Αφιέρωμα στο χωριό μου... Χιονάδες Έβρου
Οι αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων μας ακολουθούν για όλη μας τη ζωή.
Συχνά ζωντανεύουν στη μνήμη μου εικόνες από το πατρικό σπίτι, τον τόπο που πρωτοπερπάτησα , μεγάλωσα, γέλασα, ένιωσα το πρώτο καρδιοχτύπι και πάντα, όταν τις νοσταλγώ, αφήνουν ένα γλυκό άρωμα συναισθημάτων.
Φαντάζομαι το ίδιο θα νιώθετε όλοι σας!
Τα παιδιά της δεκαετίας του 60 και 70 αν και έζησαν χρόνια με αρκετές δυσκολίες, σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσαμε να συγκρίνουμε με τα φτωχότερα και τα σκληρότερα χρόνια των γονιών μας.
Πως ήταν όμως εκείνη η εποχή, από το 1960 και μετά?
Ήταν η εποχή, που άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια στην ψυχή μας η μετανάστευση των γονιών μας στις λεγόμενες ΄΄αναπτυσόμενες χώρες΄΄. Οι περισσότεροι, λόγω και των πολλών δυσκολιών που συναντούσαν στους καινούργιους τόπους, άφηναν για χρόνια τα παιδιά τους, στους δικούς τους γονείς να τα μεγαλώσουν.
Ας θυμηθούμε όμως μερικές από τις καθημερινές συνήθεις της εποχής εκείνης.
Προλάβαμε τον καιρό, που το σαπούνι (μούργα- κατακάθια ελαίων ή σταχτόνερο- αλισίβα) δεν πουλιόταν στα Σούπερ-Μάρκετ. Φρούτα υπήρχαν μόνο όταν καρποφορούσαν τα δένδρα και κρέας τα Χριστούγεννα, όταν σφάζαν το γκουτσινούδ΄ι΄, όπως αποκαλούσαμε το γρούν΄ι , τον χοίρο ντε...
Προλάβαμε την εποχή που λίγο στάρι ή αυγά ήταν η ανταλλαγή προιόντων με τον αμαξά - έμπορο. Απολαύσαμε το σερμπέτι (νερό και ζάχαρη). Ακούσαμε παραμύθια άγρια, για στοιχειά, φαντάσματα και δαίμονες.
Ζήσαμε την εποχή που οι αυλές των σπιτιών ήταν τόπος φιλοξενίας, πρίν υψωθούν μαντρότοιχοι και απομονώσουν τους ανθρώπους, και για παιχνίδι, τσιλίκι και κρυφτό..
Για μουσική, ό,τι μας τραγδούσαν οι ηλικιωμένοι. Για διασκέδαση, στην αρχή το ράδιο, αργότερα το Τζουκ-Μπόξ και κάπου κάπου η προβολή κάποιων ταινιών από τους ΄΄πολιτισμένους΄΄ της χούντας της περιόδου εκείνης και τα πανηγύρια.
Κάπου στο τέλος της δεκαετίας του 60, αντικρύσαμε τηλέφωνο και τηλεόραση και αυτά στο Καφενείο του χωριού. Θυμάμαι την γιαγιά μου να με πηγαίνει στην μπάμπω Κουτσιώ (Πουτουλούδη Χρυσώ), να δούμε τον ΄΄Άνθρωπο δίχως πρόσωπο΄΄ , την τηλεοπτική σειρά ΄΄θρίλερ΄΄, που παρουσίαζε η τότε ΕΙΡΤ και το περιβόητο ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ
Προλάβαμε τα νυχτέρια και τα παιχνίδια των οικογενειών. Αγαπημένο τους ΄΄Quiz΄΄ ήταν ένα παιχνίδι εύρεσης οικογενειών.
Ποια οικογένεια κρυβόταν πίσω απο ΄΄συμβολικά πτηνά- ονόματα΄΄ που έδιναν στον καθένα.
Το παιχνίδι στο χωριό μου το λέγαν ΄΄Κουκουβάτσκες΄΄. Παιχνίδι που υπήρχε και σε άλλα χωριά, με διάφορες παραλλαγές ονομάτων.
Τους νεανίσκους τους αποκαλούσαν ΄΄Πετνιαρούδια΄΄ , λέξη βγαλμένη απο το Πετεινός..
