Όταν ήμασταν μικρά παιδιά και συζητούσαμε με τον αδελφό μου για ταξίδια και για τόπους που κάποτε πρέπει να επισκεφθούμε, όταν μεγαλώσουμε, θα είναι οπωσδήποτε το νησί της Καραϊβικής, η Κούβα.
Όταν έφτασε το πλήρωμα του χρόνου και οι συνθήκες το επέτρεπαν, βάλαμε το σχέδιο μας σε εφαρμογή.
 |
| Κούβα, Βαραδέρο |
Το ταξίδι θα το κάναμε μόνοι μας, χωρίς φίλους και φίλες, έτσι όπως το είχαμε προσχεδιάσει απο την παιδική μας ηλικία και δεν θα αλλάζαμε με τίποτα την απόφαση μας... και ελπίζω να ακολουθήσουν στο μέλλον κι άλλα.
Το πρόγραμμα το επιλέξαμε οι ίδιοι, για να νιώσουμε και να βιώσουμε όσο γίνεται καλύτερα τον παλμό και την μαγεία της χώρας, για την οποία τόσα έχουμε ακούσει, αλλά και τον ρυθμό της κουβανέζικης μουσικής. Να προλάβουμε να την δούμε πριν οι Αμερικανοί τουρίστες και οι επιχειρηματίες αλλοιώσουν τον χαρακτήρα της..
Σχεδιάσαμε στο χάρτη την πορεία που πρέπει να ακολουθήσουμε, κλείσαμε ξενώνες και ξενοδοχεία για διανυκτερεύσεις, όπως επίσης και τα λεωφορεία που θα μας μετέφεραν.
Η προετοιμασία πρέπει να γίνει απο πρίν, καθώς τα μέσα μεταφοράς δεν είναι ακόμη οργανωμένα στο βαθμό που έχουμε συνηθίσει στις ευρωπαικές χώρες. Για τις μετακινήσεις με λεωφορεία, επιλέξαμε την ιστοσελίδα της Viazul: http://www.viazul.com/. Οι τιμές δεν είναι απαγορευτικές και μπορείτε να γλιτώσετε αρκετά χρήματα αν τα ετοιμάσετε μόνοι σας.
Σχεδιάσαμε στο χάρτη την πορεία που πρέπει να ακολουθήσουμε, κλείσαμε ξενώνες και ξενοδοχεία για διανυκτερεύσεις, όπως επίσης και τα λεωφορεία που θα μας μετέφεραν.
Η προετοιμασία πρέπει να γίνει απο πρίν, καθώς τα μέσα μεταφοράς δεν είναι ακόμη οργανωμένα στο βαθμό που έχουμε συνηθίσει στις ευρωπαικές χώρες. Για τις μετακινήσεις με λεωφορεία, επιλέξαμε την ιστοσελίδα της Viazul: http://www.viazul.com/. Οι τιμές δεν είναι απαγορευτικές και μπορείτε να γλιτώσετε αρκετά χρήματα αν τα ετοιμάσετε μόνοι σας.
Τα υπόλοιπα εξαρτώνται απο την φαντασία και τη θέληση σας.
Καλό είναι επίσης να επιλέξετε μια εποχή που δεν έχει βροχές και τυφώνες. Εμείς, αφού συμβουλευτήκαμε και τους οικογενειακούς μας φίλους, Γιάννη και Kathleen Αρβανιτάκη, που την έχουν επισκεφθεί, επιλέξαμε το τέλος Μαρτίου, καθώς οι θερμοκρασίες είναι ιδανικές για τουρισμό.
Το ταξίδι μας ξεκίνησε απο το Düsseldorf. Η πτήση κρατάει 10 με 11 ώρες και η διαφορά ώρας με την Κούβα είναι έξι ώρες. Άφιξη μας ήταν το αεροδρόμιο του Varadero (Βαραδέρο). Αν και δεν ήταν το πρώτο μου υπερατλαντικό ταξίδι, πάντα έχεις μια περιέργεια ή και ένα μικρό φόβο για τις τόσες ώρες ταξίδι με το αεροπλάνο..Βέβαια δεν το έδειχνα, γιατί ο αδελφός μου είναι περισσότερο ανήσυχος σε μακρινά ταξίδια (πήρε απο την μάνα μου και εγώ απο τον πατέρα μου) και έπρεπε να τον διασκεδάζω κατά την πτήση..
Η διαδρομή που σχεδιάσαμε ήταν να ξεκινήσουμε απο το Βαραδέρο, να πάμε Αβάνα, Τρινιδάδ, Σάντα Κλάρα και επιστροφή στο Βαραδέρο, με καθημερινά δρομολόγια σε κοντινές περιοχές, όπως π.χ. Βινάλες στις φυτείες καπνού ή στους καταρράκτες El Rocio βόρεια του Τρινιδάδ.
Στη χώρα που η επανάσταση και η μουσική έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην ιστορία της, θέλαμε να απολαύσουμε τη διαμονή μας με τον καλύτερο τρόπο. Να γεμίσουμε εμπειρίες και γνώσεις απο την διαδρομή μας και να τις μεταφέρουμε στους φίλους και τις φίλες μας.
31.03.2018, άφιξη Βαραδέρο.
Τουριστικό θέρετρο στης Κούβας με γαλαζοπράσινα νερά. Μια λεπτή λωρίδα γης, μήκους περίπου 20 χιλιομέτρων στη βόρεια ακτή. Διαμονή δυο βράδυα σε κουβανέζικο σπίτι.
02.04.2018 Αβάνα.
Απο εδώ σχεδιάσαμε την εκδρομή για το όμορφο και ιστορικό Valle de Vinales (Βινάλες), περιοχή καλλιέργειας καπνών του Piñar del Rio..
Πριν ξεκινήσουμε, κάναμε ένα καλό πρωινό, απαραίτητο για να μας δώσει ενέργεια. Αν ήξερα τι μας περίμενε, θα έτρωγα το διπλάσιο. Στις 8 ή ώρα το πρωί, μας πήρε Sr. Michel Suarez (ξεναγός) και με τον ταξιτζή, μετά μουσικής, ξεκινήσαμε για το μεγάλο ταξίδι. Να μην ξεχνάμε, "No Taxi without Reggeaton". Η απόσταση είναι 180 χλμ. και με το αμάξι περίπου δυο ώρες. Στη μέση της διαδρομής συναντήσαμε το Valle de Vinales, το ομώνυμο χωριό, που χρησιμεύει ως σημείο εκίνησης για εκδρομές στην μαγευτική φύση.
Το ταξίδι μας ξεκίνησε απο το Düsseldorf. Η πτήση κρατάει 10 με 11 ώρες και η διαφορά ώρας με την Κούβα είναι έξι ώρες. Άφιξη μας ήταν το αεροδρόμιο του Varadero (Βαραδέρο). Αν και δεν ήταν το πρώτο μου υπερατλαντικό ταξίδι, πάντα έχεις μια περιέργεια ή και ένα μικρό φόβο για τις τόσες ώρες ταξίδι με το αεροπλάνο..Βέβαια δεν το έδειχνα, γιατί ο αδελφός μου είναι περισσότερο ανήσυχος σε μακρινά ταξίδια (πήρε απο την μάνα μου και εγώ απο τον πατέρα μου) και έπρεπε να τον διασκεδάζω κατά την πτήση..
Η διαδρομή που σχεδιάσαμε ήταν να ξεκινήσουμε απο το Βαραδέρο, να πάμε Αβάνα, Τρινιδάδ, Σάντα Κλάρα και επιστροφή στο Βαραδέρο, με καθημερινά δρομολόγια σε κοντινές περιοχές, όπως π.χ. Βινάλες στις φυτείες καπνού ή στους καταρράκτες El Rocio βόρεια του Τρινιδάδ.
Στη χώρα που η επανάσταση και η μουσική έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην ιστορία της, θέλαμε να απολαύσουμε τη διαμονή μας με τον καλύτερο τρόπο. Να γεμίσουμε εμπειρίες και γνώσεις απο την διαδρομή μας και να τις μεταφέρουμε στους φίλους και τις φίλες μας.
31.03.2018, άφιξη Βαραδέρο.
 |
| Βαραδέρο |
Τουριστικό θέρετρο στης Κούβας με γαλαζοπράσινα νερά. Μια λεπτή λωρίδα γης, μήκους περίπου 20 χιλιομέτρων στη βόρεια ακτή. Διαμονή δυο βράδυα σε κουβανέζικο σπίτι.
02.04.2018 Αβάνα.
Απο εδώ σχεδιάσαμε την εκδρομή για το όμορφο και ιστορικό Valle de Vinales (Βινάλες), περιοχή καλλιέργειας καπνών του Piñar del Rio..
 |
| Περιοχή καλλιέργειας καπνών, Βινάλες |
Πριν ξεκινήσουμε, κάναμε ένα καλό πρωινό, απαραίτητο για να μας δώσει ενέργεια. Αν ήξερα τι μας περίμενε, θα έτρωγα το διπλάσιο. Στις 8 ή ώρα το πρωί, μας πήρε Sr. Michel Suarez (ξεναγός) και με τον ταξιτζή, μετά μουσικής, ξεκινήσαμε για το μεγάλο ταξίδι. Να μην ξεχνάμε, "No Taxi without Reggeaton". Η απόσταση είναι 180 χλμ. και με το αμάξι περίπου δυο ώρες. Στη μέση της διαδρομής συναντήσαμε το Valle de Vinales, το ομώνυμο χωριό, που χρησιμεύει ως σημείο εκίνησης για εκδρομές στην μαγευτική φύση.
Πρώτη στάση, σε έναν όμορφο καφέ μέσα στις φυτείες καπνού.. και κάπως έτσι αρχίσαμε να παίρνουμε τις πρώτες εμπειρίες.
Δεύτερη στάση, πάνω στο βουνό για να απολαύσουμε την πανέμορφη θέα, αλλά και να πιούμε το πρώτο μας Pina Colada, 10 η ώρα το πρωί.. Ναι φίλες και φίλοι μου! Αν είσαι Κούβα, πίνεις και το πρωί Pina Colada...
 |
| Vamos amigo, en marcha |
Τρίτη στάση,
Platanes del Tapaco, στις φυτείες καπνού.
Σε μια ομάδα απο Αμερικανούς, Γάλλους και εμάς, έδωσαν την ευκαιρία να δούμε την παραγωγή καπνού, πως φτιάχνονται τα περίφημα και ξακουστά πούρα και πως είναι ο σωστός τρόπος να τα καπνίζουμε. Υπάρχουν τρία ειδών πούρα, light, medium και strong. Το πούρο για να είναι ελαφρύ το βουτάνε πρώτα στο μέλι. Οι Κουβανοί καπνίζουν πάντα strong, όπως ακριβώς πίνουν τον καφέ, το ρούμι ή τα άλλα οινοπνευματώδη ποτά. Όμως προσοχή! Αν πάτε στην Κούβα, μην αγοράζετε απο πλανόδιους, γιατί τα περισσότερα είναι απομιμήσεις. 25 πούρα για 10 CUC είναι φτηνά , αλλά όχι γνήσια.
90 % των πούρων είναι για εξαγωγές και μόνο 10 % είναι για τους Κουβανούς.
 |
| Vamos amigo, tu puedes |
Τέταρτη στάση,Vamos amigos.
Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα έβλεπα τον αδελφό μου πάνω σε άλογο. Δεν ξέρω ποιος ένιωθε πιο άβολα, το άλογο ή ο Στράτος? χα, χα.. Δυο ώρες μέσα στις φυτείες, με ένα μικρό διάλειμμα σε Kaffee Farm, όπου δοκιμάσαμε ρούμι, μέλι και καφέ.
Πέμπτη στάση, Cueva del Indio. Δυο χλμ. απο το χωριό βρίσκεται η σπηλιά Cueva del Indio (σπηλιά του Ινδιάνου), που ανακαλύφθηκε το 1920. Η σπηλιά εξυπηρετούσε τις ανάγκες των Ινδιάνων Guanajatabey, ως ταφικό χώρο κατά την περίοδο της Ισπανικής κατοχής. Υπάρχουν σταλακτίτες και σταλαγμίτες, που με λίγη φαντασία παίρνουν τις μορφές προσώπων και ζώων.
Πριν μπούμε στην σπηλιά, υπάρχει κάποιο τελετουργικό έθιμο, που έχει σχέση με την γονιμότητα των γυναικών. Στην ερώτηση του Guide (ξεναγός), ποιος θέλει να πάρει μέρος, ο αδελφός μου για να αποφύγει το βάσανο υπέδειξε εμένα.. και κάπως έτσι ξεκίνησε το τελετουργικό μαρτύριο. Με βαφή στο πρόσωπο, σκήπτρο, στέμμα στο κεφάλι και έναν αληθινό τεράστιο αρουραίο στην πλάτη, αρχίζει ο ινδιάνικος χορός.. UGA, UGA, UGA.
Εκεί να δεις γέλιο! Είκοσι κάμερες στρέφονται προς το μέρος μου να αποθανατήσουν τη σκηνή..πάει, πέρασε κι αυτό!
Στη σπηλιά ακολουθούμε ένα σύντομο μονοπάτι 200 μέτρων που οδηγεί σε ένα ποτάμι. Συνεχίζουμε με μια μικρή βάρκα, για να βγούμε μετά απο πέντε λεπτά στο πίσω μέρος της σπηλιάς.
Εκεί να δεις γέλιο! Είκοσι κάμερες στρέφονται προς το μέρος μου να αποθανατήσουν τη σκηνή..πάει, πέρασε κι αυτό!
Στη σπηλιά ακολουθούμε ένα σύντομο μονοπάτι 200 μέτρων που οδηγεί σε ένα ποτάμι. Συνεχίζουμε με μια μικρή βάρκα, για να βγούμε μετά απο πέντε λεπτά στο πίσω μέρος της σπηλιάς.
Έκτη στάση.. Ο Michel μας πήγε σε μια μικρή οικογενειακή ταβερνούλα που μου θύμιζε λίγο το χωριό μου. Παντού γατούλες, σκυλιά και κοτούλες. Φάγαμε υπέροχα! Κοτόπουλο φιλέτο, Ropa Vieja (χοιρινό κρέας), Cristianos y Moros (μαύρο ρύζι και φασόλια), σαλατικά, πατάτες και καλαμπόκι. Πίνοντας καφεδάκι, μας δόθηκε η ευκαιρία να πούμε ιστορίες και να συζητήσουμε για τις διαφορές που υπάρχουν στις ζωές μας σε διάφορους τομείς. Μεγάλη η διαφορά, ακόμη και στις τιμές των προιόντων. Φανταστείτε ότι ένα πακέτο τσιγάρα Κούβας κοστίζουν 0.60 CUC και το κλασσικό Malboro 3 CUC, ενώ στην Γερμανία 8 CUC ..
Έβδομη στάση, τοιχογραφία - Mural de la Prehistoria
 |
| Η γραφή έγινε απο τον οδηγό περιήγησης...με τον χρόνο σβήνει. |
Το έργο ξεκίνησε το 1961 και χρειάστηκαν πέντε χρόνια και 600 λίτρα χρώμα για να ολοκληρωθεί. Όταν Sr. Michel Suarez μας είπε πως πρέπει να ανεβούμε, δεν το πολυσκέφτηκα. Ευτυχώς η γυμναστική που κάνω, με βοήθησε να ανταπεξέλθω στην δύσκολη και απότομη ανάβαση, παρόλο που ο ιδρώτας έτρεχε ποτάμι. Το κατέβασμα εξίσου δύσκολο.
Χωρίς να το καταλάβουμε έφτασε η ώρα της επιστροφής. Οι δείκτες του ρολογιού έδειχναν εφτά το απόγευμα..
Γειά σου Βινάλες, σε ευχαριστούμε για αυτήν την μέρα!
Επιστροφή στην Αβάνα. Μπάνιο, πουράκι, λίγο ρούμι και ξεκούραση..
Το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να κάνεις όταν επισκεφτείς την Αβάνα, είναι να περπατήσεις στους δρόμους της για να πάρεις τις πρώτες εντυπώσεις. Οι δρόμοι ενώ μοιάζουν ίδιοι, στην ουσία είναι διαφορετικοί και μοναδικοί! Η μουσική έρχεται απο κάθε γωνιά. Οι άνθρωποι χαμογελούν και τα σπίτια λάμπουν απο τα χρώματα. Πράγματι μοναδική εικόνα! Κάθε μέρα περπατούσαμε 20 χιλ. με τα πόδια για να την απολαύσουμε. Περπατήσαμε στο δρόμο του καλλιτέχνη. Παντού συναντάς καλλιτέχνες που σου χαρίζουν απίστευτες στιγμές. Φάγαμε παραδοσιακά κουβανέζικα φαγητά, ήπιαμε αρκετά Pina coladas, Ρum cola σε πολύχναστα καφέ και περπατήσαμε κατά μήκος της διάσημης παραλίας Malecon, τρώγωντας Churros (σπανιόλικους λουκουμάδες), απολαμβάνοντας τη θέα της Καραϊβικής.
Επισκεφθήκαμε το Καπιτώλιο και το μουσείο της επανάστασης στο ιστορικό κέντρο με πολλά εκθέματα εκείνης της περιόδου.
Εντύπωση μας έκανε, ότι παρά την ΄΄φτώχεια΄΄, δείχνουν σεβασμό για το περιβάλλον και τα πάντα είναι καθαρά. Ξεχωρίζουν τα γκράφιτι στους τοίχους των δρόμων. Η τέχνη των δρόμων, σε κάνει να κοντοστέκεσαι στα δημιουργήματα των καλλιτεχνών.
Μια μέρα ανεβήκαμε στο λόφο Casa Blanca, όπου υπάρχει το άγαλμα του Χριστού και απ΄ όπου μπορείς να θαυμάσεις την εκπληκτική θέα της Αβάνας. Οι τουρίστες συνήθως πηγαίνουν με ταξί. Εμείς επιλέξαμε να πάμε στο γειτονικό ψαροχώρι, που υπάρχει ο λόφος, με καραβάκι, τον παραδοσιακό κουβανέζικο τυπικό τρόπο. Η διαδρομή κοστίζει 1 cuc. Θα μπορούσαμε να μείνουμε για ώρες στον λόφο. Κατηφορίζοντας, απολαύσαμε καρύδα και μπύρα, μακριά απο τους τουρίστες. Μοναδική ηρεμία!
06.04.2018, αντίο Αβάνα! Τρινιδάδ ερχόμαστε!..Νησί Cayo Blanco
Μου άρεσε πραγματικά η πόλη. Είναι πιο άνετη και οικεία σε σύγκριση με την Αβάνα. Στο ιστορικό κέντρο Plaza Mayor το βράδυ συναντάς χιλιάδες ανθρώπους να κάθονται, να ακούν ζωντανή μουσική και να απολαμβάνουν Cuba Libre. Μπορείτε αν θέλετε να πάτε στο δημοφιλές μπαρ Casa de la Musica. Ωστόσο, προτιμώ την πρώτη επιλογή. Λίγα λεπτά πιο μακριά, υπάρχει η ντίσκο του σπηλαίου ΄΄Αγιάλα΄΄ για διασκέδαση. Στο δρόμο υπάρχουν πολλοί πάγκοι που προσφέρουν αλκοολούχα ποτά και χυμούς, μεταμορφώνοντας τα σπίτια τους σε μπαρ. Ένας πολύχρωμος και διασκεδαστικός τρόπος να πάτε μέχρι το σπήλαιο.
Από το Τρινιδάδ ή Τρινιντάντ, όπως το προφέρουν οι περισσότεροι, μπορείτε να κάνετε πολλές εκδρομές. Αποφασίσαμε να κάνουμε δυο εκδρομές και μια μέρα να περάσουμε στην κοντινή παραλία. Το πρώτο ταξίδι ήταν στο μεγάλο εθνικό πάρκο ΄΄Topes de Collantes΄΄, κοντά στο Τρινιδάδ. Δυστυχώς, αυτό το ταξίδι έπρεπε να το κάνω μόνη μου, επειδή ο αδελφός μου είχε προβλήματα με το στομάχι του. Αυτό μπορεί να συμβεί σε όλους, ειδικά σε τροπικές χώρες που το νερό δεν είναι τόσο καθαρό και το φαγητό δεν το έχουμε συνηθίσει. Αν και δεν ήθελα να αφήσω τον αδερφό μου, μετά απο την προτροπή του αποφάσισα να κάνω το ταξίδι.
Εδώ μείναμε μια νύχτα και είχαμε το πιο όμορφο και μοντέρνο δωμάτιο. Ακριβώς στο στυλ μου.
Ο οικοδεσπότης ήταν επίσης πολύ ωραίος τύπος. Σπούδασε φιλοσοφία και είχε μια μικρή βιβλιοθήκη με πάρα πολλά βιβλία για τους επισκέπτες. Αγαπά την ιστορία της Ελλάδας και όταν έμαθε πως είμαστε Έλληνες, αμέσως μας συμπάθησε. Ήξερε ότι έχουμε μόνο μια μέρα να περιηγηθούμε στη Σάντα Κλάρα και μας έδωσε όλες τις βασικές πληροφορίες. Η Santa Clara δεν είναι μια τυπική τουριστική πόλη. Λίγοι τουρίστες και πολλοί ντόπιοι. Εδω σταματούν μόνο για ένα διάλειμμα. Γι' αυτό αγάπησα τη Σάντα Κλάρα!
Λίγο έξω από την Santa Clara είναι ένα πανεπιστήμιο και πολλοί φοιτητές ζουν εκεί. Όταν σκέφτομαι τη Σάντα Κλάρα, σκέφτομαι τον Che Guevera. Υπάρχουν πολλά για να δείτε και να μάθετε. Ιστορία, μνημεία, μουσεία, αγάλματα.
Επισκεφθήκαμε το μουσείο αφιερωμένο στη ζωή του Τσε Γκεβάρα. Στον ίδιο χώρο υπάρχει και το μαυσωλείο του Τσε και δεκαέξι ακόμη συντρόφων του που έχασαν τη ζωή τους το 1967 στη Βολιβία. Ο Ερνέστο Ραφαέλ Γκεβάρα ντε λα Σέρνα, γνωστός ως Τσε Γκεβάρα, ήταν επαναστάτης, αρχηγός των ανταρτών, γιατρός και συγγραφέας. Απο 1956-1959, υπήρξε μια κεντρική ηγετική μορφή του επαναστατικού αγώνα των Κουβανών.
Αν είστε εκεί, πρέπει οπωσδήποτε να πάτε και στο Cafe Revolution. Ένα μικρό καφέ, που είναι χτισμένο σαν μουσείο με πρωτότυπες εικόνες, παλιά τηλέφωνα, παλιά ρούχα και νομίσματα απο εκείνη την εποχή. Ο ιδιοκτήτης συγκεντρώνει όλα όσα έχουν να κάνουν με τον Che Guevara. Μας άρεσε πραγματικά το καφέ-μουσείο και καθίσαμε εκεί για πολύ ώρα, δοκιμάζοντας το μενού κοκτέιλ. Για μένα το ωραιότερο καφέ στην Κούβα. Μπορείτε να πάτε εκεί και να βυθιστείτε στο παρελθόν, στην ιστορία του τόπου, χωρίς να σας ενοχλήσει κανείς.
11.04.2018 Βαρεδέρο
Τελευταίες μέρες ξεκούρασης και ανανυγκρότησης δυνάμεων, πριν την επιστροφή.
Επίλογος
Δεν είναι εύκολη η ζωή για τους Κουβανούς. Συναντήσαμε ανθρώπους που δεν έχουν πάει πιο μακριά απο 50 χιλιόμετρα. Συναντήσαμε ανθρώπους που το όνειρο τους είναι να φτιάξουν ακόμη ένα μικρό δωμάτιο ενικοίασης για να να έχουν λίγα χρήματα παραπάνω. Το φορολογικό σύστημα της Κούβας δεν σου επιτρέπει να έχεις έσοδα για τυχόν έχτρα επενδύσεις. Δυο και τρεις δουλειές κάνουν οι περισσότεροι για να τα βγάλουν πέρα. Οι μισθοί ελάχιστοι για τα ευρωπαικά δεδομένα. Και όμως; Οι άνθρωποι χαμογελούν, χορεύουν, ονειρεύονται. Ένα κασόνι, μια κιθάρα είναι αρκετά να δώσουν ρυθμό εκεί που δεν το περιμένεις. Το κέφι περισσεύει, αρκεί να έχεις διάθεση να λικνιστείς στους ρυθμούς της κουβανέζικης μουσικής. Rumba, Bolero, Salsa, Son, ό,τι λαχταράει το κορμί και η ψυχή.
Η Κούβα μπορεί να μην έχει επιβλητικά πανύψηλα κτίρια, έχει όμως χρώμα και ανθρωπιά. Τουλάχιστον αυτό συναντήσαμε στα βλέμματα των κατοίκων, αλλά και στους δρόμους που περπατήσαμε.
15.04.2018, επιστροφή στους γονείς μας, να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας, να τους δώσουμε κουβανέζικα πούρα, να απολαύσουμε το φαγητό της μαμάς και απο Δευτέρα στους δικούς μας προορισμούς, δηλ. στη δουλειά μας. Φυσικά η σκέψη μας είναι ήδη στο επόμενο μας ταξίδι..
Μέχρι το επόμενο ταξίδι! Κούβα, muchas gracias!
Και λίγες ακόμη προσωπικές φωτογραφίες απο το ταξίδι μας..
Μουσείο, Αβάνα
Μουσείο, Αβάνα
Αβάνα
Αβάνα
Μουσείο, Αβάνα
Στη μέση της ζούγκλας όπoυ κάναμε μπάνιο
Santa Clara
Χωρίς να το καταλάβουμε έφτασε η ώρα της επιστροφής. Οι δείκτες του ρολογιού έδειχναν εφτά το απόγευμα..
Γειά σου Βινάλες, σε ευχαριστούμε για αυτήν την μέρα!
Επιστροφή στην Αβάνα. Μπάνιο, πουράκι, λίγο ρούμι και ξεκούραση..
 |
| Η πανέμορφη τοιχογραφία |
Η διαμονή μας στην Αβάνα
My heart is in Havana
Havana, ooh na-na!
Μουσική, θόρυβος, πολλοί άνθρωποι στους δρόμους, φωτογραφίες του Che Guevara, ζωή και φασαρία!
My heart is in Havana
Havana, ooh na-na!
 |
| Το σπίτι στην Αβάνα |
Μουσική, θόρυβος, πολλοί άνθρωποι στους δρόμους, φωτογραφίες του Che Guevara, ζωή και φασαρία!
Αυτή είναι η Αβάνα!
Οι δυο μας, ο χάρτης και μια τεράστια πόλη που σε καλωσορίζει με ανοιχτές αγκάλες.
Κλείσαμε εκ των προτέρων μέσω διαδικτύου στην διεύθυνση airbnb.com, ένα όμορφο και πολύχρωμο διαμέρισμα, στο κέντρο της πόλης και της ζωής. Ο αδελφός μου χάρηκε επειδή το ψυγείο ήταν γεμάτο με μπύρες και εγώ γιατί θα μέναμε σε ένα γνήσιο κουβανέζικο σπίτι. Ο οικοδεσπότης ευγενικός και πρόθυμος να μας δώσει όσες πληροφορίες χρειαστούμε. Αλλά όταν είδε πόσες πληροφορίες είχα φέρει μαζί μου, γέλασε δυνατά, λέγοντας: Δεν χρειάζεται να σου πω τίποτα για την Αβάνα, τη γνωρίζεις ήδη! Ναι είμαι, πραγματικά οργανωμένη! Πριν απο το ταξίδι ενημέρωσα τον εαυτό μου για όλες τις πιθανές εξορμήσεις.
Οι δυο μας, ο χάρτης και μια τεράστια πόλη που σε καλωσορίζει με ανοιχτές αγκάλες.
Κλείσαμε εκ των προτέρων μέσω διαδικτύου στην διεύθυνση airbnb.com, ένα όμορφο και πολύχρωμο διαμέρισμα, στο κέντρο της πόλης και της ζωής. Ο αδελφός μου χάρηκε επειδή το ψυγείο ήταν γεμάτο με μπύρες και εγώ γιατί θα μέναμε σε ένα γνήσιο κουβανέζικο σπίτι. Ο οικοδεσπότης ευγενικός και πρόθυμος να μας δώσει όσες πληροφορίες χρειαστούμε. Αλλά όταν είδε πόσες πληροφορίες είχα φέρει μαζί μου, γέλασε δυνατά, λέγοντας: Δεν χρειάζεται να σου πω τίποτα για την Αβάνα, τη γνωρίζεις ήδη! Ναι είμαι, πραγματικά οργανωμένη! Πριν απο το ταξίδι ενημέρωσα τον εαυτό μου για όλες τις πιθανές εξορμήσεις.
 |
| Churros |
Μια μέρα ανεβήκαμε στο λόφο Casa Blanca, όπου υπάρχει το άγαλμα του Χριστού και απ΄ όπου μπορείς να θαυμάσεις την εκπληκτική θέα της Αβάνας. Οι τουρίστες συνήθως πηγαίνουν με ταξί. Εμείς επιλέξαμε να πάμε στο γειτονικό ψαροχώρι, που υπάρχει ο λόφος, με καραβάκι, τον παραδοσιακό κουβανέζικο τυπικό τρόπο. Η διαδρομή κοστίζει 1 cuc. Θα μπορούσαμε να μείνουμε για ώρες στον λόφο. Κατηφορίζοντας, απολαύσαμε καρύδα και μπύρα, μακριά απο τους τουρίστες. Μοναδική ηρεμία!06.04.2018, αντίο Αβάνα! Τρινιδάδ ερχόμαστε!..Νησί Cayo Blanco
316 χλμ. από την Αβάνα βρίσκεται η μικρή και όμορφη πόλη Τρινιδάδ, περίπου 6 ώρες με το λεωφορείο. Εκεί είχαμε νοικιάσει ένα όμορφο διαμέρισμα με ιδιωτικό μπάνιο, όπου μας υποδέχτηκε μια πολύ συμπαθητική κυρία, που μας εξήγησε τα πάντα. Ξέρετε πόσο ωραίο είναι να ζήσετε με τους ντόπιους; Για μένα, είναι ο μόνος αληθινός τρόπος να γνωρίσω σωστά την Κούβα.
Μας ετοίμαζαν κάθε μέρα πρωινό με τον σύζυγό της, με χυμούς, φρέσκα φρούτα, σάντουιτς, αυγά, καφέ. Ευτυχώς είχαμε πάρει μαζί μας κάποιες λιχουδιές απο τη Γερμανία και τους τις προσφέραμε για να τους ευχαριστήσουμε. Ο γιος της ήθελε να φάει τα πάντα με τη μία. Οι κάτοικοι είναι πολύ εκδηλωτικοί και αν τους προσφέρεις κάτι το παραμικρό, στο δείχνουν με κάθε τρόπο. Οι Κουβανοί ζουν με όσα παράγουν οι ίδιοι, με όσα τους προσφέρει η φύση, με όσα καλλιεργούν στο έδαφος τους. Εισαγωγές δεν υπάρχουν. Η σπιτονοικοκυρά μου είπε ότι έφαγε, μόνο δυο μήλα και μόνο μια φορά σταφύλια στη ζωή της. Δεν μπορούσαμε να το φανταστούμε. Δεν είναι παράξενο, να υπάρχουν όλα τα εξωτικά φρούτα στην Ευρώπη και εκεί να μην παραπονιούνται για τις ΄΄ελλείψεις΄΄, να μην τους απασχολεί ιδιαίτερα? Προσωπικά ένιωσα υπέροχα που μπόρεσα να γευτώ τους υπέροχους καρπούς της εποχής. Δεν ξέρω πόσα κιλά παπάγιες και γκουάβα έφαγα? Στη Γερμανία οι παπάγιες είναι 10 φορές μικρότερες , χα χα..
 |
| Το πρωινό που μας ετοίμαζαν |
 |
| Τρινιδάδ |
Μου άρεσε πραγματικά η πόλη. Είναι πιο άνετη και οικεία σε σύγκριση με την Αβάνα. Στο ιστορικό κέντρο Plaza Mayor το βράδυ συναντάς χιλιάδες ανθρώπους να κάθονται, να ακούν ζωντανή μουσική και να απολαμβάνουν Cuba Libre. Μπορείτε αν θέλετε να πάτε στο δημοφιλές μπαρ Casa de la Musica. Ωστόσο, προτιμώ την πρώτη επιλογή. Λίγα λεπτά πιο μακριά, υπάρχει η ντίσκο του σπηλαίου ΄΄Αγιάλα΄΄ για διασκέδαση. Στο δρόμο υπάρχουν πολλοί πάγκοι που προσφέρουν αλκοολούχα ποτά και χυμούς, μεταμορφώνοντας τα σπίτια τους σε μπαρ. Ένας πολύχρωμος και διασκεδαστικός τρόπος να πάτε μέχρι το σπήλαιο.
Από το Τρινιδάδ ή Τρινιντάντ, όπως το προφέρουν οι περισσότεροι, μπορείτε να κάνετε πολλές εκδρομές. Αποφασίσαμε να κάνουμε δυο εκδρομές και μια μέρα να περάσουμε στην κοντινή παραλία. Το πρώτο ταξίδι ήταν στο μεγάλο εθνικό πάρκο ΄΄Topes de Collantes΄΄, κοντά στο Τρινιδάδ. Δυστυχώς, αυτό το ταξίδι έπρεπε να το κάνω μόνη μου, επειδή ο αδελφός μου είχε προβλήματα με το στομάχι του. Αυτό μπορεί να συμβεί σε όλους, ειδικά σε τροπικές χώρες που το νερό δεν είναι τόσο καθαρό και το φαγητό δεν το έχουμε συνηθίσει. Αν και δεν ήθελα να αφήσω τον αδερφό μου, μετά απο την προτροπή του αποφάσισα να κάνω το ταξίδι.
 |
| Το όχημα που μας μετέφερε στη ζούγκλα |
Με πρώην στρατιωτικό όχημα, οδηγό και μια ομάδα τουριστών, κατευθυνθήκαμε στη ζούγκλα. Ήταν μια άγρια βόλτα, που θα μου μείνει αξέχαστη! Κάναμε μια στάση σε ένα μουσείο και κατόπιν σε καφενείο όπου μας παρουσίασαν την παραγωγή καφέ. Το συναρπαστικότερο μέρος ξεκίνησε μετά. Με τα πόδια διασχίσαμε την ζούγκλα. Σπήλαια, φοίνικες, καταρράκτες και κολύμπι σε μια φυσική πισίνα. Ο ήλιος έλαμπε και το νερό ήταν παγωμένο και πεντακάθαρο. Ήταν πραγματικά μια όμορφη στιγμή.
Μετά το μπάνιο, κάναμε ακόμη 4 χιλιόμετρα με τα πόδια, μέχρι να φτάσουμε σε ένα εστιατόριο για ένα υπέροχο γεύμα με ρύζι, κοτόπουλο, φρούτα, σαλάτες. Όταν τελειώσαμε, συνεχίσαμε με το φορτηγό, πραγματοποιώντας μια τελευταία στάση σε πύργο παρατηρητηρίου, απ΄ όπου απολαύσαμε μια καταπληκτική θέα.
Εντελώς εξαντλημένη, ήρθα σπίτι στις 6 μ.μ. Δεν υπήρχε ίχνος του αδελφού μου. Ο οικοδεσπότης είπε ότι άφησε κλειδιά για μένα. Αισθάνθηκε καλύτερα και πήγε στην παραλία.. 8 μ.μ., σκοτάδι και ακόμα κανένα ίχνος του αδελφού μου. Άρχισα να ανησυχώ.Τον περίμενα έξω. Κάποια στιγμή, βλέπω μια σκοτεινή φιγούρα να έρχεται προς το μέρος μου.. ήταν επιτέλους ο Στράτος! Πήρε ένα ταξί για την επιστροφή στις 6 μ.μ. Ο ταξιτζής τον ρώτησε πού να πάει στο Τρινιδάδ; Η απάντηση από τον αδελφό μου: Δεν ξέρω?. και κάπως έτσι άρχισαν οι βόλτες. Πρώτα πήγε ο ταξιτζής σπίτι πήρε τη γυναίκα του και κάποιους άλλους πελάτες.. Στη διαδρομή έκαναν μια στάση ανοίγοντας ένα μπουκάλι ρούμι να το γιορτάσουν...Τι να πω; Αν ο αδερφός μου δεν με είχε, θα ήταν πιθανότατα τώρα στο αεροδρόμιο της Γερμανίας, χα χα..
Το δεύτερο ταξίδι ευτυχώς το κάναμε μαζί! Περιήγηση με καταμαράν στο εξωτικό νησί Cayo Blanco. Ένα μικρό νησί, περίπου μια ώρα από το Τρινιδάδ. Απο την αρχή φάνηκε πως η μέρα θα ήταν διασκεδαστική, απο τη στιγμή που είδα τον καπετάνιο να κατευθύνει το πλοιάριο με το πόδι του. Ναι, ναι, με το πόδι του!
Η ομάδα ήταν μικτή και είχε απο όλες τις ηλικίες.. Όταν φτάσαμε στο Cayo Blanco, είχαμε δυο επιλογές. Να μείνουμε στο νησί ή να πάμε για ψαροντούφεκο.
Φυσικά επιλέξαμε το ψαροντούφεκο. Η κολύμβηση με αναπνευστήρα στη μέση του ωκεανού, η παρακολούθηση των κοραλλιών και των ψαριών είναι μια πολύ ωραία εμπειρία. Ήταν κάτι που με εντυπωσίασε όταν το πρωτοέκανα στην Ινδονησία. Μετά το ψαροντούφεκο, άνοιξε το μπαρ (ALL INCLUSIVE, αφού τα προπληρώσαμε χα, χα). Εμείς προτιμήσαμε να πιούμε μπυρίτσα.
Στη διάθεση μας είχαμε ακόμη 3 ώρες. Ξεκινήσαμε με φαγητό (paella) για όλους και στη συνέχεια χαλάρωμα κάτω απο τον καυτό ήλιο. Στο εστιατόριο άλλη μια ξεχωριστή εμπειρία, καθώς υπήρχαν αρκετές άγριες κουβανέζικες σαύρες Ιγκουάνα.
Να σημειώσω, πως μόνο ένα πλοίο την ημέρα, επιτρέπεται να ταξιδέψει στο νησί. Κατά την επιστροφή στο Τρινιδάδ στο σκάφος ξεκίνησε το γλέντι. Μουσική, χορός, κέφι και πολύ γέλιο. Να φανταστείτε μέχρι και Salsa χόρεψα με τον καπετάνιο, ενώ δυο Ισπανοί στη μέση της διαδρομής βούτηξαν στη θάλασσα. Όλοι γέλασαν. Αυτό πράγματι είναι πολύ όμορφο στην Κούβα! Χαμογελούν και χαίρονται τη ζωή γλεντώντας. Την παίρνουν με πολύ ευκολία. Party Party! Εμείς απλά παρασυρόμαστε στους ρυθμούς της μουσικής και της τρέλας.
10.04.2018 Σάντα Κλάρα, επαρχία Villa Clara.
Μετά το Τρινιδάδ, πήραμε το λεωφορείο προς Σάντα Κλάρα, την πόλη που είναι συνδεδεμένη με την κουβανική επανάσταση.
 |
| Καταρράκτες El Rocio |
Μετά το μπάνιο, κάναμε ακόμη 4 χιλιόμετρα με τα πόδια, μέχρι να φτάσουμε σε ένα εστιατόριο για ένα υπέροχο γεύμα με ρύζι, κοτόπουλο, φρούτα, σαλάτες. Όταν τελειώσαμε, συνεχίσαμε με το φορτηγό, πραγματοποιώντας μια τελευταία στάση σε πύργο παρατηρητηρίου, απ΄ όπου απολαύσαμε μια καταπληκτική θέα.
 |
Εντελώς εξαντλημένη, ήρθα σπίτι στις 6 μ.μ. Δεν υπήρχε ίχνος του αδελφού μου. Ο οικοδεσπότης είπε ότι άφησε κλειδιά για μένα. Αισθάνθηκε καλύτερα και πήγε στην παραλία.. 8 μ.μ., σκοτάδι και ακόμα κανένα ίχνος του αδελφού μου. Άρχισα να ανησυχώ.Τον περίμενα έξω. Κάποια στιγμή, βλέπω μια σκοτεινή φιγούρα να έρχεται προς το μέρος μου.. ήταν επιτέλους ο Στράτος! Πήρε ένα ταξί για την επιστροφή στις 6 μ.μ. Ο ταξιτζής τον ρώτησε πού να πάει στο Τρινιδάδ; Η απάντηση από τον αδελφό μου: Δεν ξέρω?. και κάπως έτσι άρχισαν οι βόλτες. Πρώτα πήγε ο ταξιτζής σπίτι πήρε τη γυναίκα του και κάποιους άλλους πελάτες.. Στη διαδρομή έκαναν μια στάση ανοίγοντας ένα μπουκάλι ρούμι να το γιορτάσουν...Τι να πω; Αν ο αδερφός μου δεν με είχε, θα ήταν πιθανότατα τώρα στο αεροδρόμιο της Γερμανίας, χα χα..
Το δεύτερο ταξίδι ευτυχώς το κάναμε μαζί! Περιήγηση με καταμαράν στο εξωτικό νησί Cayo Blanco. Ένα μικρό νησί, περίπου μια ώρα από το Τρινιδάδ. Απο την αρχή φάνηκε πως η μέρα θα ήταν διασκεδαστική, απο τη στιγμή που είδα τον καπετάνιο να κατευθύνει το πλοιάριο με το πόδι του. Ναι, ναι, με το πόδι του!
Η ομάδα ήταν μικτή και είχε απο όλες τις ηλικίες.. Όταν φτάσαμε στο Cayo Blanco, είχαμε δυο επιλογές. Να μείνουμε στο νησί ή να πάμε για ψαροντούφεκο.
Φυσικά επιλέξαμε το ψαροντούφεκο. Η κολύμβηση με αναπνευστήρα στη μέση του ωκεανού, η παρακολούθηση των κοραλλιών και των ψαριών είναι μια πολύ ωραία εμπειρία. Ήταν κάτι που με εντυπωσίασε όταν το πρωτοέκανα στην Ινδονησία. Μετά το ψαροντούφεκο, άνοιξε το μπαρ (ALL INCLUSIVE, αφού τα προπληρώσαμε χα, χα). Εμείς προτιμήσαμε να πιούμε μπυρίτσα.
Στη διάθεση μας είχαμε ακόμη 3 ώρες. Ξεκινήσαμε με φαγητό (paella) για όλους και στη συνέχεια χαλάρωμα κάτω απο τον καυτό ήλιο. Στο εστιατόριο άλλη μια ξεχωριστή εμπειρία, καθώς υπήρχαν αρκετές άγριες κουβανέζικες σαύρες Ιγκουάνα.
 |
| Ιγκουάνα |
Να σημειώσω, πως μόνο ένα πλοίο την ημέρα, επιτρέπεται να ταξιδέψει στο νησί. Κατά την επιστροφή στο Τρινιδάδ στο σκάφος ξεκίνησε το γλέντι. Μουσική, χορός, κέφι και πολύ γέλιο. Να φανταστείτε μέχρι και Salsa χόρεψα με τον καπετάνιο, ενώ δυο Ισπανοί στη μέση της διαδρομής βούτηξαν στη θάλασσα. Όλοι γέλασαν. Αυτό πράγματι είναι πολύ όμορφο στην Κούβα! Χαμογελούν και χαίρονται τη ζωή γλεντώντας. Την παίρνουν με πολύ ευκολία. Party Party! Εμείς απλά παρασυρόμαστε στους ρυθμούς της μουσικής και της τρέλας.
10.04.2018 Σάντα Κλάρα, επαρχία Villa Clara.
Μετά το Τρινιδάδ, πήραμε το λεωφορείο προς Σάντα Κλάρα, την πόλη που είναι συνδεδεμένη με την κουβανική επανάσταση. Ο οικοδεσπότης ήταν επίσης πολύ ωραίος τύπος. Σπούδασε φιλοσοφία και είχε μια μικρή βιβλιοθήκη με πάρα πολλά βιβλία για τους επισκέπτες. Αγαπά την ιστορία της Ελλάδας και όταν έμαθε πως είμαστε Έλληνες, αμέσως μας συμπάθησε. Ήξερε ότι έχουμε μόνο μια μέρα να περιηγηθούμε στη Σάντα Κλάρα και μας έδωσε όλες τις βασικές πληροφορίες. Η Santa Clara δεν είναι μια τυπική τουριστική πόλη. Λίγοι τουρίστες και πολλοί ντόπιοι. Εδω σταματούν μόνο για ένα διάλειμμα. Γι' αυτό αγάπησα τη Σάντα Κλάρα!
Λίγο έξω από την Santa Clara είναι ένα πανεπιστήμιο και πολλοί φοιτητές ζουν εκεί. Όταν σκέφτομαι τη Σάντα Κλάρα, σκέφτομαι τον Che Guevera. Υπάρχουν πολλά για να δείτε και να μάθετε. Ιστορία, μνημεία, μουσεία, αγάλματα.
 |
| Άγαλμα του Τσε, Santa Clara |
Αν είστε εκεί, πρέπει οπωσδήποτε να πάτε και στο Cafe Revolution. Ένα μικρό καφέ, που είναι χτισμένο σαν μουσείο με πρωτότυπες εικόνες, παλιά τηλέφωνα, παλιά ρούχα και νομίσματα απο εκείνη την εποχή. Ο ιδιοκτήτης συγκεντρώνει όλα όσα έχουν να κάνουν με τον Che Guevara. Μας άρεσε πραγματικά το καφέ-μουσείο και καθίσαμε εκεί για πολύ ώρα, δοκιμάζοντας το μενού κοκτέιλ. Για μένα το ωραιότερο καφέ στην Κούβα. Μπορείτε να πάτε εκεί και να βυθιστείτε στο παρελθόν, στην ιστορία του τόπου, χωρίς να σας ενοχλήσει κανείς.
 |
| Cafe Revolution |
Μετά απο όλα αυτά που είδαμε και μας άφησαν εξαιρετικές εντυπώσεις, είπαμε κοιμηθούμε για μια ωρίτσα. Στη συνέχεια, πήγαμε σε ένα ωραίο εστιατόριο. Ο Στράτος έφαγε ένα cordon bleu και εγώ γαρίδες. Επιπλέον, υπήρχε σαλάτα, μάνγκο και το τυπικό σκούρο ρύζι με φασόλια. Αρχικά φάγαμε γλυκά πατατάκια και κροκέτες. Φυσικά υπήρχε και μπύρα CERVEZA CHRISTAL, μια τοπική μπύρα με εξαιρετική γεύση. Οι μερίδες ήταν τεράστιες και το κόστος χαμηλό. Πληρώσαμε για όλα μόνο 16 ευρώ και για τους δυο μας. Στο Τρινιδάδ το φαγητό ήταν πολύ πιο ακριβό. Στη συνέχεια, περπατήσαμε στους δρόμους και πήγαμε σε ένα μπαρ. Εκεί ήπιαμε την καλύτερη Pina Colada. Οι Pina Coladas παρασκευάζονται στην Κούβα με φρέσκο γάλα καρύδας, ανανά, κανέλα και ρούμι.
Αλλά τώρα κρεβάτι, αύριο το πρωί πρέπει να φύγουμε στις 6 το πρωί και να πάμε για Βαραδέρο.
11.04.2018 Βαρεδέρο
Τελευταίες μέρες ξεκούρασης και ανανυγκρότησης δυνάμεων, πριν την επιστροφή.
Επίλογος
Δεν είναι εύκολη η ζωή για τους Κουβανούς. Συναντήσαμε ανθρώπους που δεν έχουν πάει πιο μακριά απο 50 χιλιόμετρα. Συναντήσαμε ανθρώπους που το όνειρο τους είναι να φτιάξουν ακόμη ένα μικρό δωμάτιο ενικοίασης για να να έχουν λίγα χρήματα παραπάνω. Το φορολογικό σύστημα της Κούβας δεν σου επιτρέπει να έχεις έσοδα για τυχόν έχτρα επενδύσεις. Δυο και τρεις δουλειές κάνουν οι περισσότεροι για να τα βγάλουν πέρα. Οι μισθοί ελάχιστοι για τα ευρωπαικά δεδομένα. Και όμως; Οι άνθρωποι χαμογελούν, χορεύουν, ονειρεύονται. Ένα κασόνι, μια κιθάρα είναι αρκετά να δώσουν ρυθμό εκεί που δεν το περιμένεις. Το κέφι περισσεύει, αρκεί να έχεις διάθεση να λικνιστείς στους ρυθμούς της κουβανέζικης μουσικής. Rumba, Bolero, Salsa, Son, ό,τι λαχταράει το κορμί και η ψυχή.
Η Κούβα μπορεί να μην έχει επιβλητικά πανύψηλα κτίρια, έχει όμως χρώμα και ανθρωπιά. Τουλάχιστον αυτό συναντήσαμε στα βλέμματα των κατοίκων, αλλά και στους δρόμους που περπατήσαμε. 15.04.2018, επιστροφή στους γονείς μας, να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας, να τους δώσουμε κουβανέζικα πούρα, να απολαύσουμε το φαγητό της μαμάς και απο Δευτέρα στους δικούς μας προορισμούς, δηλ. στη δουλειά μας. Φυσικά η σκέψη μας είναι ήδη στο επόμενο μας ταξίδι..
 |
| Οι γονείς μας, που το παίζουν ΄΄Κουβανοί΄ .. |
Μέχρι το επόμενο ταξίδι! Κούβα, muchas gracias!
Και λίγες ακόμη προσωπικές φωτογραφίες απο το ταξίδι μας..
Μουσείο, Αβάνα
 |
| Στους δρόμους της Αβάνας |
 |
| Στις φυτείες καπνού, Βινάλες |
 |
| Η θέα απο τον λόφο της τοιχογραφίας, Mural de la Prehistoria |
Santa Clara
Στην υγειά σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου