Καλώς ήρθες άνοιξη!

Η Κατερίνα Σταματόγλου Καλωσορίζει την Άνοιξη

Αν η αγάπη είχε χρώμα θα ήθελα να είναι σαν την άνοιξη.

Στην αρχή, θα είχε το χρώμα και το άρωμα της ανθισμένης αμυγδαλιάς…

Που συμβολίζει την αγνότητα…

Στα μισά του Μάρτη θα γινότανε φούξια σαν τα άνθη της ροδακινιάς στον κάμπο της Βέροιας…

Θα περπατούσε μέχρι τους πρόποδες του Ολύμπου και θα έβαζε εκείνο το καταπράσινο φόρεμα της χλόης στολισμένο με λογιώ λογιώ ανεμώνες…

Θα κατηφόριζε τρέχοντας ξέγνοιαστη σαν παιδί στα καταπράσινα λιβάδια..

Με τον άνεμο να της ψιθυρίζει τραγούδια στα μαλλιά …

Θα άκουγε στα ρυάκια το νερό να τρέχει γάργαρο και να χτυπάει με δύναμη πάνω στις πέτρες, θα άκουγε το τραγούδισμα των βατράχων να γεμίζει τις νύχτες και το πρωινό κελάηδισμα των πουλιών στα δέντρα..

Τον Απρίλη θα φορούσε το μωβ της φόρεμα από πασχαλιές…

Θα στόλιζε τις εκκλησιές τη Μεγάλη Παρασκευή….

Και θα καρτερούσε με λαχτάρα τη Θεία Ανάσταση, το Πάσχα…

Τη γιορτή της αγάπης…

Θα έπαιζε κυνηγητό με τις πεταλούδες και τα μελισσάκια, ανάμεσα στα κρίνα…

και τα τριαντάφυλλα…

Θα μεθούσε με το άρωμα από το γιασεμί στις αυλές τις νύχτες του Μαγιού…

Στεφανωμένη από κατακόκκινες παπαρούνες και γαλαζάκια και χαμομήλια του αγρού…

Θα σεργιανούσε ως τα πέρατα της γης ολημερίς…

...κι έτσι αποκαμωμένη απ το σεργιάνι στον κόσμο, θα ξάπλωνε ευτυχισμένη στην ακροθαλασσιά να ξαποστάσει…

Μέχρι να βασιλέψει ο ήλιος… μέχρι να ‘ρθει το καλοκαίρι

Αν είχε η αγάπη χρώμα θα ήταν όλα τα χρώματα και τα αρώματα της Άνοιξης….

Έτσι να πείτε του Λουδοβίκου που όλο ρωτά και ξαναρωτά κι απάντηση δεν έχει…

Καλή άνοιξη λοιπόν!!!