Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2020

Σε μια κοινή προσπάθεια..

Γράφει ο Απόστολος Πουτουλούδης

Όποιος έχει διαβάσει για τις πανδημίες μπορεί να καταλάβει πόσο καταστροφικές ήταν στο πέρασμα τους, όχι μόνο για την οικονομία, αλλά και για τις ανθρώπινες απώλειες με εκατομμύρια θανάτους. Ένα από τα βασικά μέτρα της μη εξάπλωσης πανδημιών και για να σωθούν ανθρώπινες ζωές, ήταν και είναι, η καραντίνα. Από την αρχή της έξαρσης του κορωνοϊού SARS-CoV-2, οι επιστήμονες έκαναν συστάσεις για προφύλαξη και εισηγήθηκαν διάφορα μέτρα πρόληψης/προστασίας μέχρι να αναπτυχθεί το κατάλληλο εμβόλιο. Μετά και από διάφορα δημοσιεύματα των αρνητών της μάσκας, των αντιεμβολιαστών, τις υπερβολικές αντιδράσεις στα προληπτικά μέτρα που παίρνει η Πολιτεία, τις ψεκασμένες θεωρίες, αλλά και από κάποια μηνύματα που μου έχουν στείλει, πως όλα είναι μια καλοστημένη απάτη, θεωρώ πως πρέπει να προβάλλονται τεκμηριωμένες επιστημονικές μελέτες, απόψεις/προτάσεις που βοηθούν να κατανοήσουμε, να πάρουμε τα κατάλληλα μέτρα και να αναλογιστούμε την ατομική μας ευθύνη. Αν και οι πεποιθήσεις δύσκολα αλλάζουν, εντούτοις υπάρχουν άνθρωποι, όπως διαπιστώνουμε, που ενδέχεται να καταλάβουν την σημασία των προστατευτικών μέτρων και να συμβάλλουν στον κοινό αγώνα. Σίγουρα υπάρχουν αρκετά λάθη στην διαχείρηση, στην προετοιμασία, όπως έγινε με τις μάσκες των μαθητών, ελλιπή μέτρα και έχουν δίκιο κάποιοι να διαμαρτύρονται, αλλά αυτά δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Εκείνο που μετράει για μένα, όπως φαντάζομαι και των περισσοτέρων, είναι οι ανθρώπινες ζωές, να κατανοήσουμε την κρισιμότητα της κατάστασης και να εμπιστευτούμε τους ειδικούς. Το καινούργιο άρθρο του αγαπημένου φίλου, Γιάννη Αρβανιτάκη, έρχεται να δώσει κάποιες απαντήσεις στην εξέλιξη της νόσου.
Υπάρχουν ορισμένοι, αρκετοί θα έλεγα, που προβάλλουν με εκκωφαντικό θόρυβο τους αρνητές του ιού ή τις δηλώσεις από μια μικρή μερίδα γιατρών, όπως του καρδιολόγου Φαίδωνα Βόβολη, που έχουν αναπτύξει κάποιες δικές τους θεωρίες και τις αναδημοσιεύουν, αγνοώντας μελέτες και την επίσημη γραμμή της επιστημονικής κοινότητας. Τα περισσότερα, αν και περιέχουν δόσεις αλήθειας, για να γίνονται και πιστευτά, διαψεύδονται από την επιστημονική κοινότητα ως μη αληθή και παραπλανητικά. Θυμάστε το κίνημα των αντιεμβολιαστών σχετικά με το τριπλό εμβόλιο MMR, μετά από τα λανθασμένα δεδομένα που είχε παρουσιάσει κάποιος γιατρός, πως δήθεν προκαλεί αυτισμό και ένα σωρό άλλες βλακείες. Χρειάζεται η συμβολή όλων μας να πεισθούν οι συνάνθρωποι μας, τα παιδιά μας, πως η ζωή είναι ένα πολύτιμο δώρο που σου δίνεται μόνο μια φορά. Χρειάζεται να πεισθούν πως ο συνωστισμός/συγχρωτισμός σε διάφορους χώρους δημιουργεί κινδύνους και εστίες εξάπλωσης της νόσου. Χρειάζεται να πεισθούν, οι όσοι πιστοί προσέλθετε για τη Θεία Μετάληψη, πως εγκυμονεί κινδύνους. Χρειάζεται να πεισθούν για την τήρηση των αποστάσεων, τις μάσκες, ώστε να μην υπερφορτωθεί το σύστημα υγείας. Δεν χρειάζονται τσακωμοί ή οι χειροδικίες σε βάρος δασκάλων για να μας πείσουν το αντίθετο. Βρισκόμαστε στο τέλος της διαδρομής και είναι ανάγκη να κάνουμε λίγη υπομονή ακόμη, να δείξουμε τον απαραίτητο σεβασμό, να ξεφύγουμε από την λογική πως δεν μας αγγίζει τίποτα. Βρισκόμαστε στην τελευταία φάση. Θα ήταν σωστό επίσης, όπως προτείνουν οι ειδικοί, οι ασθενείς υψηλού κινδύνου, οι άνω των 60, να κάνουν τώρα το εμβόλιο της γρίπης, γιατί χρειάζεται και κάποιος χρόνος να δημιουργηθούν τα αντισώματα, όπως επίσης και το εμβόλιο του πνευμονιόκοκκου. Ήδη, όπως με έχει ενημερώσει και ο Γιάννης, τα εμβόλια για την γρίπη είναι διαθέσιμα.
Κανένας μας δεν είναι ειδικός να χαρτογραφήσει την μετάδοση ασθενειών ή να προτείνει σχεδιασμούς ή μέτρα, πέρα από τους ειδικούς. Όσα κατά καιρούς σας μεταφέρουμε, σχετικά με την επιδημία, βασίζονται αποκλειστικά σε όσα μας προτείνουν οι ίδιοι, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και σε επιστημονικές μελέτες.

Το άρθρο του Γιάννη Αρβανιτάκη. Ανασκόπηση/ανακεφαλαίωση/αναθεώρηση..

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2020

Κάποτε στην Μόρια

Σήμερα το πρωί, η κόρη μου μου ανέφερε, πως εχθές, 16.09.2020, υπήρξε μια
15λεπτη παρουσίαση από γνωστό δίδυμο παρουσιαστών Joko und Klaas στον τηλεοπρικό σταθμό ProSieben με τίτλο ΄΄η κατάσταση στην Μόρια με την ματιά ενός πρόσφυγα΄΄. Οι δυο παρουσιαστές παίρνουν μέρος σε διάφορα σόου και εφόσον κερδίσουν αποκτούν στο κανάλι μια 15λεπτη ελεύθερη παρουσίαση και μπορούν να λένε ό,τι θέλουν. Η ιστορία ξεκινά με την αφήγηση ενός 21χρονου, του Milad, που εγκατέλειψε το Αφγανιστάν με την ελπίδα, να βρεί μια χώρα στην Ευρώπη, όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι σεβαστά. 
Τα περιγράφω, όπως ο ίδιος τα αναφέρει μπροστά στην τηλεοπτική κάμερα.
-Ήταν το μεγαλύτερο λάθος που έκανα στη ζωή μου. Από το Ιράν στην Τουρκία και από εκεί έφτασα στο νησί Λέσβος με την τρίτη προσπάθεια
Στην πρώτη προσπάθεια αναποδογύρισε η βάρκα και σωθήκαμε από την τουρκική ακτοφυλακή.
Στην δεύτερη προσπάθεια στην βάρκα μας υπήρχαν 40 άτομα, τα περισσότερα γυναικόπαιδα. Κοντεύαμε χαρούμενοι και ανακουφισμένοι στην Ευρώπη, όταν μας πλησίασε η ελληνική ακτοφυλακή και χάλασε την μηχανή της βάρκας, αφήνοντάς μας στο έλεος των κυμάτων. Τρεις μέρες ήμασταν χωρίς φαγητό και νερό. Παρακαλούσαμε για βοήθεια. Μας βρήκε η τουρκική ακτοφυλακή και μας έσωσε μεταφέροντάς μας στην στεριά της Τουρκίας.
Η τρίτη προσπάθεια στέφθηκε με επιτυχία. Ήμασταν ευτυχισμένοι, γεμάτοι με ελπίδες για την καινούργια ζωή!
Όταν μεταφερθήκαμε την πρώτη κιόλας μέρα στην Μόρια και αντικρύσαμε το χάος που επικρατούσε απογοητευθήκαμε. Σε μια δομή για 3000 άτομα υπήρχαν 18.000 χιλιάδες, που ζούσαν μέσα σε μικρές σκηνές από ξύλα και πλαστικά, χωρίς ρεύμα και ιατρική βοήθεια, με άθλιες δημόσιες τουαλέτες και σύστημα σίτισης. Τσακίστηκε η ψυχή μας.
Γιατί? Αυτή είναι η Ευρώπη? Είναι αληθινό ή ένα κακό όνειρο?
Όταν ξεκίνησε η φωτιά ήμουν ξύπνιος. Υπάρχουν διάφορες αίτια για την φωτιά, όταν όμως επικρατούν για 3 -4 χρόνια οι ίδιες συνθήκες ήταν θέμα χρόνου να συμβεί.
Δείξαμε στον υπόλοιπο κόσμο τι συμβαίνει στην Μόρια. Αλλάξτε τις συνθήκες, αυτήν την κατάσταση!Η φωτιά μεγάλωνε και όλοι μας φοβηθήκαμε. Έπρεπε να φύγουμε από την Μόρια να γλυτώσουμε τις ζωές μας. Τα έχασα όλα! Την σκηνή μου , το σπίτι μου. ΄Επρεπε να φύγουμε γρήγορα, όμως ο στρατός έκλεισε τους δρόμους. Γυναίκες, παιδιά έκλαιγαν στους δρόμους. Έφτασε η Αστυνομία και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μας αντιμετώπησε με δακρυγόνα.Ξεκίνησε η διαμαρτυρία την άλλη μέρα.φωνάζοντας ΄΄ελευθερία΄΄. Ήθελαν να αλλάξει η κατάσταση. Ξανά η Αστυνομία με δακρυγόνα. Δεν ξέρω γιατί?Πριν εγκαταλείψω την χώρα μου για ένα καλύτερο μέλλον, νόμιζα πως η Ευρώπη προστατεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία, πως υπάρχει αλληλοσεβασμός.Αν ακούει η Ευρώπη, ένα θέλω μόνο να πω, πως οι άνθρωποι που ζούν σε αυτό το νησί χρειάζονται μια λύση. Προστατέψτε μας, βοηθήστε μας, κάντε κάτι γι΄ αυτό το χάος!Είναι αυτή η Ευρώπη?

ΥΓ. Όλα αυτά συνοδεύονται από επιλεγμένες εικόνες ντροπής και απανθρωπιάς. Διαβάζοντας παρακάτω κάποια σχόλια, οι περισσότεροι Γερμανοί έχουν δάκρυα στα μάτια για τον άθλιο κόσμο που ξεφύτρωσε ξαφνικά μπροστά τους, όπως και πολλοί άλλοι δήθεν ανθρωπιστές, λες και ανακάλυψαν την πίκρα τώρα.. Προσωπικά δεν θέλω να κάνω κανένα σχόλιο. Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Κρατώ μόνο την μαγική λέξη ΄΄αλληλοσεβασμός΄΄. Το κάθε νόμισμα έχει δυο όψεις. Αν είναι χαρτονόμισμα και το διπλώσεις αρκετές φορές θα δείς και μερικές άλλες πλευρές. Ίσως κάποτε να σας διηγηθώ μια περιπέτεια για το πως ορισμένοι εννοούν την φιλοξενία, την ισότητα και όλα τα άλλα δικαιώματα..