher eingesammelt, gereinigt und entstaubt.

Die Religion in Bali: Die Balinesen sind ein sehr religiöses Volk. Über 95 % der Balinesen sind Hindus. Ihre Religion wird “Agama Hindu Dharma” betitelt und ist eine eigenständige Variante des Hinduismus. Die Ursprünge liegen im indischen Hinduismus und teilweise auch Buddismus. So ist die balinesische Religion nicht nur von hinduistischen Göttern geprägt, sondern auch von bösen Geistern sowie Dämonen. Die Religion beeinflusst die ganze Insel und ist in jeder Ecke erkennbar und spürbar. Opfergaben, Festtage und Zeremonien sind ein großer Bestandteil der Balinesen. Sie glauben an Wiedergeburt und an Dualität. Himmel und Erde, Tag und Nacht, Sonne und Mond, Gut und Böse, Götter und Dämonen sind gegensätzliche aber gleich wichtige Elemente. Von großer Bedeutung ist somit, dass sie beiden Teilen gleichermaßen Beachtung schenken. Die Menschen auf Bali glauben fest an das Über- bzw. Unterirdische. Die Kräfte der Götter sowie den Dämonen werden mit Opfergaben, Tänzen und Ritualen beruhigt. An jedem Haus sind Tag und Nacht “Opfergaben” auffindbar. Diese bestehen zumeist aus einem Bananenblatt mit Blumen und Reiskörnern.

Αναμνήσεις ..2022

Σκεφτόμουν τις δραματικές καταστάσεις που ζουν οι οικογένειες όταν χωρίζουν, όταν παίρνουν τον δρόμο της προσφυγιάς, για τους γνωστούς λόγους που όλοι γνωρίζουμε. Η πατρίδα μας έζησε καταστροφές, προσφυγιά και ακόμη και σήμερα, καθημερινά, δέχεται απειλές από υποτιθέμενη ΄΄σύμμαχο΄΄ του ΝΑΤΟ και μας είναι, πιστεύω, εύκολο να νιώσουμε το κάθε δράμα ενός δοκιμαζόμενου λαού.
Σκεφτόμουν τα παιδιά, τις μάνες,που άφησαν πατεράδες, συζύγους, αγαπημένους, στα πεδία των μαχών. Πως νιώθουν όλοι αυτοί που άφησαν πίσω όσους αγαπούσαν, χωρίς να γνωρίζουν αν θα ξαναβρεθούν, αν θα ξαναζήσουν και πάλι όμορφες στιγμές?
Όταν ξεκίνησε η εισβολή στην Ουκρανία, οι περισσότεροι νιώσαμε και εκφράσαμε, εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις, θλίψη και αποτροπιασμό για τον θάνατο που σκορπούσαν αδιάκριτα οι σύγχρονες πολεμικές μηχανές, για τον ξεριζωμό.
Κάπως έτσι ήρθε στο μυαλό μου η εικόνα της προσφυγοπούλας, να ονειρεύεται τις ωραίες στιγμές που ζούσε με τον σύντροφο της στον καιρό της ειρήνης και έγραψα λίγους στίχους, τους οποίους μελοποίησε ο αγαπημένος μου φίλος, Γιάννης. Καθήσαμε εχθές στο γραφειάκι μου και τους στίχους τους κάναμε τραγούδι, εντελώς ερασετεχνικά όπως πάντα..ελπίζουμε να σας αρέσει!
Αν δεν μιλάς, γράψε! Αν δεν μπορείς, ύψωσε τη γροθιά σου! Ακόμη και ένα δάχτυλο αρκεί να δείξεις τους φονιάδες..
Δάκρυα και ελπίδα. Αυτός είναι ο κόσμος μας. Υπεύθυνοι όλοι μας για όλα τα άσχημα που δημιουργήσαμε και ανεχόμοστε σε τούτον τον κόσμο.
Αφιερωμένο σε όλες τις γυναίκες που έχουν αφήσει τα όνειρα τους στα πεδία των μαχών.

κερδισμένοι ή χαμένοι στην εποχή της ψηφιοποίησης?

Σχολιάζει ο Απόστολος Πουτουλούδης
Πριν λίγες μέρες, ο Κυριάκος Πιερρακάκης, Υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης, μίλησε στην Βουλή για το σχέδιο νόμου που αφορά την 4η Βιομηχανική Επανάσταση, τις αναδυόμενες τεχνολογίες, το φηφιακό μας μέλλον, τον ψηφιακό μετασχηματισμό στις υποδομές του κράτους για να σταματήσει επιτέλους η ταλαιπωρία μας, την τεχνητή νοημοσύνη, τις ευκαιρίες και τις απειλές, αλλά δυστυχώς με λίγες παρουσίες, όπως παρατήρησα. Αδιάφοροι οι περισσότεροι για όσα έρχονται, όσα αλλάζουν? Και κάπως έτσι γεννιούνται ένα σωρό ερωτήματα. Άραγε θα βγούμε κερδισμένοι ή χαμένοι στην εποχή της ψηφιοποίησης? Μπορούν οι σημερινοί ταγοί της εξουσίας να ανταποκριθούν στις προκλήσεις που έρχονται? Πόσο επηρεάζουν οι εξελίξεις τα δικαιώματα, τις ελευθερίες, την αγορά εργασίας, την πολιτική, την ασφάλεια μας? Θα συνεχίζουμε να σκεφτόμαστε ή θα καταλήξουμε μόνο καταναλωτές ενός ΄΄βάρβαρου΄΄ συστήματος που θα κατευθύνει τις επιλογές μας, θα λαμβάνουμε ως γνώση όσα μας σερβίρουν στο διαδίκτυο? Τι πρέπει να γίνει στο εκπαιδευτικό μας σύστημα? Καταργείται ο άνθρωπος? Θα συναλλασόμαστε στο μέλλον μόνο με μηχανές? Που θα πρέπει να μπουν τα όρια της μηχανής? Που σταματάει ο κοινωνικός έλεγχος? Μήπως δεν χρειάζεται να φοβόμαστε υπερβολικά και τελικά η ΄΄πρόοδος΄΄ θα σημάνει την απελευθέρωση μας, δηλαδή θα έχουμε περισσότερο χρόνο για τον εαυτό μας εφόσον θα εξυπηρετούμαστε από ψηφιακές-ρομποτικές υπηρεσίες?Αν και έχουν γίνει αρκετές συζητήσεις επί του θέματος ακόμη δεν έχουμε σαφείς απαντήσεις, γιατί το μέλλον θα είναι πάντα αβέβαιο. Άλλα οροματίζονται οι προγραμματιστές και άλλα βιώνουμε στο πετσί μας σε ορισμένους τομείς?
Ας φέρουμε λίγα παραδείγματα..
Στα θετικά θα είναι σίγουρα η η πάταξη της γραφειοκρατίας που τόσο έχει επηρεάσει την ψυχική μας υγεία, η ψηφιοποίηση όλων αυτών των σκορπισμένων χαρτιών στα γραφεία δημόσιων υπηρεσιών της χώρα μας. Αυτό που αντίκρυσα πχ. στο Υποθηκοφυλάκιο Διδυμοτείχου δεν περιγράφεται, χαμός! Απορώ που βρίσκουν άκρη? Τέσσερις φορές νομίζω πήγα για να πάρω ένα χαρτί. Άσε που έχασαν και τα δικαιολογητικά (ένα ήταν βασικά). Ανέβα κατέβα τα σκαλιά με πέθαναν. Εδώ μιλάμε για ψηφιακή μετάβαση και οι ίδιοι δεν έχουν έναν εκτυπωτή να σου εκτυπώσει ένα χαρτί. Έλεος!, θα μπορούσαν αρκετοί από τους περιπλανόμενους δημοσίους υπαλλήλους, οι χωρίς αντικείμενο εργασίας, να αξιοποιηθούν ώστε η μετάβαση στην ψηφιοποίηση να γίνει γρηγορότερα. Απορώ πότε θα γίνει η καταγραφή? Ακόμη και για απλούστερα θέματα, που θα μπορούσες να εξυπηρετηθείς με ένα e-mail είναι τόσο πολύπλοκο το σύστημα που σε τρελαίνει. Λες και επίτηδες τα έχουν κάνει τόσο πολύπλοκα για να μην βρίσκεις άκρη. Είναι πολλές δημόσιες υπηρεσίες που δεν μπορούν ακόμη να ανταλλάξουν δημόσια έγγραφα μέσω ίντερνετ και σε ταλαιπωρούν άδικα. Θα έπρεπε να πάω Θεσσαλονίκη να παραδώσω ένα χαρτί στο Ειρηνοδικείο, ενώ θα μπορούσε να είχε σταλεί από το Διδυμότειχο.
Τι να πούμε για την σχέση τεχνολογίας και επιστήμης? Η πρόοδος άλλωστε της επιστήμης βασίζεται στην ανάπτυξη της τεχνολογίας.
Η υγεία βασίζεται στην τεχνολογία. Τα Εθνικό Συστήμα Εμβολιασμών στην περίοδο της πανδημίας βασίστηκε στην τεχνολογία και μάλιστα η Ελλάδα ήταν πρωταγωνιστής σε αυτήν την διαδικασία ψηφιοποίησης. Χωρίς αυτό θα υπήρχε ένα χάος. Η ρομποτική χειρουργική, η έρευνα, η τρισδιάστατη εκτύπωση και πολλά άλλα στα θετικά.
Με τα σύγχρονα μέσα τραπεζικών συναλλαγών, τις πιστωτικές κάρτες ακόμη και μέσω κινητών έγιναν απλούστερες οι διαδικασίες, όμως υπάρχουν και οι κίνδυνοι. Η τεχνολογική εξέλιξη δεν πρέπει να αφήνει κανέναν ανυπεράσπιστο και ιδίως όσους αδυνατούν να καταλάβουν πως λειτουργεί το κάθε σύστημα.
Και πάλι στο Διδυμότειχο, μπροστά σε ATM, ο παππούς από πίσω μου
- Βοήθα βρε παιδί μ΄ να βγάλω χρήματα.
- Ευχαρίστως βρε παππού, αλλά πρέπει να προσέχεις με αγνώστους.
Το PIN πάνω σε φάκελο με την κάρτα με μεγάλα γράμματα που το έβλεπες και από το απέναντι σπίτι. Τι να πείς? Αλίμονο αν τους αφήσουμε μόνους, χάθηκαν στον λαβύρινθο της τεχνολογίας, και από δίπλα οι απατεώνες να καιροφυλακτούν.
Φανταστείτε τώρα τι θα γίνει αν έρθουν και τα ταχυδρομικά drone στα χωριά μας.
Ακόμη και στους χώρους εργασίας η μετάβαση θα πρέπει να γίνεται ομαλά και χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς να διαταραχθούν σε μεγάλο βαθμό οι παραδοσιακές αγορές εργασίες και να οδηγηθούν σε πτωχεύσεις εταιρείες που μέχρι τώρα πρόσφεραν τα μέγιστα στον κρατικό κορβανά. Η ρομποτική εργασία αφαιρεί θέσεις εργασίας, αλλά μπορεί να δώσει και πλεονεκτήματα αν γίνει με σωστό τρόπο.
Αλήθεια θα θέλατε να σας σερβίρει ένα λικνιζόμενο τενεκεδένιο ρομποτάκι τον καφέ, να σας πεί αν σας άρεσε η γεύση? Εμένα ΝΟ!
Δίπλωμα οδήγησης, ταυτότητα, εισιτήρια για τα μέσα μαζικής κυκλοφορίας, θα τα έχουμε διαθέσιμα στο κινητό μας τηλέφωνο και δεν θα χρειάζεται να κουβαλάμε ένα σωρό κάρτες, ένα σωρό χαρτιά.
Η τεχνολογία θα βοηθήσει και σε άλλους τομείς, όπως είναι ο έλεγχος συνόρων, η δασοπροστασία κ.ά.
Υπάρχουν όμως και οι κίνδυνοι.
Η Shoshana Zuboff ακαδημαϊκός του Harvard Business School αναφέρεται στην εποχή στην εποχή του Κατασκοπευτικού Καπιταλισμού. Όπως η ίδια λέει ,όσοι ασχολούνται με το διαδίκτυο το αντιμετωπίζουν καθημερινά οι προτιμήσεις μας αναγνωρίζονται και επεξεργάζονται από διάφορες πλατφόρμες και επηρεάζουν τις συμπεφορές μας. Που θα μας οδηγήσει όλο αυτό αν δεν βάλουμε όρια?
Ρίξτε μια ματιά σε ένα προϊόν στο διαδίκτυο, σε λίγο ολόκληρος κατάλογος θα εμφανιστεί μπροστά στην οθόνη σας. Τα ψηφιακά μας ίχνη τα αφήνουμε σε κάθε αναζήτηση μας στο διαδίκτυο.
Το διακύβευμα σε μια πρωτοφανή μορφή εξουσίας για κοινωνικό έλεγχο είναι αρκετά μεγάλο και θα πρέπει να μπουν κανόνες.
Όσο εύκολα μπορούμε να αποκομήσουμε πληροφορίες, άλλο τόσο εύκολα μπορούμε να χαθούμε στον κόσμο της παραπληροφήσης, της συνωμοσιολογίας. Και τι δεν ακούσαμε στην περίοδο της πανδημίας? Πόσο εύκολα μπορεί να δημιουργηθεί τοξικό κλίμα ανάμεσά μας, ακόμη και με βίαιες συμπεριφορές? Πόσο μας έχει επηρεάσει η άνοδος των άκρων στην πολιτική σκηνή και πόσο άραγε θα μας επηρεάσει στο μέλλον? Αρκετά τα παραδείγματα, δεν χρειάζεται να τα αναφέρω ο ίδιος.
Οτιδήποτε όμως κι αν πούμε , ένα είναι σίγουρο! Η τεχνολογική εξέλιξη δεν θα σταματήσει. Η Ελλάδα δεν θα πρέπει να είναι και πάλι ουραγός στις εξελίξεις. Όλα όσα γίνονται θα πρέπει να αφορούν την βελτίωση της ζωής του πολίτη, του κάθε εργαζόμενου. Να υπάρχει ένα πλαίσιο ασφάλειας των προσωπικών δεδομένων και ένα πλαίσιο ασφάλειας της εργασίας. και όπως λέει ο ίδιος ο Υπουργός, οι μεταρρυθμίσεις είναι οι ειρηνικές επαναστάσεις.
ΥΓ. πιστεύω πως είναι από τους πολιτικούς που μπορεί να πάει φηφιακά την χώρα ένα βήμα μπροστά. Χρειαζόμαστε πολιτικούς με γνώση και μεράκι για την δουλειά που κάνουν! Τους έχει ανάγκη η κοινωνία!

Στις συνοικίες της παλιάς Αθήνας

 Όταν κοιτάς από ψηλά μοιάζει η γη με ζωγραφιά..

Χάζευα από ψηλά, από το μπαλκόνι του γραφείου του γιου μου, τον σχεδιασμό της πόλης του Ανόβερου, αλλά πιο πολύ το δάσος που απλώνεται μέσα στον αστικό ιστό, ένα από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη, σε μια έκταση περίπου 6,4 τετραγωνικών χιλιομέτρων και αυτόματα μου ήρθαν κάποιες εικόνες από την πρόσφατη επίσκεψη μας στην Αθήνα. Να φανταστείτε πως το Central Park στη Νέα Υόρκη είναι μόλις 3,4 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Όταν επιστρέφω σε μια πόλη, σε μια περιοχή, μετά από αρκετό καιρό, περιμένω να είναι ελκυστικότερη από την προγούμενη φορά, με καλύτερα λειτουργικά κτήρια, να είναι πιο ανθρώπινη, προσβάσιμη, αλλά και περισσότερο ασφαλής, να μην καταντήσει σαν τον δρόμο του χωριού μου, κάθε χρόνο και χειρότερα.

Σε κάποιες μεγαλοπούλεις, όταν έγιναν αναπλάσεις- αναζωογονήσεις κεντρικών περιοχών χρησιμοποιήθηκε ο όρος εξευγενισμός για να περιγράψει τον μετασχηματισμό σε πολεοδομικό και κοινωνικό επίπεδο, καθώς επιφέρει και δημογραφικές μεταβολές. Τον χρησιμοποίησαν και σε εμάς, μας τον τόνισαν απανελειμμένα, αλλά εμείς αλλού αρμενίζαμε..σιγά μην βάζαμε το πράσινο στη ζωή μας. Ένας Εθνικός κήπος μας φτάνει, δεν είναι και για χόρταση. Να μην ξεχνάμε και τις προσθήκες με τις 4 συσκευές καθαρισμού του αέρα στην Ομόνοια, που ισοδυναμούν με 200 δένδρα..

Πάμε όμως στην ουσία!. Δεν θα σταθώ στα αίτια που υποβαθμίζουν μια περιοχή, την αλλάζουν χαρακτήρα, αλλά σε όσα δεν γίνονται στην διάρκεια του χρόνου, ώστε να προκαλεί ευχάριστα συναισθήματα σε επισκέπτες, εργαζόμενους και μόνιμους κατοίκους.

Τι να φταίει, τι, που λέει και το άσμα, όταν όλα γύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν. Έλλειψη γνώσης, αδιαφορία, αναξιοκρατία, γραφειοκρατία, τι από όλα αυτά? Πολλά και διάφορα, όπως πάντα!

Για να αναβαθμιστεί μια περιοχή χρειάζεται σχεδιασμός, στρατηγική, βούληση, αλλά και άσκηση κοινωνικής-στεγαστικής πολιτικής από ανθρώπους που γνωρίζουν από οργάνωση. Πόσο πιο όμορφο θα ήταν στο κέντρο της Αθήνας τα ερείπια να είχαν αλλάξει όψη, να κατοικούνταν από ανθρώπους. θα έπρεπε να είναι στις μέρες μας και πρωταρχικός στόχος της Πολιτείας, σε μια περίοδο μάλιστα που το κόστος κατοικίας έχει εκτιναχθεί στα ύψη. Όλα αυτά τα αναφέρω από τις εικόνες των κτηρίων που αντίκρυσα στην συνοικία του Ψυρρή. Μια άθλια κατάσταση, συνήθως πάνω από τους χώρους αναψυχής, στα ψηλά πατώματα. Μα γιατί τόσο εγκατάλειψη βρε τζάνεμ? ΄Αραγε ποιοι είναι οι κληρονόμοι, σε ποιον ανήκουν τα κτήρια, τι κάνει η Πολιτεία?

Και για να μην πολυλογώ, μπορείτε και οι ίδιοι μέσω φωτογραφιών να κάνετε συγκρίσεις και να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα..

ΥΓ. Αλήθεια, τι μόδα είναι να ουρλιάζουν οι θαμώνες στις ταράτσες πολυκατοικιών - μπαρ? Εξευγενισμός ανθρώπων είναι?

Για τέτοια μάνα είμαστε!

Και με την Βαρβάκειο Αγορά τι θα γίνει? Θα αλλάξει κάτι στους κανόνες υγιεινής, στην αισθητική του χώρου?

Κάτω από το τραπέζι

Κάτω από το τραπέζι, η αγαπημένη, ίσως να είναι και η πιο διαδεδομένη-συνηθισμένη φράση των Ελλήνων.

-Αγαπητή μου Κυρία δεν είμαι συνηθισμένος να κάνω μπίζνες κάτω από το τραπέζι. Κάτω από το τραπέζι σουλατσάρουν οι γάτες, άντε και κανένας ποντικός, όχι εμείς..

- Εδώ έτσι γίνονται οι δουλειές Απόστολε, αυτή είναι η νοοτροπία μας.
-Να αλλά παρουσία δημοσίων λειτουργών, μα πως?
-Μην σας απασχολεί καθόλου!

Από που να ξεκινήσω? Έφηβος ήμουν, όταν οι γονείς επέστρεψαν από την Γερμανία στην Ελλάδα, μεταφέροντας λίγα από τα υπάρχοντα τους με φορτηγό στο χωριό. Παρόντες και οι τελωνιακοί στην καταγραφή. Προϋπόθεση, πριν ξεκινήσει η κοπιαστική τους δουλειά, να καραδαμώσουν καλά, μην ζαλιστούν από την πείνα και πέσουν σε κανένα γιοφύρι και στο τέλος, πεσκέσι κάτω από το τραπέζι..
Έτσι γίνονταν οι δουλειές στην Ελλάδα..
Τα χρόνια περάσαν, η ευρωπαϊκή μας ολοκλήρωση υπήρξε σπουδαίο γεγονός . Επιτέλους, όπως ακούγαμε, κατάφερε η Ελλάδα να εδραιώσει το δημοκρατικό πολιτικό της σύστημα και τους δημοκρατικούς θεσμούς. Χαρήκαμε! Τέρμα πια οι λαμογιές, τα φαγοπότια κάτω από το τραπέζι. Το φαγητό δικό μας, μόνο για εμάς. Οι άξιοι θα μας εκροσωπούσαν! Τέρμα τα βολέματα, οι παθογένειες, οι υπερκοστολογήσεις, οι κακοτεχνίες!
Ξενιτευτήκαμε και οι ίδιοι σε άλλους τόπους. Σε κάθε επιστροφή έβλεπα δείγματα προόδου. Καινούργιες κατοικίες κοσμούσαν τα καλοκαιρινά θέρετρα του τόπου μας. Που οφειλόταν όλη αυτή η ανάπτυξη? Όταν ρωτούσα, μα πως βρε παιδιά τα καταφέρατε, οι απαντήσεις κάποιων βολεμένων ήταν αόριστες..
- Εμείς με χίλια ζόρια πήραμε ένα δάνειο για ένα διαμέρισμα, εσείς?.
- Είμαστε Ευρώπη φίλε μου!
Περάσαν κι άλλα χρόνια, μέχρι που ήρθε η οικονομική κρίση και σάρωσε τα πάντα στο πέρασμα της. Τα αίτια πολλά.
Που θα πάει είπαμε, θα μάθουμε όλοι μας, να λειτουργούμε με κανόνες, με ήθος.
Τέρμα τα ρουσφέτια, τα αλισβερίσια!
Πόσα χρόνια αλήθεια είπαμε γιορτάζουμε από την απελευθέρωση μας?

Η απόλυτη φτώχεια

του Απόστολου Πουτουλούδη

Με τρύπια παπούτσια περπατήσαμε, Mπαλωμένα παντελόνια και πουκάμισα φορέσαμε, όμως απόλυτη φτώχεια δεν γνωρίσαμε. Με τα λιγοστά και τα απαραίτητα προχωρήσαμε, αγαπήσαμε, δημιουργήσαμε. Οι ευκαιρίες όμως δεν είναι ίδιες για όλους τους ανθρώπους. Άλλοι θέλουν και δεν μπορούν , δεν τους δίνεται η δυνατότητα και άλλοι που την έχουν ή τους δίνονται όλα απλόχερα, αδιαφορούν
Συχνά μιλάμε μεταξύ φίλων για τις συνθήκες φτώχειας, αν θα μπορούσε να εξαλειφθεί, αν υπάρχει η πολιτική βούληση, αν οι συνθήκες θα μπορούσαν να βελτιωθούν, αν έχουν βελτιωθεί.
Η συζήτηση συνήθως ξεκινάει όταν ακούμε για τα εκατ. που κερδίζουν οι γνωστοί-άγνωστοι της showbiz ή για τα υπέρογκα ποσά που ξοδεύονται σε διάφορες αγορές, όπως σε κινητά, εφαρμογές, υπερπολυτελή σπίτια, αυτοκίνητα, διασκέδαση, κ.ά. Για τον μέσο άνθρωπο, τα τεράστια ποσά που κερδίζουν κάποιοι χωρίς ιδιαίτερο κόπο, ενώ άλλοι υποφέρουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας είναι σίγουρα προκλητικό.
Τι εννοούμε όμως όταν λέμε συνθήκες ακραίας φτώχειας? Η Παγκόσμια Τράπεζα ορίζει πως όσοι ζουν με εισόδημα χαμηλότερο του 1,90 δολάρια την ημέρα ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας. Ίσως μας φαίνεται αστείο το ποσό, όμως, είναι πάρα πολλοί οι άνθρωποι που ζουν σε διάφορα μέρη της υφηλίου με αυτά τα χρήματα. Μόνο στην Αιθιοποία 30 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν με λιγότερα από 1,90 δολλάρια την ημέρα.
Υπολογίζεται πως μόνο φέτος,150 εκ., εκ των οποίων το ήμισυ είναι παιδιά έχουν βρεθεί σε κατάσταση ακραίας φτώχειας και εξαιτίας της πανδημίας που έχει επιδεινώσει τις συνθήκες διαβίωσης. 33 εκατ. παιδιά έχουν σταματήσει την εκπαίδευση λόγω της πανδημίας. Ο υποσιτισμός και η μη πρόσβαση σε θεραπείες είναι από τους κυριότερους λόγος της παιδικής θνησιμότητας, κυρίως σε χώρες της Αφρικής.
Αν και το μυαλό μας πάει σε μη αναπτυγμένες χώρες, συχνά ακούμε για συνθήκες φτώχειας και κοινωνικό αποκλεισμό και σε Ευρωπαϊκές Χώρες . Υπολογίζεται πως στην Ελβετία το 7,5% του πλυθυσμού ζει σε συνθήκες φτώχειας. Για παράδειγμα, μια οικογένεια με δυο παιδιά στην Ελβετία θεωρείται φτωχή αν έχει εισόδημα κάτω από 3.981 φράγκα. Στη Γερμανία το ποσοστό αγγίζει περίπου το 17% στο σύνολο του πληθυσμού και λέμε πως ένας άνθρωπος ζει σε συνθήκες φτώχειας όταν έχει εισόδημα κάτω από τα 1074 ευρώ και δυσκολεύεται να καλύψει βασικές ανάγκες, ενώ αντίστοιχα στην Ελλάδα όταν ζεi με λιγότερα από 475 ευρώ και αφορά περίπου το 1/5 του πληθυσμού . Άρα η φτώχεια είναι σχετική και δεν ορίζεται με απόλυτους αριθμούς, καθώς έχει σχέση με συνθήκες που επικρατούν στον γενικό πληθυσμό. Στην χώρα μας έχει φτωχοποιηθεί μια ολόκληρη γενιά λόγω των πολιτικών που μας έχουν αφήσει ένα δυσβάσταχτο και μη βιώσιμο χρέος.Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί τα παιδιά που έχουν φύγει από την πατρίδα έχουν ρίξει μαύρη πέτρα πίσω τους..
Αν και οι συνθήκες δεν είναι ιδανικές για όσους ζουν σε συνθήκες φτώχειας σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με την ακραία φτώχεια των ανθρώπων στην υποσαχάρια Αφρική και Νότια Ασία.
Σημερα υπολογίζεται πως περίπου ο συνολικός αριθμός που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας είναι περίπου 760 εκατ. , ενώ 2 δισ. άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό και 4,2 δισ. δεν έχουν ασφαλή υγιεινή. Αν αναλογιστούμε πως οι άνθρωποι σε συνθήκες ακραίας φτώχειας πριν 10 χρόνια ήταν 1.4 δις , λέμε στατιστικά πως τα έχουμε πάει καλύτερα. Στατιστικά πάντα βελτιωνόταν οι δείκτες, υπάρχει πρόοδος, όμως δεν φτάνει!
Να μην ξεχνάμε πως η πληθυσμιακή αύξηση και οι επιπτώσεις λόγω κλιματικής αλλαγής, καταστροφές οικοσυστημάτων θα δημιουργήσουν ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Το βλέπουμε άλλωστε και λόγω της προσφυγικής κρίσης και θα το ζήσουμε εντονότερα στο μέλλον.
Είναι πολλές οι μη κυβερνητικές οργανώσεις που έχουν προτείνει λύσεις ή βοηθούν με διάφορους τρόπους, αν όμως δεν υπάρξει πραγματική πολιτική βούληση , δεν υπάρξει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που να αφορά όλους τους ανθρώπους της γης, δύσκολα θα διορθωθούν οι συνθήκες διαβίωσης.
Σε μια ελεύθερη-ανεξέλεγκτη αγορά η εκμετάλλευση των φτωχότερων στρωμάτων προς όφελος των πλουσιότερων ήταν πάντα η κυρίαρχη πολιτική των ισχυρότερων, αδιαφορώντας για συνθήκες εργασίας και περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
Οι ιδιωτικές πρωτοβουλίες σε αρκετές περιπτώσεις έχουν κινηθεί προς την σωστή κατεύθυνση και έχουν βοηθήσει στην οργάνωση, αλλά και πάλι δεν φτάνει αν δεν κινηθούν τα νήματα από τους ισχυρούς.
Το 1940 δημιουργήθηκαν στις ΗΠΑ οργανώσεις για να βοηθήσουν μικροπαραγωγούς γαι μια δίκαιη πληρωμή των προιόντων τους που κάλυπταν και το κόστος παραγωγής. Το κίνημα το 1970 μεταδόθηκε στη Γερμανία και σήμερα είναι γνωστό με το όνομα ΄΄Fairtrade International“. Ίσως θα έχετε παρατηρήσει προϊόντα με ετικέτα Fairtrade..
Τα προϊόντα πρέπει να πληρούν ορισμένα κριτήρια για να μπορούν να φέρουν τη σφραγίδα Fairtrade. Αυτό περιλαμβάνει, για παράδειγμα, την παραίτηση από την παιδική εργασία και τη συμμόρφωση με τις ρυθμιζόμενες συνθήκες εργασίας για όλους όσους εμπλέκονται στη διαδικασία παραγωγής, ενώ βοηθά τους παραγωγούς να εξασφαλίσουν ένα ικανοποιητικό εισόδημα ενεξάρτητα από τις διακυμάνσεις των τιμών.
Όπως είπαμε, η βούληση αρκετών ανθρώπων και μέσω οργανώσεων είναι αξιέπαινη, όμως χρειάζονται περισσότερες προσπάθειες για να εξαληφθεί η ακραία φτώχεια!
Ο καθένας μπορεί να βάλει το λιθαράκι του!
Καμιά φορά μου φαίνεται πως ό,τι δίνουν οι πλούσιοι δεν τον κάνουν από συμπόνια, αγάπη, αλληλεγγγύη αλλά από οίκτο. Γι΄ αυτό πιστεύω πως η ιδεολογία της φιλανθρωπίας δολοφονεί την κοινωνία. Μετατρέπει τους ανθρώπους σε δούλους και ελεήμονες. Για μένα θα έπρεπε όλοι οι άνθρωποι να έχουν πρόσβαση σε μια ικανοποιητική ποιότητα ζωής χωρίς να στηρίζονται στην δική μας ελεημοσύνη. Και μη μου πείτε που θα βρούν τα χρήματα? Ας τα πάρουν από το 1% του πληθυσμού που έχει συγκεντρώσει περισσότερα από όσα έχει το 99% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Όπως έχω ξαναπεί η φιλανθρωπία για να υπάρχει, χρειάζεται να υπάρχουν θύματα.
Θύματα υπάρχουν, όταν υπάρχει δυστυχία.
Δυστυχία υπάρχει, όταν υπάρχουν αθλιότητες.
Αθλιότητες υπάρχουν όταν υπάρχει παρακμή.
Ζούμε σε έναν φαύλο ατέρμονο κύκλο και κάπως έτσι θα συνεχίζεται η ζωή σε τούτον τον πλανήτη..