 |
Το κυνήγι των πρώτων Ελλήνων μεταναστών απο την ρατσιστική οργάνωση ΄΄Κου Κλουξ Κλάν΄΄ και το "πόρισμα" των ανθρωπολόγων.
Συγκλονιστικές ιστορίες μεταναστών έρχονται στο φως απο τη "Μηχανή του χρόνου".
Οι Έλληνες έχουν βιώσει με έντονο τρόπο και την προσφυγιά και την μετανάστευση, όπως και τον ρατσισμό.
Πολλές οι μορφές και τα είδη του ρατσισμού. Τα συμπλέγματα ανωτερότητας και κατωτερότητας, δυστυχώς δεν έχουν εξαληφθεί και οι ρατσιστικές αντιλήψεις συνεχίζουν και σήμερα να βρίσκουν πρόσφορο έδαφος.
Τα στερεότυπα και οι προκαταλήψεις καλά κρατούν! Παρά την εξέλιξη στις επιστημονικές ιδέες, ο ανθρώπινος νούς αδυνατεί να τις αποβάλλει. Και αρνείται να τις αποχωριστεί, γιατί και η ίδια κοινωνία τις συντηρεί. Δεν συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα. Οι περισσότεροι λαοί έχουν την ίδια ιδέα για τον εαυτό τους. Αρέσκονται να εξυψώνουν την κοινωνική τους ομάδα σε σύγκριση με άλλες ομάδες ή εθνικότητες ( προιόν της λεγόμενης θεωρίας της "Κοινωνικής Ταυτότητας", που αρχίζει απο την παιδική ηλικία).
Εδώ, χωρίς να θέλω να μακρηγορήσω, θα αναφερθώ σε ένα πείραμα δυο ψυχολόγων, το 1947: Έδωσαν σε µια µικτή οµάδα µαύρων και λευκών παιδιών προσχολικής ηλικίας µαύρες και λευκές κούκλες. Κατόπιν τους ζήτησαν να δηλώσουν σε ποιες από τις κούκλες νοµίζουν ότι µοιάζουν, µε ποιες προτιµούσαν να παίξουν, ποιες θεωρούσαν πιο όµορφες, ποιες είχαν ωραιότερο χρώµα και ποιες περισσότερη καλοσύνη. Η πλειονότητα των παιδιών, τόσο των µαύρων όσο και των λευκών, δήλωσαν ότι µοιάζουν µε τη λευκή κούκλα, απέδωσαν οµορφιά και καλοσύνη στη λευκή κούκλα και συστηµατικά επέλεξαν να παίξουν µε τη λευκή κούκλα. Ήδη, από 3 χρόνων, τα παιδιά µπορούν να αυτοαναγνωριστούν φυλετικά και να είναι ενήµερα της αξίας της φυλετικής υπαγωγής.
Εκφωνώντας το 1963, ο Μάρτιν Λούθερ Κίνκ τον περίφημο λόγο του “I have a dream” έλεγε: << Έχω ένα όνειρο ότι κάποια μέρα, τα τέσσερα μικρά παιδιά μου θα ζήσουν σε μία χώρα όπου δεν θα κρίνονται από την απόχρωση του δέρματός τους, αλλά από το περιεχόμενο του χαρακτήρα τους. Ότι μια μέρα, μικρά μαύρα αγόρια και κορίτσια θα μπορούν να ενώσουν τα χέρια τους μαζί με τα λευκά παιδιά σαν αδέρφια..>>
 |
| Martin Luther King |
Τι έχουμε καταφέρει απο τότε? Ελάχιστα! Οι αντιλήψεις δεν αλλάζουν απο τη μια μέρα στην άλλη. Χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια!
Το στενάχωρο είναι για εμάς και μετά απο τα τόσα που περάσαμε, φθάσαμε στο σημείο να έχουμε και αντιπροσώπους τους στην ελληνική βουλή, τους λεγόμενους και ΄΄αγκυλωτούς πατριώτες¨΄. Ξαναπαίρνει νόημα για ορισμένους το περίφημο ρητό΄΄πας μή Έλλην βάρβαρος΄΄, επιβεβαιώντας έτσι, την δήθεν ανωτερότητα τους απέναντι στους άλλους. ..<< Εδώ να πω ότι το ρητό, ως έχει, απουσιάζει, απο όσα γνωρίζω, απο την αρχαία ελληνική γραμματεία και μάλλον είναι μεταγενέστερη κατασκευή, αλλά δεν έχει σημασία >>.
Γι αυτό κάθομαι και γράφω και επιμένω! Με την ελπίδα να καταλάβουμε καλύτερα! Θα μπορούσα να κάνω διάφορα άλλα πράγματα και να τα αγνοήσω, εφόσον ο ίδιος ΄΄καλά περνάω΄΄! Αλλά δεν γίνεται, όσο βλέπω τέτοια φαινόμενα γύρω μου.
Σήμερα, γυρνώντας απο την δουλειά, είδα δυο κοριτσάκια διαφορετικών εθνικοτήτων πιασμένα χέρι- χέρι να βαδίζουν στο πεζοδρόμιο. Αμέσως μου ήρθαν τα λόγια του Λούθερ Κινκ στο μυαλό και ταυτόχρονα η εικόνα με έκανε να αναρωτηθώ: Μήπως η επόμενη γενιά, τα καταφέρει καλύτερα απο εμάς;
Μέχρι να γίνει όμως αυτό, έχουμε δουλειά...να τα βάζουμε, άλλοτε με τους αδελφούς Αντετοκούμπο, άλλοτε με τον Ζέκα, άλλοτε με τον Ρέμο, που θα τραγουδήσει στη Μύκονο για τους μουσουλμάνους, (αλλά δικαιολογούμε τους μουσουλμάνους που τραγουδούν για τους χριστιανούς) και άλλοτε με τον ίδιο μας τον εαυτό, γιατί τον αδίκησε ο Θεός, ρίχνοντας γύρω του τόσους ΄΄διαφορετικούς και παράξενους΄΄ ανθρώπους..
Η ιστορία μας διδάσκει και καλό θα ήταν, κάπου – κάπου, να ξαναγυρνάμε στο παρελθόν μας.
Πηγές:
Θάλεια Δραγώνα, καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας. Στερεότυπα και προκαταλήψεις
http://repository.edulll.gr/edulll/retrieve/3227/933.pdf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου