Κωνσταντής και το κορίτσ΄ι που πρίσκι απ΄τα φασούλια΄΄

Θεατρική θρακιώτκ΄η παράσταση

Κατόπιν πιέσεως απο τον πρωταγουνιστή κι επειδή δεν θέλω να τον πάρ΄ άλλη εταιρεία και να τον κλείσει σε κανένα κλουβί και δεν θα τον βλέπουμε, αποφάσισα να τον βάλω να παίξ΄ ι πρώτο ρόλο με χρυσά γράμματα, σε ευρωπαικής εμβέλειας, κλασικό- θρακιώτικο – δραματικό έργο, μεταφερμένο από τον Αποστουλάριο στη σύγχρουνη εποχή, με φουρισιές του 1821, μεξικάνκις και ιταλικές για να κάν΄ι διεθνή καριέρα..

Επιλέγω και πάλι τις πιο δραματικές σκηνές, όπου ακούγονται κάτ΄ι φωνές, που δεν μπορείς να καταλάβ΄ ένας θεατής περί τίνος ακριβώς πρόκειται, αν δεν τα εξηγήσουμε, αλλά και μια σκηνή που συζητούν δυο φίλοι τ΄ , για τα χαίρια τ΄ Κωνσταντή..Αν και πάλι δεν είναι ευχαριστημένος, θα τον βάλου να παίξ΄ σι μουνόπρακτο..κι άμα πάλι δεν είνι ευχαριστημένος, τι να πώ? Ας τον κρίν΄το κοινό! Ας πάρ΄τα ζτράνια τ΄ και άι στην ευχή τς Παναγιάς!

Τίτλος του έργου
΄΄Κωνσταντής και το κορίτσ΄ που δεν φαίνιτ.ι΄΄. Σε άλλες χώρες κυκλοφορεί και ως ΄΄ Κωνσταντής και το κορίτσ΄ι που πρίσκι απ΄τα φασούλια΄΄..

Το έργο μοιάζ΄ πολύ με το ΄΄Ρωμαίος και Ιουλιέτα΄΄ , αλλά και μι τ΄άλλο το θκό μας, τον Ερωτόκριτο..
Σίγουρα ο Σεξ-πυρ εμπνεύστηκε απο το προυτότυπο..όνομα κι αυτό ΄΄Σεξ- πυρ΄΄? Δηλαδή ΄΄Σεξ κοντά στην πυρωστιά΄΄ ..Λες και αλλού δεν μπουρούσι να κάν΄ι σεξ? Τέλος πάντων!

Βρισκόμαστι έξω απο το σπίτι τς λεγάμινις...
Ο Κωνσταντής φτάνει με τα γιορτινά τ΄, καβάλα σε γκατζιόλ΄, μαζί με τον υπηρέτ΄ι τ΄, τον Βαλταζάρ ..Είχε κι πρασνιαδάκια μαζί τ΄, πράσα και ραδίκια να τα δώσ΄ στην καλή τ΄.
Φωνάζει στην καλή τ΄: Έβγα όξω στου μπαλκόνς να διώ τα χειλούδια σ΄΄! Έβγα όξω πλί μ΄ να μι κελαιδίις! Έβγα τσιρτσιλιάνκου μ΄!Έβγα κουτουπουλάκι μ΄!
Τίπτα δεν ακούγεται για πέντε λεπτά..ιδώ κάνουμι διάλειμμα, να πιούν γκαζόζες ΄΄Τσιακίρ΄΄΄ οι θεατές κι να ρευτούν..ένας δηλαδή..κι αυτός θκός μας! ..πήρι το κάτι τις..
Ανοίγει αυλαία. Ακούγεται απ΄τ΄ανοιχτό το παραθύρ΄ ένα μπρρρ – μπρρ!
Μιτά μια φωνή βραχνιά: Δεν μπουρώ Κωνστανή μ΄! Δεν μπουρώ πειτνιαρούδ΄ μ!΄Έφαγα τρία πνάκια φασούλια μαυρομάτκα και πρίσκα ...μπρρ – μπρρ!
Αρρώχτσα θαρώ, έχω κι θερμασιά..μπρρ- μπρρ!
Κωνσταντής γάνιασι.. Περίμινι αγαπημένη μ΄, θα ξανάρθω! Α που λέτε, καμτσικών΄ι τ΄ γκατζιόλ, ..α κάμ΄ι στα τσαΐρια , να πάει να φέρει του γιατρό. Δεν μπορούσι να τν- ακούει να υποφέρ΄ι..

Δίπλα παροκολουθούν τη σκηνή δυο φίλ΄οι τ΄ , Πουστόλς κι Γιώρς..Κοντά τς είνι και ο Βαλταζάρ που κρατάει έναν δίσκο. 
Ακολουθεί διάλογος ....
Πουστόλς :Τουν χαμένου τ΄ , παλάβωσι απ΄τον έρωτα! 
Γιώρς: Δεν τον έφταναν τόσα π-βάλια, τόσα γίδια , τόσα βάσανα, θέλει να βάλει κι άλλα στου κεφάλτ:
Πουστόλς: Τι να πω Γιώρ?
Γιώρς: Καλός ανθρωπος , μα μπουνταλάς!
Πουστόλς : Καλύτερα να φύγουμι , μέχρι να έρτ΄ι γιατρός θα νυχτώσ΄! Πείνασα θαρείς. Να πάμι τς θκές μας τς πλαδούδες, που δεν τρων τίπτα ούλι μέρα και πάλι χαίροντι!
Γιώρς : Ετυχώς μας έδωσι ο Βαλταζάρ ΠΙΣΚΟΥΤΟΥΔΙΑ και χάψαμι καμπόσο!
Πουστόλς : Ναι, ναι, ήταν και απο τουν Παπαδόπουλο!
Βαλταζάρ : Ακόμη ένα πισκουτάκ΄ι?
Γιώρς: Πήρα προηγούμένως!
Βαλταζάρ: Πέντε πήρις, αλλά δεν πειράζ΄ι, ξαναπάρι!
Γιώρς : να είχις κάνα λουκούμ?
Μππρ- Μπρρ, ακούγεται στου βάθους
Πουστόλς : Πάμι Γιώρ΄, εδώ ψεκάζναν! Μπρρ- μπρρ.

Έπαιξαν
Κωνσταντής: Κώστας
Γιώρς: Γιώργης
Πουστόλς :Απουστόλς
Θεατής: Γιάννς με δύο ν
Βαλταζάρ: Βασίλς
έκτατη εμφάνιση :Τα πισκουτούδια
Φουνή: φωνή απο μαγνητόφωνο.. Φιλινάδα μ΄αρνήθκι να παίξ΄ι, γιατί λέει Κωσταντής πήρι παραπάν΄!  Ρουτώ ποια θέλει να παίξεί? Να ρουτήισ΄ Κωνσταντή τ΄Λέν΄ι, να διούμι τι θα πεί?
Σενάριο και λοιπά: Αποστουλάριος..όπως λέμε Σακελλάριος, Βελισσάριος, Πασχάλς..το τελευταίο μι λέν δεν πάει!..ιγώ λέει πάει, πάει! Με του λουκούμ πάει!

Η ξυλοκόπος, το κορίτσ΄ με τα μπλού, το ζλάπ΄ι και ο πλατύποδας

Σχολιάζει ο Απόστολος Πουτουλούδης

Ποτέ δεν χάλασα χατίρι σε φίλο μου! Γι΄ αυτό και δεν αρνήθηκα την οπτικοποίηση της εικόνας που μου υπέδειξε ο Κώστας. Το έκανα με μεγάλη χαρά! Έκανα μόνο ορισμένες προσθήκες, να ταιριάζει με την ιστορία της θρακιώτικης τηλεοπτικής σειράς που θα σας αφηγηθώ..

Θα σας  αφηγηθώ μόνο την τελευταία σκηνή της  θρακιώτικης σειράς, που είνι κι η πιο δραματική και παίζεται με μεγάλη επιτυχία στο εξωτερικό, ακόμη και στην Ινδία, καθώς ανειλημμένες υποχρεώσεις (να φτιάξω λουκάνκα, να τραγδήσω με τον φίλο μ΄ που μοιάζει τον Weihnachtsmann (Αϊ-Βασίλ΄ς), αλλά και ένα ταξίδι στο  Μπρόντγουεϊ), δυσκολεύουν την κατάσταση για το επόμενο διάστημα. 
Τίτλος της σειράς, "Η ξυλοκόπος, το κορίτσ΄ με τα μπλού, το ζλάπ΄ι και ο πλατύποδας". 
Θα μεταφερθεί στην ελληνική τηλεόραση το καλοκαίρι και με θρακιώτικους υπότιτλους. Υπομονή μέχρι τότε!
Στο Μπρόντγουεϊ θέλουν να βοηθήσουμε σε μια υπερπαραγωγή μι πλιά. Έχει λένε πρόβλημα ο πρωταγωνιστής, ένας τσιρτσιλιάνκους. Δεν κουτσιλάει και είπαν να πάρω κι την φιλενάδα μ΄, που ξέρει απο τέτοια. Δεν της το είπα ακόμη! Θα της το πω με του μαλακό, μην έχουμε κανένα επεισόδιο. Ποτέ δεν ξέρς, τι μπορεί να πάθει άνθρωπος απ΄τ΄χαρά τ΄?
.. Βρισκόμαστε στο δάσος, όπου εξελίσσεται το τελευταίο μέρος της τραγωδίας. Η ξυλοκόπος σκέφτιτι αν πρέπει να πιτσοκόψ΄ το ζλάπ΄ι. Ο πλατύποδας θέλει οπωσδήποτε να το τεμαχίσι. Το κορίτσ΄ με τα μπλού κλαίει και οδύρεται. Παρακαλάει την ξυλοκόπο, να μην κομματιάσι τον φίλο τσ΄!..Δεν αντέχει άλλο να βλέπει. Φεύγει προς άγνωστη κατεύθυνση. Φήμες λέν΄, ότι ρίθκι στο ποτάμ΄, άλνοι πάλι, πως κλείσκι σε μαναστήρ΄ και άλνοι πως πήγε στ΄ Γερμανία. Την είδιαν λέν΄ στην Στουτκάρδη να τραγδάει σε παιδούδια. Άμα ισχύει το τελευταίο, θα βαλάντωσαν στο κλάμα τα καημένα απ΄τα μοιρολόγια. Δεν έμαθι ποτές ότι  το ζλάπ΄ι ζεί! Ναι, ναι, ζεί! Τ΄ άφκαμι ελεύθερο.. στο τέλος το λυπήθκαμι!  Παρακάλισι κι γναίκα τ΄, γιατί φοβόταν να ζήσει μοναχή..Τι να κάνουμι, άνθρωποι είμαστι κι εμείς..Πήραμε βεβαίως κι απ΄τ΄ γναίκα τ΄, το κάτι τις..
Και έτσ΄ι, αγοράσαμε μπρούσκο κρασί, ξύλα για το τζιάκ΄ι και τώρα ξεκουράζουμιστιιι..
Πρέπει όμως να σταματήσω επειγόντως, με ειδοποιούν απ΄του κουντρόλ, πως η φιλενάδα μ΄ κατούρσι τα βρακιά τς απο τα γέλια.
Αυτό δεν είναι τίποτα! Την προηγούμενη φορά που έγραψα σενάριο, 200 νοματαίοι τσιρλίσκαν. Αμάν έκαναν να τς συνεφέρουν! Πάω γρήγορα, γιατί μ΄έπιασι κι μένα ένα σφίξμο αχαμνό..
Να χαμογελάτε στη ζωή σας! Να ζήστε καλά κι μείς καλύτερα!
Πρωταγωνίστησαν
Ξυλοκόπος: Στέλλα- Περιστέρα Παλάζη
Το κορίτσ΄ με τα μπλού: Μαρία Σιδηρά
Το ζλάπ΄ι: Κωνσταντίνος Τριανταφυλλάκης
Πλατύποδας: Απόστολος Πουτουλούδης
Σενάριο και τα λοιπά: Αποστολάριος, όπως λέμε Σακελλάριος, Βελισσάριος..

Το γέλιο είναι υγεία!

Αυτοσαρκασμός - σαρκασμός - χιούμορ - παρατσούκλια 

Σχολιάζει ο Απόστολος Πουτουλούδης

Ίσως και λίγο επηρεασμένοι από το χιούμορ μιας άλλης εποχής, συνεχίζουμε και σήμερα να δημιουργούμε σκηνές διασκεδαστικές, να πειράζουμε φίλες/ους, να γελάμε και να αυτοσαρκαζόμαστε. Κάποιος που δεν μπορεί πια να γελάσει με τον εαυτό του, είναι η ώρα οι άλλοι να γελάσουν μαζί του, έγραφε ένας Αμερικανός ψυχίατρος και ψυχαναλυτής. 
Και εφόσον τον τελευταίο καιρό, αρκετά αστειάκια κάναμε σε φίλες/oυς, είπαμε να στρέψουμε τα καυστικά βέλη της ΄΄σάτιρας΄΄ στους εαυτούς μας, να εξιλεωθούμε έστω και λίγο, να αγιάσουν οι αμαρτίες μας.

Σήμερα θα αναφερθώ στα παρατσούκλια του καιρού μας, τα έξτρα εκείνα αστεία ονόματα που μας κολλούσαν, συνήθως με σκωπτική διάθεση. Σε μερικά σημεία θα χρησιμοποιήσω και θρακιώτικη ντοπιολαλιά. Για τυχόν γλωσσικές απορίες, απευθυνθείτε στην Στέλλα Παλάζη, που είναι και ειδήμων σε γλωσσικά ζητήματα..
Παρατσούκλια δεν είχαν μόνο οι ομάδες, οι γκάνγκστερ, οι επώνυμοι. Είχαμε και εμείς, οι απλοί άνθρωποι, που μας τα δίναν οι περιβόητοι ΄΄νονοί΄΄ της γειτονιάς.
Κατ΄ αρχάς, να ξεκαθαρίσω κάτι. Ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετική αισθητική, άρα εκλαμβάνει και το χιούμορ διαφορετικά. Σε ορισμένες περιπτώσεις, καλά είναι να κρατάμε λίγο χαλινάρι, ιδίως όταν έχουμε απέναντι μας ευαίσθητα άτομα, που μπορεί να προσβληθούν απο τυχόν παρερμηνείες. Είναι άλλο ο επιθετικός χλευασμός, και άλλο τα πειράγματα ή τα αστεία μεταξύ φίλων - γνωστών χωρίς κακοήθειες. Δυστυχώς, την αίσθηση του χιούμορ δύσκολα την αποδέχονται ορισμένοι. Προσωπικά τους κρατώ σε απόσταση, όχι μόνο απο αισθητική, αλλά και λόγω ασυνήθιστης σωματικής ιδιομορφίας, που θα σας εξηγήσω παρακάτω. Επίσης, είμαι αντίθετος στο να δίνουμε σήμερα παρατσούκλια, ιδίως σε παιδιά και να τραυματίζουμε τις  ψυχούλες τους.

Η  δική μας γενιά, ίσως και λόγω σκληραγώγησης δεν μασούσε απο τέτοια. Τα πειράγματα ήταν καθημερινός τρόπος έκφρασης, ακόμη και μεταξύ αγνώστων.
Έχουμε ακούσει σόκιν ιστορίες και πειράγματα, που δεν τα χωράει ανθρώπου νούς!

Ας σταθώ όμως στα παρατσούκλια της δικής μου εποχής αυτοσαρκαζόμενος, να πάνε οι πίκρες κάτω, που λέει και το άσμα, γιατί καλώς ή κακώς υπήρχαν και δεν μπορούμε να τα ξεγράψουμε, καθώς μεγαλώσαμε μ΄αυτά.
Πέρα από τα γνωστά παρατσούκλια για τους κατοίκους περιοχών, όπως Γκάτζολοι, Σούρδοι, Φρανκολαντζέρηδες, Παγουράδες, Γκαζμάδες, Καϊλαριώτες Ακανέδες, Νεραντζοκώληδες, Τυρόγαλα κοκ. (υπάρχει πηγή στο τέλος), είχαμε και παρατσούκλια ατομικά. 
Δεν υπήρχε περίπτωση, στη δεκαετία του 60΄ ή του 70΄να έλεγαν ένα παρατσούκλι και να μην γνώριζες σε ποιον απευθυνόταν.
Φάκα έλεγαν και αμέσως καταλάβαινες πως πρόκειται για τον ξάδελφο Βασίλη. Τσιουλιά φώναζαν, έτρεχε ο ξάδελφος Βαίτς. Πατέλα φώναζαν (απο πλατυποδία μάλλον) και αμέσως γυρνούσα να δω ποιος με αναζητούσε. Ποτέ δεν κατάλαβα τούτο το παρατσούκλι? Και να πείς, πως πάτσα κανέναν που στέκονταν πέρα του μισού μέτρου? Απουρώ με τον νούνο?

Ακούστε ακόμη μερικά. Λαχανάς, Κατηφόρα, Βουτυράς, Κάπρος, Κεφάλας, Μπιτσίμ, Ταταριότς, Αλμπάντς, Αντέσα, Αλατζιάς, Κλόθρας, Τσάρλι, Τσαπουρνάς, Κατσαβίδα, Κασμέρς, Ζούπς, Κουρουτζής, Καλαμπουκάς, Πέτνιος, Μυλουνάς, Τζακούλης, Καίσας, Ντοματούδα, Πιπερούδς, Δομάζος και ένα σωρό άλλα.  Όλα είχαν να κάνουν με κάποια χαρακτηριστικά, προτιμήσεις π.χ σε διάφορα φαγώσιμα, δεξιότητες, συνήθειες και επαγγέλματα. Παραδείγματος χάριν, άρεζ΄ι κάποιος να χάφτει βουτηρούδ΄ι, βουτυρά το παρατσούκλι. Είχε τρανό κεφάλι, κεφάλας το παρατσούκλι. Ήταν λίγο μαυριδερός. πχ. ο ξάδελφος, φάκα τον ονόμασαν (επιλογή του Κουσιαφά), προσωνύμιο του φακίρη. Μην φανταστείτε τα φακιρικά που κάνουν σήμερα! Εμείς τα μόνα φακιρικά που ξέραμε, ήταν να εξαφανίζουμε (καταβροχθίζουμε) σε χρόνο μηδέν κανένα κομμάτι κρέας. Θυμάμαι κάποτε, με τον φίλο μου τον Γιώργη, νεανίσκοι αλανιάρηδες, πήγαμε στο πανηγύρ΄ι στο Τσιμπαλνιώτκο, όπου μετά από τις βόλτες, πάν - κάτ΄, κάτσαμε σε έναν καφενέ- μπουζουκομάγαζο, να φάμε κουπανούδια αρνιθίσια.  Περνάει που λέτε, σφαίρα ένα τζιμάνι, μας καβράτσ΄ι τον έναν. Αυτά κι αν δεν είναι φακιρικά! 

Πήγε πάππους Βαΐτς σε έναν χορό τσολιάς ντυμένος, έμεινε και στον εγγονό του το όνομα.. και να είχε και δυο μέτρα μπόι? 

Συχνά γκιμπιρντούσε (έπεφτε) Πουστόλς, πατέλα τον ονόμασαν, εμένα ντε!. Αλήθεια δεν ξέρω από που προήλθε ετυμολογικά η λέξη γκιμπιρντώ? Τη μόνη λέξη που ξέρω, είναι γκρι μπορντώ...εδώ θα πάρω τη βοήθεια του κοινού. Μανία επίσης στα φωνήεντα, να προσθέτουμε και άλλα για να δώσουμε όγκο..Από που νομίζετε έγινε το δίψηφο ΟΥ. Τα άλλα πάλι, με τις καταλήξεις σε ούδ΄ι..  Σκλούδ΄ι, κταβούδ΄ι, φυστικούδ΄ι, γκουτσινούδ΄ι γατούδ΄ι, καουνούδ΄ι, ζαχαρούδ΄ι, χαρτούδ΄ι, μαιμουνούδ΄ι, σπριτούδ΄ι, πλούδ΄ι. Ευτυχώς το τελευταίο δεν το σκέφτηκε κανείς. Ταίριαζε με το Πουτουλούδ΄η..
Αργότερα στη δεκαετία του 80΄ και 90΄, ανακαλύψαμε και άλλα, π.χ. Θλιβερός, Ερωτιάρης, Φασουλής, Αραχτός, Παγωμένος, Γκουσγκούνης  και πολλά άλλα..

Τέλος πάντων, να μην τα πολυλογώ, έτσι ήταν εκείνες τις εποχές. 

Θέλετε να αποβάλλετε το άγχος και το στρες, γελάστε. Γελάστε δυνατά με την ψυχή σας. Δεν χρειάζεται να καταφεύγουμε σήμερα σε παρατσούκλια, που μπορεί να πληγώσουν. Υπάρχει πληθώρα αστείων που μας κάνουν να γελάμε.

• 
  

του πουδάρι τ΄έκρυψα..σε γιορτή κρασιού με τον Μπίλυ, επονομαζόμενο κι Αλατζιά...

ΥΓ. Δεν έχω καμιά πλατυποδία, αλλά καλού κακού κρατάτε αποστάσεις όπως και στον κορωνοϊό!

Ιστοσελίδα για να μάθετε παρατσούκλια απο διάφορες ελληνικές πόλεις..

https://www.otherside.gr/2010/12/paratsouklia-katoikwn-apo-diafores-ellinikes-poleis/

Ανάπτυξη

Σχολιάζει ο Απόστολος Πουτουλούδης

Πρωινές σκέψεις, μελλοντικές ανησυχίες..
Αλήθεια, θα θέλατε μια Ελλάδα κάπως έτσι?

Ανάπτυξη ή υποβάθμιση?
Έχουν περάσει οι εποχές, όπως ήταν στην εποχή του Ικάρου, που δοκίμαζαν να πετάξουν με τη βοήθεια φτερών. Σήμερα χρησιμοποιούμε άλλα μέσα για να δραπετεύσουμε απο τις φυλακές μας και να ζεσταθούμε. Η λύση είναι οι υδρογονάνθρακες και όχι τα πούπουλα και τα κεριά, έτσι τουλάχιστον ισχυρίζονται οι μεγάλες εταιρείες και εμείς τα καταπίνουνε αμάσητα τα λόγια τα μεγάλα.
Η σταδιακή μετατροπή της μεσογείου σε παραγωγό υδαγονανθράκων θα μετατρέψει τη χώρα μας σε πυλώνα ανάπτυξης, όπως ακούμε από επίσημα χείλη εδώ και χρόνια. Είναι όμως έτσι?
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις ήδη επισημαίνουν τον κίνδυνο απο τις εξορύξεις καθώς οι εξορύξεις θα γίνουν σε μεγάλα βάθη με άγνωστες ακόμη συνέπειες για το περιβάλλον. Τα οικονομικά επιχειρήματα που προβάλλονται, πως θα γίνουμε ένα κράτος με τεράστια οφέλη και πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιοχή είναι τελικά φούμαρα.
Τρισεκατομμύρια σκοπεύουν να ξοδέψουν οι μεγάλες εταιρείες, καθώς οι ανάγκες κάλυψης των αναγκών είναι μεγάλες. Ήδη η Exxon Mobil και η Qatar petroleum ξεκινούν γεωτρήσεις στο οικόπεδο 10 της κυπριακής ΑΟΖ., ενω απο το 2019 ξεκινούν στο Ιόνιο,στις περιοχές του Πατραϊκού κόλπου και στο Κατάκολο.
Αναζητώντας στο διαδίκτυο πληροφορίες για την οικονομική ευρωστία των χωρών, εκτός απο τις ΗΠΑ και Καναδά, δεν βρήκα κάτι αξιόλογο που να φέρνει τρομακτικά κέρδη ή να βελτιώνει την ποιότητα ζωής των ανθρώπων.
Πόλεμοι, ανταγωνισμοί, έλλειψη δημοκρατίας, ανεργία, ανισότητες, φτώχεια, προσφυγιά και κέρδη.. πολλά κέρδη για τις εταιρείες.
Αδιάφορες για την περιβαλλοντική ζημιά, βιοποικιλότητα περιοχών, εξαφάνιση ειδών κλπ.
Αντί να επενδύσουν περισσότερο σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, συνεχίζεται η τρέλα εξόρυξης και κατανάλωσης πόρων, χωρίς να υπολογίζουν το οικολογικό κόστος.
Ο μέχρι τώρα παραγωγικός ιστός της χώρας στηριζόταν σε διαφορετικο μοντέλο..Μην παρασυρόμαστε απο τρανές υποσχέσεις.. Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι..