 |
| Όταν οι Έλληνες γιορτάζουν χορεύουν συρτάκι.. Ο δάσκαλος Δ. Ιωαννίδης με τα όμορφα κορίτσια μας.. Stadthagen 1998 (απο δημοσίευμα εφημερίδας) |
του Απόστολου Πουτουλούδη
STADTHAGEN.. Οι δικοί μας άνθρωποι.
Ενα μικρό αφιέρωμα στους Έλληνες της πόλης μας..
Θα μου επιτρέψετε να κάνω έναν μικρό πρόλογο, ξεκινώντας από μια διαπίστωση που την αποδέχεται η πλειοψηφία των γερμανών, δηλ. πως η Γερμανία δεν θα ήταν αυτό που είναι σήμερα αν δεν υπήρχαν οι μετανάστες.
Σίγουρα ήταν δύσκολα τον πρώτο καιρό. Δεν ήταν τυχαία και η ονομασία ΄΄πέτρινα χρόνια΄΄των μεταναστών! Τελικά όμως τα κατάφεραν! Αγωνίστηκαν, οργανώθηκαν, ενσωματώθηκαν, αναγνωρίστηκαν ισότιμα.
Κάποτε οι μετανάστες ήταν αριθμοί, ΄΄εργάτες μηχανές΄΄ , για τις δύσκολες δουλειές. Υπήρξαν δύσκολοι καιροί, όπως στην μικρή οικονομική κρίση του 1967, όπου οι μετανάστες είχαν χαρακτηριστεί οι αποδιοπομπαίοι τράγοι από τους δημαγωγούς. Κάτι ανάλογο που γίνεται και σήμερα με άλλους λαούς που εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους. Μόνο τα πρόσωπα αλλάζουν, αν και υπάρχει σήμερα μια διαφορετική προσέγγιση της μετανάστευσης, όπως και της συμπεριφοράς που δεν είναι της παρούσης να μιλήσουμε.
Σύμφωνα με το γραφείο στατιστικής, περισσότεροι από ένας στους πέντε Γερμανούς προέρχονται σήμερα από μετανάστες..
