Kαταφέραμε, μετά και από τόσους καταστροφικούς πολέμους, στον οναμαζόμενο σύγχρονο κόσμο, να επαναξιολογήσουμε την αξία της ανθρώπινης ζωής και να την προσδώσουμε χαρακτηριστικά, όπως ανεκτίμητη, ανυπολόγιστη, απαραβίαστη, υπέρτατη. Κατοχυρώσαμε την προστασία της με νόμους, καθώς και όλα τα δικαιώματα κάθε ανθρώπινης ύπαρξης. Τα Κράτη είναι υποχρεωμένα να λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να μειώσουν τους κινδύνους απώλειας ζωών, χωρίς διακρίσεις και πεποιθήσεις. Όσα μέτρα όμως κι αν πάρουμε, καθημερινά θα ζούμε καταστάσεις αλληλοεξόντωσης, θα διαβάζουμε για φρικαλεότητες, για εγκλήματα, για θύματα λόγω υπέρμετρης βίας και αυθαιρεσίας, αδιαφορίας, κυριαρχίας, απληστίας, ζήλιας, μίσους, πάθους, απληστίας, ακόμη και για ασήμαντη αφορμή και έτσι πάντα θα μας απασχολούν διάφορα ηθικά ζητήματα για την αφαίρεση και την αξία μιας ανθρώπινης ζωής.
Κάθε συνάνθρωπος μας που χάνεται είναι ακόμη μια χαμένη μάχη της ανθρωπότητας να κατευνάσει τα άγρια- ζωώδη έμφυτα ένστικτα αλληλοσπαραγμού.Η ανθρώπινη επιθετικότητα, ανεξάρτητα από τους λόγους, δεν συντελείτε μόνο από ανθρώπους που ζουν σε συνθήκες φτώχειας και υφίστανται κοινωνικό αποκλεισμό, αλλά και από την λεγόμενη ΄΄μορφωμένη κοινωνία΄΄. Φαίνεται πως η βία είναι ριζωμένη στην ανθρώπινη φύση και περιμένει την κατάλληλη ευκαιρία για να εκφραστεί.
Δεν υπάρχει μέρα που να μην διαβάσουμε για κάποια εγκληματική ενέργεια, για μια ανθρωποκτονία.
Εκτός όμως από την επιθετικότητα που την προκαλεί ο θύτης, υπάρχει και η αμυντική ΄΄επιθετικότητα΄΄, δηλαδή η προσπάθεια που κάνει το θύμα να σωθεί ή την επιθετική αντίδραση όσων προσπαθούν να επιβάλλουν τον νόμο, όπως είναι των αστυνομικών οργάνων με την χρήση όπλων για να προστατέψουν ανθρώπινες ζωές, π.χ από τρομοκρατικές ενέργειες από ληστείες με επιθετικές διαθέσεις, να προστατέψουν τη ζωή τους, κ.ο.κ.
Εδώ είναι που μπαίνουν ηθικά ερωτήματα, αν ήταν δίκαιο, αν θα έπρεπε, αν υπήρχε άλλος τρόπος αντίδρασης. Επειδή όμως με τα αν, δεν δημιουργούνται συνθήκες ασφάλειας και έννομης τάξης και επειδή δεν είμαστε ζούγκλα να κάνει ο καθένας του κεφαλιού του, υπάρχουν οι νόμοι που καθορίζουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις κάθε πολίτη σε κάθε χώρα.
Μέλημα μας είναι να μην γίνεται ο κόσμος βιαιότερος, να μην χάνονται άδικα οι ζωές συνανθρώπων μας, να προστατεύονται οι περιουσίες τους, να γίνονται οι συνθήκες διαβίωσης καλύτερες, να μην αδιαφορούμε όταν δίπλα μας ακούγεται μια φωνή τρόμου.
Πράξεις αντεκδίκησης, όπως οφθαλμός αντί οφθαλμού θα κάνουν τις κοινωνίες μας χειρότερες, περισσότερο κτηνώδεις.
Το βλέπουμε άλλωστε και σε χώρες που εφαρμόζεται η θανατική ποινή.
