Σχολιάζει Ο Απόστολος Πουτουλούδης
Ξεκινώ με κάποιες σκέψεις του αγαπητού μου φίλου Andreas Stache, οι οποίες και αποδίδονται σε ελεύθερη μετάφραση. Το κείμενο στην γερμανική γλώσσα βρίσκεται στο τέλος του δικού μου κειμένου..
Καλημέρα ήλιε! του Andreas Stache
Όσο περισσότερο σκοτεινιάζει, τόσο περισσότερο μιλούν όλοι γι’ αλληλεγγύη κι ονειρεύονται το φως.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι όλοι είμαστε ίδιοι, πως κάτω από το ίδιο φως αντιλαμβανόμαστε τα ίδια.
Και τι συμβαίνει όταν βγαίνει ο ήλιος και επαναφωτίζεται η ζωή μας;
Τότε ο άνθρωπος προβάλλει πρώτα τα προσωπικά του συμφέροντα, με απώτερο σκοπό περισσότερο πλούτο και μεγαλύτερη ισχύ έναντι των άλλων. Ομάδες με το ίδιο φρόνημα, τα ίδια πιστεύω, διαχωρίζονται μεταξύ τους, αναζητούν δύναμη, εκτελεστική εξουσία. Ο μικρός άνθρωπος, ανάλογα με την αντίληψή του και την επήρεια από τις εκάστοτε ομάδες, εντάσσει τον εαυτό του σ’ αυτές ελπίζοντας πως θα είναι ασφαλής.
Αυτό που έμεινε πίσω όμως είναι η αλληλεγγύη. Ο άνθρωπος δεν είναι ακόμη φτιαγμένος για την κατανόηση της αλληλεγγύης. Ίσως δεν βρίσκεται καν στον δρόμο του, και έτσι να απέχει πολύ από όσα ο ίδιος φαντάζεται. Αν και γνωρίζει πως πρέπει να συμπεριφέρεται, δεν το κάνει. Μένει κακόβουλος, βλάκας και εγωιστής. Φαντάζεται έναν καλύτερο κόσμο και πόσο ωραιότερα θα ήταν!...μα σίγουρα θα ήταν ωραιότερα, αν ήταν άνθρωπος – όμως ο δρόμος για τον παράδεισο είναι στρωμένος μ’ αγκάθια (και π.χ. για τους Χριστιανούς, από τον Αρχάγγελο με το σπαθί).
'Εχουμε μεταφερθεί στο έτος 2060 ... Οι χώρες εντός της Ευρωπαικής Ένωσης προστατεύουν τα εξωτερικά τους σύνορα και δεν έχουν μόνο θέση παρατηρητή. Οι μέχρι τώρα συμφωνίες για την ασφάλεια, πρόληψη, ανάπτυξη, οικονομική και κοινωνική αλληλεγγύη έχουν ενισχυθεί στον μέγιστο δυνατό βαθμό. Υπάρχει μια κεντρική διοίκηση που εκλέγεται από όλες τις χώρες, ένα κοινό πολιτικό- οικονομικό σύστημα που σέβεται και προασπίζεται κοινές ανθρώπινες αξίες. Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης υπάρχουν κοινωνικές πολιτικές που εφαρμόζονται από τις περιφερειακές κυβερνήσεις, που με τη σειρά τους ελέγχονται από επιτροπές πολιτών και τους θεσμούς με πλήρη διαφάνεια. Ως εθνική συνείδηση επικαλούμαστε την ΄΄κοινή ευρωπαική΄΄, ανεξάρτητα από την βιολογική μας καταγωγή και ως πατρίδα δηλώνουμε όποια χώρα θέλουμε. Η Τουρκία, αλλά και κάθε Τουρκία που αδιαφορεί για τις ανθρώπινες αξίες δεν επηρεάζει καμιά ευρωπαική πολιτική. Ο κόσμος μας έμαθε να κινείται και χωρίς αυτούς. Δεν συζητάμε πλέον για ευρωομόλογα ή για μνημόνια. Το μοντέλο οικονομικής διοίκησης μοιάζει κάπως με το σημερινό γερμανικό. Ανεξάρτητα από το αν ένα ομόσπονδο κρατίδιο το πόσο πλούσιο είναι, πληρώνει αναλογικά με τα κέρδη στην κεντρική διοίκηση και από εκεί διοχετεύεται ανάλογα με τις ανάγκες των άλλων κρατιδίων. Το χρέος των χωρών έχει και αυτό ρυθμιστεί, όπως και της Γερμανίας στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο και γίνεται βιώσιμο. Εν μια νυκτί την εποχή εκείνη συναντήθηκαν 20 οικονομολόγοι και σχεδίασαν την αναδιοργάνωση και την μεταρρύθμιση του νομισματικού συστήματος. Οι επόμενες γενιές έχουν απαλλαχθεί από τα δυσβάσταχτα χρέη. Η κερδοσκοπία μέσω αθέμιτων πρακτικών θεωρείται αισχροκέρδεια και έχει ανάλογες επιπτώσεις. Τα περιθώρια κέρδους σε επενδύσεις, όπως σε μετοχές, σε λογικά επίπεδα, πχ. 3% κέρδους για όλους τους επενδυτές, ακόμη και σε όσους επενδύουν στα χρηματιστήρια, δηλ. τέλος στις φούσκες, τέλος στους καιροσκόπους, τέλος στις υπεραξίες, τέλος στα τοξικά πακέτα και στις μετοχές με ψηλό επενδυτικό ρίσκο. Υπάρχει σταθερό μέρισμα ή και αυξητικό ανάλογα με την πορεία της οικονομίας και τα κέρδη. Τα κέρδη δεν προέρχονται από πολέμους, όπως συνήθως γίνεται, αλλά από υπηρεσίες που έχουν σχέση με τα αγαθά που ωφελείται ο πολίτης. Η εκκλησία δεν έχει καμιά ανάμιξη στην πολιτική και στην εκπαίδευση των μαθητών. Ο καθένας φροντίζει για τις ανάγκες του οίκου του.
