Της Χριστίνας Ντεχόλα
Όλοι με ρωτούν, μα τι είν’ αυτή η πεταλούδα εκεί στον ώμο σου; Πως δε φεύγει; Γιατί της είπες να μείνει εκεί; Τι σημαίνει να χεις μια πεταλούδα στον ώμο σου; Μόδα είναι; Κι εγώ απαντώ στους ανθρώπους. Τους λέω ότι κάλεσα αυτή την πεταλούδα εκεί και της είπα να απλώσει τα φτερά της τα μοβ με τις άσπρες πιτσιλιές. Την έχω εκεί μέρα νύχτα για να μην ξεχάσω. Να θυμάμαι τα λεπτά πιτσιλωτά εύθραυστα φτερά της.
Θα μπορούσα να τη χώσω μες στην παλάμη μου, να την συνθλίψω μέσα σε μια σφιχτή γροθιά και να καταστρέψω εκείνη και τα φτερά της τόσο απλά. Όμως δεν το κάνω. Από δική μου επιλογή κάθε μέρα φροντίζω να μην τσαλακώσω την πεταλούδα, που κάθε μέρα μένει μαζί μου από δική της επιλογή. Δεν αφήνω κανέναν να μου την πειράξει και να τσακίσει την ομορφιά της.
Η ύπαρξή της στον ώμο μου λοιπόν με βοηθά να θυμάμαι τα όρια που οφείλω να θέτω στους ανθρώπους. Να θυμάμαι πως είναι εντάξει όταν κάποιος θέλει να σε φροντίσει, αλλά δεν είναι καθόλου εντάξει να σε τσαλακώσει. Σου επιτρέπω να έρθεις κοντά μου, αλλά δεν σου επιτρέπω να θίγεις την αξιοπρέπειά μου. Αν είμαι δίπλα σου είναι επειδή το επέλεξα, κι αν δεν είσαι αξιόπιστος και ειλικρινής το μόνο που έχω να κάνω είναι να ανοίξω τα πιτσιλωτά μου φτερά και να πετάξω προτού δω την γροθιά σου να κλείνει γύρω μου.
Και τώρα που έμαθες για την πεταλούδα ελπίζω να κατάλαβες. Ελπίζω να πήρες μια ιδέα γιατί δεν πρόκειται να γυρίσω σε σένα. Δε μου το επιτρέπει η ψυχή μου η ίδια. Ακόμα και στην σκέψη μου πως υποκύπτω και σε συγχωρώ, νιώθω τα φτερά της να καίνε πάνω στο κορμί μου, όπως ακριβώς τη μέρα που μάτωνα απ’ τη βελόνα για να την αποκτήσω. Στιγμή δε το μετάνιωσα όμως. Καλύτερα να χάσω εσένα παρά την πεταλούδα. Γιατί η πεταλούδα μου είναι ένα δώρο που έχω κάνει στον εαυτό μου που δεν σκοπεύω να την αποχωριστώ. Για κανένα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου