Εμείς οι αχρείαστοι..Πολιτες Β΄ κατηγορίας

ο αποχαιρετισμός

Διάβασα στην Αυγή (Μαΐος 18), σε άρθρο του Δ. Παπανικολάου, δρ. Πολιτικής Επιστήμης, για την ψήφο των αποδήμων και τους λόγους που δεν θα πρέπει να ψηφίζουν – το διαίωμα επιστολικής ψήφου φαντάζομαι ή ηλεκτρονικής ψήφου θα εννοεί- και πραγματικά μένω άναυδος, στο τέλος εξοργίζομαι. Μεταξύ άλλων αναφέρει, πως οι απόδημοι Έλληνες, έχουν μια περιορισμένη σχέση με την Ελλάδα που εξαντλείται στην αγάπη, την υπερηφάνεια και στη νοσταλγία τους για την Πατρίδα. Όχι δεν ενδιαφερόμαστε για μια πραγματική Πατρίδα, αλλά για τη φανταστική. Είμαστε λέει, κάτι σαν τουριστικοί πράκτορες. καταναλωτές τουριστικών υπηρεσιών και σε μια επίδειξη ΄΄προοδευτικής αριστεροσύνης΄΄ προσπαθεί να πείσει πόσο αχρείαστοι είμαστε.

Φοβάται λέει, ένα μείγμα αποικιοκρατίας και μπερλουσκονισμού.
Τι να πω εγώ? Για να το λέει κάποιος "αριστερός" και μάλιστα "Διδάκτωρ" έτσι θα είναι..
Ίσως να θεωρεί, πως και το χαμηλό μας μορφωτικό επίπεδο δεν μας επιτρέπει να ασχοληθούμε με την ολοκλήρωση του ριζοσπαστικού οράματος του ΣΥΡΙΖΑ, τον ΄΄ΝΕΟ ΚΟΣΜΟ΄΄.
Εμείς οι ασθενείς, οι ΄΄μολυσμένοι΄΄ απο τον ιό του έξω κόσμου, οι ανενημέρωτοι, δεν χρειάζεται να έχουμε δικαίωμα ψήφου. Δεν χρειάζετε να έχουμε γνώμη για τα τεκταινόμενα την σήμερον..
Ο εθνικός κορμός μας κατατάσσει στους αχρείαστους. Μόνο σε ειδικές περιπτώσεις έχουμε κάποια δικαιώματα..
Μόνο δήλωση μετανοίας που φύγαμε, να μην μας ζητήσουν να υπογράψουμε..
Άντε εμείς κλείνουμε τον κύκλο μας, στα νέα παιδιά όμως, που διώξατε πρόσφατα, αυτά τι θα τους πείτε?
Πόσο άραγε αλλοιώνονται τα αποτελέσματα απο την συμμετοχή μας σε μια εκλογική αναμέτρηση?
Στις τελευταίες Ευρωεκλογές του 2014, επί συνόλου 10.013.834 εγγεγραμμένων ψηφοφόρων οι 14.944 ψηφοφόροι στην ΕΕ που αντιπροσωπεύουν μόνο το 0,15% του εκλογικού σώματος, δείχνει καθαρά κατά πόσο αλλοιώνονται τα αποτελέσματα.
Όταν μίσθωναν αεροπλάνα, καράβια για την μεταφορά ψηφοφόρων απο το εξωτερικό για τις εθνικές εκλογές, δεν τους απασχολούσε το ζήτημα?
Ξεκάθαρα συμπεριφέρονται και σήμερα με υποκρισία και αδιαφορία, στερώντας στον απόδημο ελληνισμό να έχει φωνή.
Ενώ οι περισσότερες χώρες εντός ΕΕ έχουν λύσει το ζήτημα και μάλιστα ορισμένες έχουν προχωρήσει και σε ηλεκτρονική ψήφο, εμείς ακόμη και σήμερα, συνεχίζουμε να σπέρνουμε ανέμους και να ακροβατούμε ανάμεσα στο δίκαιο και την αδικία. Ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα.
Διαχρονικό το ζήτημα και η εθύνη δεν βαραίνει μόνο την σημερινή κυβέρνηση.
Θα περιμέναμε τουλάχιστον περισσότερο ευαισθησία και πολιτική βούληση.
Φτάνει τόση υποκρισία! Δημοκρατία σημαίνει συμμετοχή!