Lackybreak... Στη δική μας γειτονιά: Γεζίντι, οι άνθρωποι με τα θλιμμένα και εκφραστικά μάτια στον δρόμο της προσφυγιάς

Μια καλημέρα είναι αυτή, πες την και ας πέσει κάτω..
يوم جيد هو هذا ، ويسقط..
Ein Guten Morgen ist das, sag es, auch wenn runter fällt.

Το όνομα μου είναι Saad Murad , γεννήθηκα στο Β. Ιράκ, είμαι Jiseden και θα σας διηγηθώ την ιστορία μου..
اسمي سعد مراد ، ولدت في شمال العراق ، أنا جيزن وسأخبركم قصتي

Στην Γερμανία με Κυρία Eva, όπως την αποκαλούσαν

Mein Name ist Saad Murad, ich wurde im N. Ιraq geboren, ich bin Yezidi und ich erzähle dir meine Geschichte.

Όταν πρωτοαντίκρυσα τα μάτια του παιδιού, κατάλαβα πως κουβαλούν θλίψη και πόνο, γι΄αυτό και αποφάσισα να σας παρουσιάσω τη ζωή του. Είναι η ζωή ενός Γεζίντι, του Saad.
Μέσα απο τις φωτογραφίες και τις λίγες λέξεις που θα γράψω, θέλω να δω το πρόσωπο του να φωτίζεται. Να ζωντανεύουν κάποιες χαρούμενες στιγμές που έζησε. Μέσα από προσωπικές ιστορίες μπορούμε να καταλάβουμε πολλά περισσότερα. Πως ζούσε, πως ξεριζώθηκε απο τον τόπο του, αφήνοντας οικογένεια, φίλους, συγγενείς και πως έφτασε στη Γερμανία; Να ακούσουμε τι νιώθει, ποια είναι τα όνειρα του;
Επειδή και οι ίδιοι ζήσαμε την γενοκτονία, τους διωγμούς, τον ξεριζωμό πριν κάποιες δεκαετίες, είναι απόλυτα λογικό να νιώθουμε αποτροπιασμό για κάθε είδους καταπίεσης και εξευτελισμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Πριν τις σφαγές, τους βασανισμούς, τους βιασμούς γυναικών, την σκλαβιά, τον ξεριζωμό απο τις εστίες τους, ελάχιστα γνωρίζαμε για τους Γεζίτες (EZIDΙ).

Nadia Murad Basee Taha

Μάθαμε αρκετά από την Νάντια Μουράντ (Nadia Murad Basee Taha), την σκλάβα του ISIS που δραπέτευσε. Η Νάντια ήταν ένα από τα 7000 κορίτσια (μαρτυρία του ίδιου) που αιχμαλωτίστηκαν, βασανίστηκαν, πουλήθηκαν για ελάχιστα δολ. και έπεσαν θύματα βιασμού. Μάθαμε περισσότερα από τις μαρτυρίες άλλων κοριτσιών και γυναικών που έζησαν την φρίκη της σκλαβιάς και ξέφυγαν. Αρκετές προτίμησαν να αυτοκτονήσουν, ενώ σημαντικός αριθμός γυναικών αγνοούνται.
Αρκετοί Γεζίντι βρήκαν καταφύφιο στη Γερμανία στο πλαίσιο ενός προγράμματος προστασίας. Ήταν το ελάχιστο που μπορούσε να κάνει μια ΄΄πολιτισμένη κοινωνία΄΄ για να ξεπλύνει τις ενοχές της. Πολλές από τις γυναίκες που αιχμαλωτίστηκαν, συνεχίζουν να ζούν τον εφιάλτη, να τις κρατάνε σε διάφορες χώρες, όπως στην Συρία, την Σ. Αραβία, να κακοποιούνται και να τις χρησιμοποιούν για σκλάβες του σεξ.
Ατομικά ελάχιστα μπορούμε να κάνουμε. Ας ενώσουμε τουλάχιστον τις φωνές μας ως ένδειξη συμπαράστασης, για όλους αυτούς τους ανθρώπους που υπέφεραν και υποφέρουν. Να νιώσουν ότι είμαστε δίπλα τους, είμαστε γείτονες τους, φίλοι τους, να τους χαρίσουμε έστω ένα χαμόγελο. Ίσως έτσι αποτίσουμε τον ελάχιστο φόρο τιμής σε όσες γυναίκες κι άνδρες δολοφονήθηκαν και σε όσους ξεριζώθηκαν απο τις πατρογονικές τους εστίες.
Σε ολόκληρο τον πλανήτη καθημερινά γίνονται αποτρόπαια εγκλήματα, καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα, παιδιά συνεχίζουν να είναι χωρισμένα από τις οικογένειες τους και εκατ. άνθρωποι απειλούνται από την πείνα ..και να σκεφτείς πως το 1/3 των τροφίμων καταλήγουν στα σκουπίδια.. Θα περιμέναμε από τη διεθνή κοινότητα να αναλάβει περισσότερες πρωτοβουλίες, να συντονίσει την δράση της. Δυστυχώς, πρώτα γίνονται τα εγκλήματα και μετά προσπαθούν να βρούν ΄΄ανθρώπινες λύσεις¨.

Αγνοούνται

Πολύς λόγος γίνεται τα τελευταία χρόνια για απίστους, για θρήσκους και δόγματα . Να ξεκαθαρίσω, πως δεν με ενδιαφέρει τι πιστεύει ο καθένας. Είναι δικαίωματα του, επιλογή του. Με ενδιαφέρει ο άνθρωπος να νιώθει όμορφα, να αναζητά αξίες και να τις υιοθετεί. Ας μην ξεχνάμε πως δεν γεννιούνται όλοι σε ΄΄ιδανικές΄΄ κοινωνίες και δεν μπορείς να απαιτείς από κάποιους που έχουν βγεί απο τις φλόγες ενός πολέμου ή από παιδιά που έζησαν την φρίκη, να προσαρμοστούν στις δυτικές κοινωνίες από τη μια μέρα στην άλλη. Υπομονή και επιμονή. Για πολλούς αξίζει η προσπάθεια.. Να μην ξεχνάμε, πως κάποιες χώρες επενδύουν σε μετανάστες για να ενισχύσουν την οικονομία τους.

Ας πούμε όμως δυο λόγια για τους Γεζίντι (Yazidi), πριν πάμε σε προσωπικό επίπεδο.

Η σημαία τους

Μιλούν κουρδικά Kurmanci (οι περισσότεροι), αραβικά, ρωσικά και αρμένικα, ανάλογα με την περιοχή που κατοικούν και αναγνωρίζονται απο τα ενωμένα έθνη σαν ξεχωριστή εθνότητα. Βρίσκονται (πηγή από τη Wikipedia) στο Β. Ιράκ (650.000), Συρία (70.000), Αρμενία (35.000), Γεωργία (12.000). Σήμερα, μετά και τον βίαιο ξεριζωμό τους, έχουν διασκορπισιεί και σε άλλες χώρες του πλανήτη. Πέρυσι ο Καναδάς υποδέχτηκε 1200 Γεζίντι και συνολικά 40.000 πρόσφυγες απο τη Συρία, ενώ στην Γερμανία υπολογίζονται γύρω στους 60.000 Γεζίντι. Αρκετοί μένουν ακόμη σε καταυλισμούς, αδυνατώντας να γυρίσουν στα σπίτια τους που έχουν καταστραφεί, καθώς δεν υπάρχει ρεύμα και νερό.
Η θρησκεία τους ΄΄λατρεία των αγγέλων΄΄, έχει στοιχεία άλλων θρησκειών της Μεσοποταμίας. Σημαντικότερος είναι ο αρχάγγελος Taus Malek , ο ΄΄Άγγελος Παγώνι΄΄.

Σημαντικές γιορτές τους, η Jarshambua (Jezhna Jemaʿīye), η συγκέντρωση τους τον Οκτώβριο στην πόλη Λάλις (Lalisch, لالش ) όπου υπάρχει ο τάφος του Σείχη ‘Adī ibn Musāfir al-Umawī ) عدي بن مسافر الاموي‎) και η Naoroz ή Nowruz που συμβολίζει τον ερχομό του νέου έτους, κάτι ανάλογο με την δική μας πρωτοχρονιά. Γιορτάζεται στις 20 Μάρτη, τότε που φεύγει ο χειμώνας και έρχεται η Άνοιξη. Μια απο τις συνήθειες τους είναι να βάφουν και κόκκινα αυγά.
Είναι υποχρεωμένοι να παντρεύονται εντός της κοινότητας (κάστας). Γάμοι εκτός κοινότητας θεωρούνται ταμπού. Τρείς γιαζιντικές κάστες είναι που καθορίζουν τις παραδόσεις τους, οι Shex, Pir και Merid.
Πληροφορίες υπάρχουν και στο διαδίκτυο για όσους θέλουν να μάθουν περισσότερα..

Μια μέρα τον άκουσα να τραγουδάει ένα λυπητερό τραγούδι, όπως έκρινα από την έκφραση του. Δεν γνώριζα τι έλεγε, αλλά ένιωσα την αδιόρατη θλίψη που κουβαλούσε η μελωδία. Τον παρακάλεσα να μου πεί το νόημα και δάκρυσε.. Με λίγα λόγια λέει το τραγούδι. Η φωνή σου όταν έρχεται στην καρδιά μου μεγαλώνεις περισσότερο και όταν πηγαίνω μακριά λέω το τραγούδι σου και η ζωή μου γίνεται ισχυρή..μαζί φυτέψαμε ένα λουλούδι που τώρα μαράθηκε..
Ήταν και η αφορμή να ασχοληθώ λίγο περισσότερο με την μουσική τους, την κουλτούρα, τη ζωή τους. Και κάπως έτσι τον κάλεσα σπίτι να μιλήσουμε, να φάμε και να τραγουδήσουμε . Τον υποσχέθηκα θα μαγειρέψω ένα παραδοσιακό τους φαγητό..Τελικά έκανα κριθαράκι με κοτοπουλάκι

..Πάντως το τραγούδι (Denge Te) το είπαμε. Το κείμενο θέλησε να το βάλω και στα αραβικά..η μετάφραση είναι απευθείας απο το διαδίκτυο. Την είδε, του άρεσε, τα λόγια περισσεύουν..

Την ώρα του αποχωρισμού από τα δέλφια του
Sabah και Falah

Εδώ να κάνω μια παρένθεση και να θυμηθώ την αντιμέτωπιση των Ελλήνων μεταναστών που έψαχναν μια καλύτερη μοίρα σε πιο αναπτυγμένες κοινωνίες. Τράβηξαν τα πάνδεινα μέχρι να τους αποδεχτούν. Μέχρι και από επιτροπές πιστοποίησης υγείας και καλών ΄΄φρονημάτων΄΄περνούσαν. Ως και οι ασπρομάλληδες απορίπτονταν. Σε μια διήγηση μου ανέφερε ένας φίλος, πως κάποιος γνωστός του, έβαψε τα μαλλιά του με κάμελ, καθώς οι βαφές μαλλιών ήταν δυσεύρητες. Με τη σκληρή δουλειά τα κατάφεραν και σήμερα αποτελούν σημαντική δύναμη στις χώρες που διαμένουν.

Ο Saad Murad γεννήθηκε στις 14.12.1997 στν πόλη Shingal (Sindschar με άλλη γραφή). Πήγαινε σχολείο όταν μπήκαν οι τζιχαντιστές στην πόλη του. Μαζί με την οικογένεια του περιπλανήθηκαν στα βουνά με τα πόδια μέχρι να βρούν ασφαλές καταφύγιο στο Dohuk- Khante στην Κουρδική επικράτεια. Έχασε φίλους και συγγενείς. Το σπίτι τους καταστράφηκε. Οι τζιχαντιστές έβγαλαν τα παράθυρα και πήραν τα έπιπλα τους. Ο ίδιος και με την συνδρομή της οικογένειας του, αποφάσισε να φύγει, καθώς τα χρήματα δεν έφταναν για όλους. Έχει άλλα έξι αδέλφια. Η μικρότερη ήταν ενός μηνών όταν έφυγε. Σήμερα έγινε 3,5 χρονών και ο ίδιος δεν γνωρίζει αν ποτέ συναντηθούν.

Περιγράφει ο Saad Murad

Saad Murad

Με 1500 δολάρια για τον μεταφορέα ψυχών, ελάχιστα ρούχα και μαζί με άλλα παιδιά Γεζίντι ξεκινήσαμε για μια καινούργια ζωή, χωρίς να γνωρίζουμε αν θα φτάσουμε ποτέ. Στην Τουρκία μπήκαμε στοιβαγένοι στην καρότσα ενός φορτηγού, χωρίς νερό και φαγητό. Μετά απο ταλαιπωρία ωρών φτάσαμε στην Σμύρνη και από εκεί δια της θαλάσσης ξεκινήσαμε για το ελληνικό νησί, την Κω. Η πρώτη βάρκα που μας μετέφερε, βούλιαξε μετά απο 200 μέτρα. Ευτυχώς φορούσαμε σωσίβια και σωθήκαμε. Με μια δεύτερη βάρκα τα καταφέραμε. Δυό μέρες έμεινα στο νησί. ΄Ημουν από τους τυχερούς, καθώς είχε ξεκινήσει το πρόγραμμα φιλοξενίας από ευρωπαικές χώρες.
Με πτήση έφτασα στη Γερμανία και φιλοξενήθηκα, μαζί με άλλους Γεζίντι στην πόλη Emlichhheim για 18 μήνες (προσαρμογή και εκμάθηση της γλώσσας) Σημαντική βοήθεια δεχθήκαμε, που θα την θυμάμαι σε ολόκληρη τη ζωή μου, απο την Eva Albers (Sozialarbeiterin).
Αργότερα έφθασα στο Stadthagen, όπου βρήκα σπίτι και δουλειά. Σήμερα μπορώ να ονειρεύομαι. Δεν ξεχνώ όσα πέρασα. Δεν ξεχνώ τους δικούς μου. Θα είμαι πάντα δίπλα τους. Ελπίζω μια μέρα να ξανασυναντηθούμε και να ξαναχαμογελάσουμε όλοι μαζί, όπως τότε! Ελπίζω, ελπίζω, για πολλά ακόμη!

Περισσότερες φωτογραφίες υπάρχουν στο τέλος του κειμένου..
المزيد من الصور متوفرة في نهاية النص

Arabisch العربية
عندما رأيت لأول مرة عيني الطفل، أدركت أن الحزن حمل والألم، وهذا هو السبب قررت أن تظهر

لك حياته. إنها حياة السعودي ئێزیدی تاد.

من خلال الصور وبضع كلمات تكتب، أريد أن أرى وجهه أضاءت. لإحياء بعض لحظات سعيدة تعيش. من خلال القصص الشخصية التي يمكن أن نفهم أكثر. كيف عاش، الذي اقتلع من مكانه، وترك العائلة والأصدقاء والأقارب والتي وصلت في ألمانيا؟ الاستماع إلى ما يشعر، وما هي الأحلام؟
لأنهم هم أنفسهم عاصروا الإبادة الجماعية والاضطهاد، واقتلاع قبل بضعة عقود، فمن المعقول تماما أن يشعر الاشمئزاز لكل نوع من أنواع القهر والإذلال لكرامة الإنسان.
قبل المذابح ، التعذيب ، اغتصاب النساء ، العبودية ، اقتلاع بيوتهم ، بالكاد عرفنا عن ئێزیدی
تعلمنا الكثير من نادية مراد باسي طه ، عبودي داعش التي هربت. كانت نادية واحدة من الفتيات 7000 (شهادة نفسه) الذين تم القبض عليهم وتعذيبهم، وتباع لبضعة دولارات. واغتصاب. تعلمنا أكثر من شهادة الفتيات والنساء الأخريات الذين عاشوا أهوال العبودية وهرب. العديد فضل الانتحار، في حين أن عددا كبيرا من النساء ما زلن تجاهلها.

جاء العديد من اليزيديين إلى ألمانيا كجزء من برنامج الحماية. وكان هذا أقل ما يمكن أن يفعله المجتمع المتحضر ليغسل الشعور بالذنب. العديد من النساء الذين تم القبض عليهم، ما زالوا يعيشون كابوس يمكن أن تعقد في مختلف البلدان بما فيها سوريا، S. العربية والضرب واستخدام العبيد الجنس.

قليلا الفردية يمكننا القيام به. على الأقل دعونا الانضمام أصواتنا كما التعاطف مع كل هؤلاء الناس الذين عانوا ويعانون. لنشعر بأننا بجانبها، نحن الجيران والأصدقاء، لمنحهم حتى ابتسامة. ولعل ذلك دفع الحد الأدنى من تحية لهؤلاء النساء والرجال قتلوا والذين تم اقتلاعهم من آبائهم وأجدادهم.
في جميع أنحاء العالم كل يوم هي جرائم بشعة وانتهاكات حقوق الإنسان، لا يزال الأطفال الذين انفصلوا عن أسرهم ومل. مهددة الناس من الجوع .. و كنت تعتقد أن 1/3 من الطعام في نهاية المطاف في سلة المهملات .. انتظرنا من جانب المجتمع الدولي إلى اتخاذ المزيد من المبادرات
لتنسيق العمل. للأسف، لأول مرة الجرائم ومن ثم محاولة إيجاد حلول الإنسان.

دعنا نقول بضع كلمات عن Yazidis, (اليزيدية)، قبل أن يذهب على المستوى الشخصي.

يتكلم الكردية Kurmanci (معظم)، العربية، الروسية والأرمنية، اعتمادا على المنطقة التي تعيش ومعترف بها من قبل الأمم المتحدة كمجموعة عرقية منفصلة. وهناك (المصدر ويكيبيديا) في B. العراق (650000)، سوريا (70000)، أرمينيا (35000)، جورجيا (12000). اليوم، وبعد اقتلاع العنيف، فهي التشتت في بلدان أخرى من العالم. وفي العام الماضي رحبت كندا Jisiden 1200 وما مجموعه 40000 لاجئ من سوريا، في حين عدها في ألمانيا حوالي 60000 Jisiden. كثير ما زالوا يعيشون في مخيمات، غير قادرين على العودة إلى دمرت منازلهم، ولكن أيضا ما يجب القيام به في المدينة بدون كهرباء والماء؟
دينهم عبادة الملائكة ، لديها عناصر من الأديان الأخرى. الأهم من ذلك هو رئيس الملائكة طاؤوس ملك، الطاووس.

الاحتفالات الهامة، وJarshambua (Jezhna Jema'īye)، والتركيز في اكتوبر تشرين الاول في مدينة ناعق (Lalisch، لالش) حيث قبر الشيخ عدي بن مسافر آل Umawī) عدي بن مسافر الاموي) وNaoroz أو نوروز أن يرمز قدوم العام الجديد، شيء أقرب إلى عامنا الجديد الخاص. يحتفل به في 20 مارس، ثم ترك الشتاء والربيع. واحدة من عاداتهم هو أن ترسم والبيض الحمراء. هي ملزمة ليتزوجوا من داخل الطائفة (طائفة) والزواج خارج المجتمع تعتبر من المحرمات. ثلاثة هي المخابئ التي تحدد تقاليدها ، شيكس ، بير وميريد.

ولد سعد مراد في 14/12/1997 في شينغال (سيندشار في كتابة أخرى). ذهب إلى المدرسة عندما دخل الجهاديون مدينته. تجول مع عائلته في الجبال سيرا على الأقدام حتى وجدوا ملاذا آمنا في دهوك خانتي في الأراضي الكردية. لقد فقد الأصدقاء والأقارب. تم تدمير منزلهم. أخرج الجهاديون النوافذ وأخذوا أثاثهم. قرر هو وعائلته المغادرة ، لأن المال لم يكن كافياً للجميع. لديه ستة أشقاء آخرين. كان أقصر شهر واحد عندما غادر. كان يبلغ من العمر 3.5 عامًا ولا يعرف ما إذا
كانوا سيجتمعون في أي وقت.

يصف سعد مراد
مع 1500 دولار لحاملة الروح ، وعدد قليل من الملابس ، ومع الأطفال الآخرين ، بدأنا حياة جديدة دون معرفة ما إذا كنا سنصل إلى أي وقت مضى. في تركيا كنا عالقين في شاحنة شاحنة بدون ماء أو طعام. بعد ساعات وصلنا إلى سميرنا ومن هناك عبر البحر بدأنا في جزيرة كوس اليونانية. غرق القارب الأول الذي كان يحمله لنا ، بعد 200 متر. لحسن الحظ ، كنا نرتدي سترات النجاة ونحفظها. مع قارب ثاني فعلنا ذلك. يومين بقيت في الجزيرة. كنت محظوظًا ، حيث بدأ برنامج الضيافة من الدول الأوروبية.
مع رحلة وصل في ألمانيا واستضافتها جنبا إلى جنب مع Gezinti آخرين في مدينة Emlichhheim لمدة 18 شهرا (التكيف وتعلم اللغة) المساعدة الهامة التي تلقيناها، التي من شأنها أن تذكر في حياتي كلها، من إيفا ألبرز (Sozialarbeiterin).
وصلت في وقت لاحق إلى Stadthagen ، حيث وجدت نفسي وجدت المنزل والعمل. اليوم أستطيع أن أحلم. لا أنسى ما قضيته. لا انسى بلدي. سأكون دائما بجانبهم. آمل أن نلتقي مرة أخرى ف في يوم من الأيام وسوف نلتقي معا ، مثلما حدث! آمل ، آمل ، بالنسبة للكثيرين غيرهم!