Lackybreak... Στη δική μας γειτονιά: Απο το χθές στο σήμερα....Το αντάμωμα Χιοναδιωτών.

Σε γάμο του χωριού

Πάλι στο χωριό μου! Πάλι στις ρίζες!

Όπου και αν ταξιδέψουμε, όπου κι αν βρεθούμε, κάπου κάπου γυρίζουμε τον χρόνο πίσω, εκεί στον νότο, στις γειτονιές του μικρού χωριού!..Νοσταλγικό ταξίδι στο παρελθόν.

Αφορμή και πάλι, στάθηκε το αντάμωμα των Χιοναδιωτών.

Τι όμορφο είναι, έστω και για λίγο, όταν σμίγουν φίλοι, συγγενείς και συχωριανοί!

Ας πούμε και δυο λόγια για τον παλιό καιρό, να θυμηθούμε λίγο εικόνες και στιγμές μιας άλλης εποχής. Να δούμε, πως ήταν πριν απο χρόνια και πως είναι σήμερα οι συνθήκες ζωής στο χωριό και τι σημασία έχει για τους ανθρώπους το αντάμωμα.

Παρασκευή τραχανά ( Μάρθα & Βάγιος Μπιτζέκας)

Ήταν μια εποχή, που όλες οι μέρες έμοιαζαν ίδιες και μονότονες.

Ο ρυθμός κουραστικός και βασανιστικός. Ο τόπος άγονος και τραχύς.
Οι άνθρωποι φτωχοί. Στο ένα χέρι το δρεπάνι , στο άλλο την παλαμαριά, κόβουν τα στάχυα, να βγάλουν λίγο σιτάρι για να ζήσουν. Υφαίνουν στους αργαλειούς. Τα ζώα λίγα, αλλά απαραίτητα! Όχι μόνο για το γάλα και το κρέας, αλλά και για το μαλλί τους. Κάποτε δεν υπήρχαν τα πολυκαταστήματα. Τα ρούχα ήταν μάλλινα. Το μαλλί έπρεπε να πάει στην λανάρα και κατόπιν οι γυναίκες να το γνέσουν, να γίνει κλωστή και να το υφάνουν. Οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης, που ήταν αποτέλεσμα και άλλων παραγόντων (κατοχή, εμφύλιος), τους αναγκάζουν να ξενητευτούν. Αναζητούν τη ΄΄γη της επαγγελίας΄΄. Και όταν την βρίσκουν, εργάζονται με πείσμα και μεράκι. Χτίζουν με γερά θεμέλια τα σπίτια τους. Τα κάνουν δίπατα, με καινούργια υλικά, να χωρούν πολλούς νοματαίους. Τα παλιά ήταν με κερπίτσια (άψητα τούβλα). Και αυτή η διαδικασία, αν δεν είχε τυράννια! Ανακάτευαν νερό και χώμα με άχυρο και το μίγμα το έβαζαν σε καλούπια να ξεραθεί..

Θρακιωτοπούλες

Γι΄αυτό ξενητεύτηκαν, να φύγουν απο τη μιζέρια. Πιστεύουν πως όταν έρθει η ώρα, θα γυρίσουν πίσω και θα απολαύσουν τους κόπους τους!..
Κάποιοι πρόλαβαν και γύρισαν. Μα ήταν όλα, τόσο διαφορετικά!
Νομίζαν οι γειτονιές θα είναι γεμάτες με ψυχές, όπως παλιά. Θα ακούγονταν χαρούμενες παιδικές φωνές στα σοκάκια. Τίποτα απ΄ όλα αυτά! Τα παιδιά συνεχίζουν να φεύγουν, όχι μόνο απο τα χωριά αλλά και απο την πατρίδα. Η μετανάστευση ήταν και είναι η σοβαρότερη πληγή αιμοραγίας για την Ελλάδα.

Η γιαγιά μου Ζωγραφίνα

Σήμερα οι μετανάστες δεν μοιάζουν τους εργάτες του προηγούμενου αιώνα. Σήμερα οι νέοι είναι εξειδικευμένοι. Είναι κάτοχοι πτυχίων, διδακτορικών και κινούνται σε χώρες που η αμοιβή έμπειρου δυναμικού είναι πολύ καλή! Τους αποκαλούν εδώ και καιρό ευρωπαίους πολίτες ή πολίτες του κόσμου. Όχι όλους! Ανάλογα με την περίπτωση!.... Να πω την αλήθεια, εγώ πάντα έτσι ήθελα να είμαι, “πολίτης του κόσμου”. Αλλά ανάμεσα, στο τι θέλω εγώ και τι ορισμένοι “πολιτισμένοι”, υπάρχει μεγάλη απόσταση.

Weilheim an der Teck

Πόσο έχουν αλλάξει τα χρόνια απο τότε!..Ήρθαν λένε καλύτερες μέρες! Ναι πράγματι, όλα φαίνονται τόσο όμορφα! Αν ήταν όμως έτσι, όπως μας λένε, γιατί τα δάκρυα στα μάτια, μου φαίνονται ίδια, όπως και τότε;

Για να μην μακρηγορώ και σας κουράζω, ιδίως τέτοιες μέρες, που υπάρχει το αντάμωμα και η σκέψη σεργιανίζει στον χρόνο, σε πρόσωπα και εικόνες που θυμόμαστε με νοσταλγία. Αν και αρκετά πρόσωπα δεν βρίσκοντα σήμερα κοντά μας, είναι στη σκέψη και στην καρδιά μας. Χωρίς να το ξέρουν έχουν αφήσει τα σημάδια τους και πάνω στα δικά τους τα χνάρια βαδίζουμε εμείς και πάνω στα δικά μας, θα βαδίσουν οι επόμενοι. Η ζωή έχει τη δική της ροή. Τουλάχιστον και ελπίζω, τα δικά μας χνάρια να είναι πιο σίγουρα και να οδηγήσουν τις επόμενες γενιές σε πιο φωτεινά μονοπάτια.

Λίγα λεπτά χαλάρωσης στις φάμπρικες της Γερμανίας

Με κόπους και με βάσανα, φθάσαμε στο 2017. Οι κάτοικοι, μετρημένοι πια στα δάχτυλα, ανυπομωνούν να δουν συχωριανούς, αλλά και φίλους που ζούν μακριά απο το χωριό τους.
Γι΄αυτό παραγματοποιείται το αντάμωμα. Για να ακουστούν ξανά οι φωνές!

Φίλοι, συγγενείς και ξενητεμένοι, θα προσπαθήσουν να δώσουν και φέτος το παρών, στο ετήσιο αντάμωμα Χιοναδιωτών στις 23 Ιουλίου, στον προαύλιο χώρο του Δημοτικού Σχολείου.
Απο την πλευρά μου, αν και δεν θα είμαι στην εκδήλωση, θα ήθελα να συγχαρώ όλα τα άτομα και ιδιαίτερα τις γυναίκες του συλλόγου, που σε πείσμα των καιρών, δίνουν το καλύτερο τους εαυτό να πραγματοποιηθεί η συνάντηση.

Οφείλουμε πολλά σε τέτοιους ανθρώπους.

Η ουσία είναι να μην χάσουμε τις ρίζες μας. Να θυμόμαστε απο που ξεκινήσαμε.

Πάρτε φίλους και γνωστούς, ξεχάστε για μέρα την κούραση και ελάτε στο αντάμωμα. Η παρουσία σας αναπτερώνει τις ελπίδες των κατοίκων. Νιώθουν πως δεν τους ξεχνάτε!.
Όσοι βρεθείτε στην εκδήλωση, πιείτε και ένα ποτηράκι παραπάνω και για όσους λείπουν. Το κέφι προδιαγράφεται σίγουρο, αφού κοντά σας θα είναι το συγκρότημα, Εβρίτικη Ζυγιά
Στην υγειά σας !!! Περιμένουμε φωτογραφίες!

Οι κάτοικοι του χωριου σας προσκαλούν στο αντάμωμα

Στην παρακάτω διεύθυνση, ακούμε απο τις γυναίκες του συλλόγου μας την ΄΄Τριανταφυλλόβεργα΄΄ ..Τα τραγούδια της δημοτικής μουσικής, ευτυχώς έχουν διασωθεί απο την προφορική παράδοση και μπορούμε σήμερα να τα ακούμε και ηχογραφημένα. Στο συγκεκριμένο, η ΄΄Εβρίτικη Ζυγια΄΄ το επένδυσε μουσικά και τους ευχαριστούμε θερμά!

https://www.youtube.com/watch?v=c75nFEF7rik

Εκδήλωση υποδοχής - φιλοξενίας χοροδιδασκάλων από την Κύπρο στο χωριό μας..

https://www.youtube.com/watch?v=4erepcaDWFM

Και μερικές φωτογραφίες απο το χθές και το σήμερα..