Απόγονοι της Έριδος

Πωλείται σε τιμή ευκαιρίας

Όταν βρεθείς σε μέρη, που κάποιοι σπουδαίοι άνθρωποι έχουν αφήσει τα αποτυπώματα τους, για διάφορους λόγους, είναι αδύνατον να μην νιώσεις βαθιά συγκίνηση.

Δεν θέλω να κάνω περιγραφή περιοχών ή αρχαίων μνημείων, άλλωστε σήμερα, μπορεί να βρεί ο καθένας μας, αμέτρητες πληροφορίες και να προγραμματίσει καλύτερα τα ταξίδια του.

Υπάρχουν όμως περιοχές και μνημεία που κάποτε αξίζει να επισκεφθείς, όχι μόνο ως ιστορική αξία, αρχιτεκτονική και καλλιτεχνική σύλληψη ή φυσική ομορφιά, αλλά γιατί εκεί έζησαν ή πέρασαν κάποιο χρονικό διάστημα ιστορικές προσωπικότητες. Σημαντικοί Έλληνες που τόλμησαν και πρόσφεραν τα μέγιστα στον τόπο μας!

Θα ξεκινήσω απο το Παλαμήδι και την Ακροναυπλιά, όπου ο Θ. Κολοκοτρώνης έζησε εφτά μήνες στα μπουντρούμια των μεσαιωνικών φυλακών.

Παλαμήδι

Η ποινή για τον αγωνιστή ήταν θανατική ποινή στη λαιμητόμο και μόνο χάρη στην αντίδραση του κόσμου, η βαυαρική αντιβασιλεία την μετέτρεψε σε κάθειρξη.

Ένα μεγάλο διαχρονικό κουσούρι, που μας ταλανίζει εκ των αρχαιοτάτων χρόνων, είναι η διχόνοια, τα μίση και τα πάθη. Οι εσωτερικές διαμάχες, που πολλές φορές μας οδήγησαν στην καταστροφή και την υποτέλεια.

Αναρίθμητα τα παραδείγματα στην μακρόχρονη ιστορία μας.

Πελοπαννησιακός πόλεμος, εμφύλιες διαμάχες στο Βυζάντιο, μικρασιατική καταστροφή, εμφύλιος (1944- 1949) και πολλά άλλα παραδείγματα.

Δεν θα αναφερθώ στα αίτια, αλλά σε όσα οφείλουμε να πράξουμε απο εδώ και πέρα. Κάποτε πρέπει να μάθουμε να συνυπάρχουμε μεταξύ μας, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας. Να αποκτήσουμε ανθρωπιστική παιδεία, να αναδείξουμε τους άξιους και να περισώσουμε ό,τι καλό μας έχει απομείνει.

Οι περισσότεροι θεωρούν οτι η σημερινή περίοδος είναι η χειρότερη και δυνασχετούν. Σίγουρα θα θέλαμε να είναι διαφορετικές οι καταστάσεις, αλλά αν δεν αναρωτηθούμε τι κάνουμε εμείς, στο μέτρο που μπορούμε ,

 όσα εξαρτώνται απο τις δικές μας ενέργειες, δεν νομίζω πως μπορεί να υπάρξει προοπτική.

Ωφείλουμε να αφήνουμε καλύτερο τον κόσμο και όχι χειρότερο!

Αν και είμαι απογοητευμένος απο πολλά αρνητικά, εν τούτοις, ελπίζω ακόμη! Αλίμονο αν πάψουμε να ελπίζουμε!

Πάρτε μερικά σημερινά παραδείγματα και βγάλτε συμπεράσματα.

Τελικός κυπέλου ΑΕΚ – ΠΑΟΚ εν έτει 2017.. Πριν τον αγώνα αίσχη. Μίσος και βία ανάμεσα στους ΄΄φιλάθλους΄΄.. Αθλητική παιδεία σου λένε!

Παιδεία...Οι γνωστοί άγνωστοι κουκουλοφόροι σε απίστευτους βανδαλισμούς στα πανεπιστήμια. Δημοκρατία σου λένε!

Διαδίκτυο... Σχόλια χυδαία, χωρίς ίχνος ευπρέπειας...Ελεύθερη έκφραση σου λένε!

Κοινωνία... Ασέβεια στους νόμους. Εγώ να ΄μαι καλά και ας πνίγονται οι διπλανοί... Ατομικό δίκαιο σου λένε!

Καταστροφή της φύσης... Κάψιμο δασών για τη δημιουργία οικισμών...Ανάπτυξη σου λένε!

Πολιτικά κόμματα.. Αντιπαραθέσεις χωρίς ουσία...Ιδεολογία σου λένε!

Οικονομία..Χωρίς αρχή και τέλος...Προοπτική σου λένε!

Ελάχιστα πια δεν σε απογοητεύουν, για να μπορείς να κοιτάξεις με αισιοδοξία το μέλλον.

Πιο πολύ χρόνο διαθέτουμε για να ανακαλύπτουμε όσα μας χωρίζουν, παρά όσα μας ενώνουν.

Φυλακή του Κολοκοτρώνη

Ξεκίνησα με τον Κολοκοτρώνη και παρασύρθηκα στα τωρινά, αλλά όπως προείπα, το σαράκι της διχόνοιας το έχουμε μέσα μας και δύσκολα θα το αποβάλλουμε.

Απόγονοι της Έριδος βλέπετε!

Αντικρίζοντας το μπουντρούμι όπου φυλακίστηκε ο αγωνιστής, είναι αδύνατον να μην νιώσεις ντροπή και να μην παρασυρθείς σε σκέψεις. Θλίψη και μόνο θλίψη!

Συνεχίζεις με μια βόλτα στην παλιά πόλη και βρίσκεσαι μπροστά στην εκκλησιά που δολοφονήθηκε ο Καποδίστριας...Κάτι μαυρίζει στην ψυχή σου.

Στις 27 Σεπτεμβρίου 1831, ο πρώτος κυβερνήτης της χώρας, πέφτει νεκρός απο σφαίρα των Μαυρομιχαλαίων.

Για την ιστορία να αναφέρουμε, πως ο Καποδίστριας τιμάται στην Ελβετία σαν εθνικός ήρωας. Το 1813 διορίσθηκε εκπρόσωπος της Ρωσίας στην Ελβετία. Εμπνεύστηκε την ουδετερότητα της Ελβετίας, που έφερε τα καντόνια της Γενεύης και ης Λωζάνης στη ελβετική ομοσπονδία.

Έω απ΄ αυτήν την εκκλησιά άφησε την τελευταία του πνοή, ο Καποδίστριας

Εμείς βρήκαμε πιο αποτελεσματικό τρόπο να τον τιμήσουμε.

Υπάρχουν όμως και μέρη, όπως ο αρχαιολογικός χώρος της Επιδαύρου, που συναντάς το μεγαλείο του ελληνικού πολιτισμού και νιώθεις κάτι να φτερουγίζει μέσα σου και αναρωτιέσαι. Πως είναι είναι δυνατόν να είμαστε τόσο των άκρων;

Το θέατρο, το Άβατον, το στάδιο, ο ναός του Ασκληπιού σε μαγεύουν και προσφέρουν και σήμερα ψυχική ηρεμία.

Το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου

Θα ήταν αμέλεια να μην σταματήσω στη Μονεμβασιά, να μην ανηφορήσω στον βράχο με το μεσαιωνικό φρούριο και τις μικρές βυζαντινές εκκλησιές ή να μην περπατήσω στο νησάκι Κρανάη, στο Γύθειο και να νιώσω λίγο την παράνομη ερωτική αύρα. Σε αυτό το μικρό νησάκι, πέρασαν το πρώτο τους βράδυ, ο Πάρης με την ωραία Ελένη. Και κάπως έτσι, ξεκίνησε ένας δεκαετής πόλεμος με τους Τρώες. Αχ αυτοί οι έρωτες! Το νησάκι ονομάζεται Κρανάη, γιατί σύμφωνα με την παράδοση, ο Πάρης ξέχασε το κράνος του. Το κράνος δεν πειράζει που το ξέχασε! Την ωραία μας Ελένη να μας άφηνε! ...Πάλι ξέφυγα, παρασυρόμενος απο έρωτες! ..

Νησάκι Κρανάη

Δεν είναι οι μοναδικοί τόποι απαράμιλλης ομορφιάς και αξίας. Τα αρχαία ελληνικά αξιοθέατα είναι απο τα κορυφαία στον Κόσμο.

Σημασία έχει, σήμερα τι έχουμε να επιδείξουμε; Μήπως δεν υπάρχουν Ελληνίδες και Έλληνες με ανάλογο ανάστημα; Και όμως, ένας μεγάλος αριθμός συμπατριωτών μας, διαπρέπει στα πέρατα της οικουμένης.. Mήπως πράγματι η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της;

Όχι φίλες και φίλοι, η Ελλάδα είναι τόπος ονειρεμένος! Εμείς οι ίδιοι αδυνατούμε να κοιτάξουμε την αλήθεια κατάματα, να απαλλαχθούμε απο συνήθειες , να διαχωρίσουμε τους μύθους απο την πραγματικότητα και να κάνουμε εκείνα που θα μας οδηγήσουν στην ανάπτυξη, στην πρόοδο, στο μεγαλείο.

Απλά βήματα, αλλά απαραίτητα!

ΥΓ. Η πρώτη φωτογραφία είναι συμβολική, αλλά αν δεν θέλουμε, να καταντήσουμε κάπως έτσι, οφείλουμε να κάνουμε πολλά  περισσότερα!..

Ο γύρος της Αρβανιτιάς όπως τον αποκαλούν οι κάτοικοι, είναι ένας απο τους πιο όμορφους περιπάτους στο Ναύπλιο.Ξεκινά απο το τέλος του λιμανιού δίπλα απο τον φάρο και καταλήγει στην πλατεία της Αρβανιτιάς .

Μονεμβασιά

Μονεμβασιά 

Μουσείο Επιδαύρου

Μπούρζι Ναυπλίου

Ναύπλιο