Θυμάμαι τους εξευτελιστικούς ελέγχους που διενεργούσαν οι συνοριοφύλακες ή οι τελωνειακοί πριν την συμφωνία για ελεύθερη διακίνηση. Κάποτε σε μικρή ηλικία, στην επιστροφή με τρένο από την Γερμανία, μεταξύ και πολλών άλλων περιστατικών, θυμάμαι σε ένα από αυτά, την έντονη συζήτηση της γιαγιάς μου με έναν τελωνειακό για ένα μικρό ράδιο. Παράνομο και ύποπτο το αντικείμενο κατά την γνώμη του, που δεν δικαιούτο να κυκλοφορεί ελεύθερο χωρίς δασμούς, παιχνιδάκι να παίζει το παιδούδ΄ι, σύμφωνα με την γνώμη της γιαγιάς μου. Επικράτησε η δεύτερη μετά κόπων και βασάνων.
Ο καθένας προσπαθούσε να κρύψει ό,τι μπορούσε, ακόμη και στα πιο απόκρυφα σημεία του σώματος.
Η διαδρομή προς την ελευθερία, την ασφάλεια, είναι κοπιαστική, βασανιστική και μόνο όσοι την έχουν βιώσει μπορούν να καταλάβουν την αξία της.
Αν και υπάρχουν πολλά προβλήματα ακόμη προς επίλυση, καταφέραμε να βελτιώσουμε τις ζωές μας, να συνυπάρξουμε με άλλες εθνοτικές ομάδες χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Σεβαστήκαμε, αλλά και μας σεβάστηκαν. Ο σεβασμός ήταν αμφίδρομος.
Μετά όμως και τις διεθνείς εξελίξεις, οικονομική κρίση, πόλεμος στην Συρία οι αυξημένες προσφυγικές ροές δημιούργησαν πρόσθετα προβλήματα που έπρεπε να τα διαχειριστεί η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μεταξύ όμως των όρων της συνθήκης του Σένκεν είναι και ο αυστηρός έλεγχος των εξωτερικών συνόρων για υψηλή ασφάλεια μεταξύ των χωρών που έχουν υπογράψει την συνθήκη, ενώ ταυτόχρονα ισχύει για όλους και ένα σύνολο κανόνων που καλύπτει διάφορους τομείς.
Τα εσωτερικά σύνορα της Ένωσης μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις μπορούν να κλείσουν, όταν υπάρχουν λόγοι δημόσιας ασφάλειας και μόνο για περιορισμένη περίοδο.
Με τα εξωτερικά σύνορα τι γίνεται?
Οτιδήποτε κι αν αποφασίσουμε, κλειστές ή ανοιχτές δομές, όσες προσλήψεις συνοριοφυλάκων κι αν κάνουμε, όσα συρματοπλέγματα κι αν προσθέσουμε, χωρίς ολικές λύσεις,συνεργασίες, το προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα δεν πρόκειται να λυθεί. Η Ευρώπη πρέπει να αναζητήσει λύσεις, όπως η στήριξη προσφύγων κοντά στις εστίες τους, να διαφυλάξει την ασφάλεια τους στις χώρες που ζουν.
Όση καλή διάθεση κι αν έχουμε, να βοηθήσουμε κατατρεγμένους ανθρώπους, η κατάσταση θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Ούτε με το να ανοίξεις τα σύνορα, να γκρεμίσεις τους φράχτες θα λύσεις το προσφυγικό πρόβλημα, γιατί δημιουργούνται ταυτόχρονα άλλα, που είναι σοβαρότερα και εμπεριέχουν κινδύνους για την ελληνική κοινωνία, την δημόσια ασφάλεια.
Γι΄ αυτό πιστεύω πως η δημιουργία νέας δομής φιλοξενίας μεταναστών ή η αύξηση της δυναμικότητας στην ήδη υφιστάμενη δομή δεν θα λύσει το πρόβλημα και θα δημιουργήσει περισσότερα. Η διάνοιξη νόμιμων οδών μετανάστευσης είναι ο μόνος τρόπος που εξασφαλίζει ισορροπίες. Χρειαζόμαστε στον τόπο μας τους μετανάστες, όπως χρειαζόμαστε και πολιτικές προτάσεις για την ανάπτυξη, την ευημερία. Η παράνομη μετανάστευση όμως πρέπει να σταματήσει εδώ και τώρα. Ο Έβρος είναι μια ευαίσθητη περιοχή που φυλάττει σύνορα, όχι μόνο τα δικά της, αλλά και της Ευρώπης.
Η προσέγγιση αυτή δεν αναιρεί την ιδέα της πολιτισμικότητας, δεν εχθρεύεται, δεν είναι αντίθετη με άλλες εθνότητες. Προστατεύει την ομαλότητα και δημιουργεί προυποθέσεις για την μελλοντική μας σχέση-συνεργασία με άλλους πολιτισμούς.
Je größer die Ungleichheiten auf unserem Planeten werden desto dramatischer die Folgen. Geologisch, klimatisch, biologisch, alles. Vom Käfer, der sich von Bäumen ernähren muss, um am Leben zu bleiben und allen lebendigen Wesen, die sich aus anderen weiterentwickeln und vermehren müssen weil das die naturgegebene Grundlage ihrer Existenz ist, die sie weitertreibt ebenso wie die Materie, die sich formt um Planet zu werden, wie die Lava, die sich aus dem Überdruck des Erdkerns befreien muss. Warum das Ungerechtigkeit oder Unfreiheit, Glück oder Leid für den einen oder anderen Beteiligten bedeuten muss, darüber rätselt der Mensch sinnlos und ratlos. Die Probleme, die der einzelne damit hat, und die er sich ohnehin größtenteils selbst geschaffen hat, sind gänzlich irrelevant für das Ganze. Jeder ist Käfer, jeder ist Lava, jeder ist Flüchtling, nichts ist beständig, Grundlage aller Entwicklung ist die Vermischung von Andersartigem, auch von anders Denkendem, anders Fühlendem. - Was dem Menschen bleibt, ist sich in Menschlichkeit zu ertüchtigen - und das allein ist wieder ein Leidensweg.
ΑπάντησηΔιαγραφή