Κόμματα κηδεμόνες

Πως μπορείς να κατηγορήσεις τα παιδιά, όταν εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε το χάος, όταν επιμένουμε σε πολιτικές που στηρίζουν ένα απαρχαιωμένο σύστημα αντίληψης, που είναι ανίκανο να συμβαδίσει με τις σύγχρονες ανάγκες-απαιτήσεις, όταν αγνοούμε τις υποχρεώσεις και προβάλλουμε μόνο τα θέλω και τις επιθυμίες μας?
Οι παλαιοκομματικές αντιλήψεις θα αποτελούν πάντα τροχοπέδη στην προοπτική ενός τόπου.
Να σας δώσω ένα απλό παράδειγμα αναφέροντας την λέξη ΄΄παγκοσμιοποίηση΄΄. Οι περισσότεροι, είμαι σίγουρος, πως θα δούν μόνο την αρνητική (απειλή) ή την θετική πλευρά (ευκαιρία), ενώ ελάχιστοι θα δούν τα θετικά, θα επισημάνουν τα αρνητικά και θα προτείνουν λύσεις. Τον ΄΄κόσμο΄΄ μας εν μέρει, τον αντιλαμβανόμαστε και μέσω της συνήθης ιδεολογικής -κομματικής μας ταυτότητας. Γι΄αυτό και οι αποφάσεις, οι ενέργειες μας επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από τις κομματικές-ιδεολογικές μας αντιλήψεις και γι΄αυτό τα κόμματα ψάχνουν την ΄΄πελατεία΄΄ τους σε όλους τους χώρους, ακόμη και μέσα στην εκπαίδευση. και κάπως έτσι, για χρόνια πολλά, διαιωνίζονται νοσηρές καταστάσεις, με τεράστιο κοινωνικό κόστος.
Μακάρι να υπάρξει κάποτε ανταγωνιστική-ανθρωπιστική παιδεία, μακριά από κάθε κομματικό - συντεχνιακό εναγκαλισμό. Δεν χρειάζονται τα κόμματα - κηδεμόνες για να σκεφτούν ή να διαμαρτυρηθούν τα παιδιά μας. Μέσα απο συζητήσεις και πολλές άλλες δραστηριότητες μπορούν να το πετύχουν πολύ καλύτερα.

Απόστολος Πουτουλούδης